FW: Καταπληκτικό της Έλενας Ακρίτα για να θυμηθούμε πώς ήταν Eλληνική Oικογένεια. Σήμερα η χώρα μας ΠΡΟΣΠΟΙΕΊΤΑΙ ΟΤΙ ΔΙΑΘΕΤΕΙ ΠΡΩΘΥΠΟΥΡΓΌ τον διορισθέντα Κ. Παπαδήμο. «Βάλαμε δηλαδή το λύκο να φιλάει τα πρόβατα».

_____________________________________________
From: EVRIPIDIS BILLIS [mailto:euri@central.ntua.gr]
Sent: Sunday, December 25, 2011 1:40 PM
To: EVRIPIDIS BILLIS
Subject: Καταπληκτικό της Έλενας Ακρίτα για να θυμηθούμε πώς ήταν Eλληνική Oικογένεια. Σήμερα η χώρα μας ΠΡΟΣΠΟΙΕΊΤΑΙ ΟΤΙ ΔΙΑΘΕΤΕΙ ΠΡΩΘΥΠΟΥΡΓΌ τον διορισθέντα Κ. Παπαδήμο. «Βάλαμε δηλαδή το λύκο να φιλάει τα πρόβατα».

Κύριοι Βουλευτές,

Κατωτέρω ένα θαυμάσιο κείμενο της Έλενας Ακρίτα (κόρης του Λουκή Ακρίτα από την κατεχόμενη κωμόπολη της Μόρφου) που περιγράφει την Ελληνική Αθηναϊκή οικογένεια προ της καταστροφής που έφερε ο εφιάλτης ΓΑΠ και το «προοδευτικό», «σοσιαλιστικό» άκρως νεοφιλελεύθερο ΠΑΣΟΚ.

Τώρα άλλα προβλήματα, συνήθως  τραγικά, αντιμετωπίζουν οι Ελληνικές οικογένειες όπου πολλές φορές έχασαν τη δουλειά τους και ο μπαμπάς και η μαμά, ή μειώθηκαν οι αποδοχές τους περισσότερο από το  μισό, ή απολύθηκαν ή θα απολυθούν με τη ψευτοεφεδρία που σκοπό έχει να διαλύσει το Ελληνικό κράτος κτλ. Έτσι όσον αφορά και  ευχές η  κατάσταση δυστυχώς δεν τις  επιτρέπει.

Υπενθυμίζω επίσης ότι εφιάλτης ΓΑΠ  δημιούργησε την εντύπωση ότι η Ελλάδα είναι «Ουγκάντα» . Έτσι καταφθάνουν σύντομα, εκτός από τους Γερμανούς και Γάλλοι «ειδικοί» για να μας «οργανώσουν». Σκέτη κατάπτωση της χώρας από άσχετους ή  όχι που κυβερνούν και που παραδίδουν τη χώρα στους ξένους «ειδικούς».

Και όλα αυτά γιατί οι ακρως νεοφιλελεύθεροι του ΠΑΣΟΚ θέλανε να δείχνουν και δήθεν σοσιαλιστές και προοεδευτικοί.  Έτσι ενώ το μόνον πρόβλημα της Ελλάδας ήταν το φορολογικό, αντί να καθιερώσουν ένα ενιαίο φορολογικό συντελεστή το πολύ 20% ΓΙΑ ΟΛΟΥΣ, ώστε με συναίνεση και αυστηρότητα να μαζεύουν διπλάσιους άμεσους φόρους, θέλανε λέει ως «σοσιαλιστές» να πληρώνουν οι «πλούσιοι».

Έτσι περίμεναν με το ληστρικό συντελεστή του 45% και μάλιστα όπως «ΕΞΥΠΝΑ» τον διαμόρφωσαν χωρίς κλίμακες, να μαζεύουν τους άμεσους φόρους από περίπου 60000 (εξήντα χιλιάδες) Έλληνες, τα αιώνια θύματα που δήλωναν εισοδήματα άνω των 50000 (πενήντα χιλιάδων) ευρώ. Ως γνωστόν 6 στους 10 Έλληνες και τώρα δεν πληρώνουν φόρο ή γιατί δεν έχουν εισοδήματα ή γιατί μπορούν και φοροδιαφεύγουν από τον ληστρικό συντελεστή του 45% ή γιατί βρίσκονται σε στάδιο χρεωκοπίας. Επιπλέον και κανείς δεν έρχεται να επενδύσει σε μία χώρα με 45% συντελεστή και πολλές επιχειρήσεις μεταναστεύουν για να επιβιώσουν.

Εάν βέβαια τους δώσει άδεια ο Τόμσεν, που δεν θα τους δώσει γιατί στόχος του είναι η διάλυση της Ελληνικής οικονομίας (το είπε και ο Στρός Κάν, http://www.ethnos.gr/article.asp?catid=22769&subid=2&pubid=63592023 ), πρέπει άμεσα να καθιερωθεί ένας ενιαίος για όλους φορολογικός συντελεστής,  ωστε και οι Ελληνικές επιχειρήσεις να γίνουν όσο είναι δυνατόν ανταγωνιστικές στα πλαίσια του πλήρως ελεύθερου εμπορίου που υπάρχει και που ως γνωστόν καταδικάζει τα Ελληνικά προϊόντα σε αφανισμό.

Εισάγουμε πχ φυστίκια κτλ από την Κίνα που τα προτιμούν τα σούπερ μάρκετ από τα Ελληνικά της Κρήτης γιατί είναι φτηνότερα λόγω του χαμηλού κόστους ζωής της Κίνας.. Τα σούπερ μάρκετ εισάγουν πλιγούρι και πολλά άλλα από την τουρκία γιατί είναι φτηνότερα (επίσης λόγω του χαμηλού κόστους ζωής στη τουρκία)  και οδηγούν σε αφανισμό την Ελληνική γεωργία. Το ίδιο συμβαίνει και για βιομηχανικά προϊόντα και τη κτηνοτροφία όπου το κράτος μας αμέλησε να βοηθήσει την οργάνωση της, κτλ. Όλα αυτά δεν τα διέλυσε μόνον το ευρώ αλλά κυρίως το πλήρως παγκοσμιοποιημένο εμπόριο (και η διαχρονική αμέλεια του κράτους μας ΠΟΥ ΕΙΧΕ ΑΛΛΕΣ ΠΡΩΤΕΡΑΙΟΤΗΤΕΣ), που διαλύει σταδιακά και όλην την ΕΕ. Πρόσφατα έκλεισε και η SAAB.

Επί πλέον το κράτος μας δήθεν για να εφαρμόσει τις νεοφιλελεύθερες αρχές της ΕΕ έχασε σίγουρα έσοδα απόεπιχειρήσεις που είχε. Εκποίησε επιχειρήσεις του  πολλές φορές με τίμημα ίσο με τα μισά ετήσια τους κέρδη τους. Πχ τον ΟΛΠ στους Κινέζους.  Γιατί άραγε;;; . Υπενθυμίζω επίσης ότι «δια λόγους αρχής» ξεπουλήθηκε ο ΟΤΕ που σχετικά πρόσφατα είχε ετήσια κέρδη ενάμισι δις ευρώ, η ΔΕΗ ομοίως (το 50%), ότι πρόσφατα χαρίστηκε στους κατακτητές μας  το 10% τιου ΟΤΕ για 300 εκατομμύρια ευρώ κτλ. Όπως επίσης έγινε γνωστό σχεδιάστηκε και προωθείται από τον γελοίο λαππά Γκάουλεϊτερ Ράϊχενμπαχ το ξεπούλημα της Ελλάδας. Πρόσφατα κάλεσε, ερήμην της ανύπαρκτης Παπαδήμιας πολιτείας  πρέσβεις χωρών για να τους αναπτύξει τα σχέδια του  κτλ.

Τέλος υπενθυμίζω ότι η χώρα, ενώ  χρειαζόταν έναν άριστο Έλληνα οικονομολόγο να διαχειριστεί το PSI  (υπό τις οδηγίες και εντολές μίας ικλανής  πολιτικής κυβέρνησης) δέχτηκε να της επιβάλουν ως προθυπουργό τον έμπιστο αυτών με τους οποίους η χώρα θα διαπραγματευτεί τα ύψιστα οικονομικά της συμφέροντα. Είναι δηλαδή ως να «βάλαμε το λύκο να φιλάει τα πρόβατα».

Σκέτη ιλαροτραγωδία. Έτσι σήμερα η χώρα μας  ΠΡΟΣΠΟΙΕΊΤΑΙ ΟΤΙ ΔΙΑΘΕΤΕΙ ΠΡΩΘΥΠΟΥΡΓΌ τον διορισθέντα Κ. Παπαδήμο που  αγωνίζεται να μας δείξει ότι είναι γλυκύτατος.

Όσον αφορά τα μέτρα που ΔΙΕΤΑΞΕ και επέβαλε η Μέρκελ, σαφώς οδηγούν όλην την ευρωζώνη σε ύφεση και τους λαούς της ΕΕ σε μία άσκοπη εξαθλίωση από την οποία δεν θα γλυτώσει ούτε το νεοφασιστικό καθεστώς του τέταρτου Ράϊχ.

Να ευχηθούμε με το νέο έτος άμεσες εκλογές μήπως και γλυτώσει η Ελλάδα και ο Ελληνισμός από τους «σωτήρες» τους.

Κατωτέρω το θαυμάσιο κείμενο της Έλλενας Ασκρίτα για να θυμηθούμε πώς ήταν η Ελλάδα μας πριν την καταστρέψουν όλοι μαυτοί οι μηνομονιακοί εφιάλτες.

Ευριπίδης Μπίλλης

Τ. Επίκουρος Καθηγητής ΕΜΠ

From: Aleyromagiros Dimitris [mailto:aleyro-d@otenet.gr]

From: "Dionysio Spiliotopoulos

Η Eλληνική οικογένεια

Η ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑ ΜΟΥ είναι µια πολύ αγαπηµένη οικογένεια. Είναι ο αγαπηµένος µου µπαµπάς, η αγαπηµένη µου µαµά, ο αγαπηµένος µου αδελφός.

Τον αγαπηµένο µου µπαµπά δεν τον ßλέπω ποτέ, γιατί φεύγει το πρωί για τη δουλειά και γυρίζει τα µεσάνυχτα. Δηλαδή κανονικά γυρίζει στις 7.00 µ. µ., αλλά κάνει και πέντε ώρες γύρω - γύρω το τετράγωνο µέχρι να ßρει να παρκάρει.

Κι όταν έρχεται δεν είναι και πολύ χαρούµενος και καθόλου δεν µοιάζει µε τους µπαµπάδες των διαφηµίσεων που µπαίνουν µέσα µε δωράκια και σοκολάτες και τα παιδιά πηδάνε στην αγκαλιά του κι αυτός γελάει και τα στριφογυρίζει ψηλά.

Εµάς λέει: «Άι σιχτίρι, το κωλοκράτος µου µέσα!!» και ßροντάει α κλειδιά στο συρτάρι.

Την αγαπηµένη µου µαµά δεν τη ßλέπω επίσης, γιατί κι αυτή δουλεύει αλλά έρχεται σπίτι µε το λεωφορείο.

Και µετά πλένει, σιδερώνει, σφουγγαρίζει, µαγειρεύει και ßρίζει τον µπαµπά που δεν πήρε τυρί τριµµένο από το σούπερ µάρκετ. Και δεν µοιάζει καθόλου µε τις µαµάδες

των διαφηµίσεων, γιατί δεν µαγειρεύει ßαµµένη ούτε µε ψηλοτάκουνα.

Κι όταν λερώσουµε το µπλουζάκι µε σοκολάτες δεν γελάει χαρούµενη που έχει το σωστό απορρυπαντικό, αλλά µας λέει: «Ε, ßέßαια. Άµα έχετε τη δουλάρα!!

Άντε ßγάλτο, τελείωνε, ΤΕΛΕΙΩΝΕ λέµε, την τύχη µου που στραßώθηκα και τον παντρεύτηκα!!».

Τον αγαπηµένο µου αδελφό δεν τον ßλέπω ποτέ, γιατί λείπουµε κι οι δυο στο σχολείο και µετά εκείνος πηγαίνει φροντιστήριο και µετά κλείνεται στο δωµάτιό του και µετά ανοίγει το κοµπιούτερ του και µετά ψάχνει γυµνές κυρίες και µετά τις ßρίσκει και µετά χαίρεται.

Ο µπαµπάς µου, η µαµά µου, ο αδελφός µου κι εγώ είµαστε µια πολύ αγαπηµένη οικογένεια και κάθε Κυριακή µεσηµέρι κάνουµε ένα πολύ αγαπηµένο οικογενειακό τραπέζι κι εκεί έχουµε όλο τον χρόνο να τσακωθούµε µεταξύ µας.

Ο µπαµπάς µαλώνει τον αδελφό µου που δεν διαßάζει αρκετά και µετά µαλώνει εµένα που δεν τα τρώω τα παντζάρια.

Και µετά η µαµά µαλώνει τον µπαµπά µου γιατί µας µαλώνει, γιατί είναι «αντιπαιδαγωγικό» λέει.

Και µετά η µαµά µου µαλώνει τον αδελφό µου που πετάει τα µποξεράκια του στη µοκέτα κι έχει και τη µέση της και µετά µαλώνει εµένα που θέλω να µου πάρουνε κινητό.

Και µου λέει: «Έκανε κι η µύγα κώλο και ζητάει κινητό».

Κι εγώ της λέω: «Η Ευαγγελία γιατί έχει κινητό που είναι και 27 µέρες µικρότερη;».

Κι η µαµά µου µού λέει: «Δεν µε νοιάζει τι κάνει η Ευαγγελία, εµένα µε νοιάζει τι κάνει το δικό µου το παιδί».

Και φωνάζει και ο µπαµπάς τής λέει: «Τώρα που ουρλιάζεις εσύ, δεν είναι αντιπαιδαγωγικό;»

Κι η µαµά τού λέει: «Δεν ουρλιάζω, συζήτηση κάνουµε».

Κι ο µπαµπάς µου της λέει: «Ναι, έχεις δίκιο. Μπορεί στο ισόγειο να µη σ' άκουσαν!».

Κι η µαµά του λέει: «Έχε χάρη που είναι τα παιδιά, αλλιώς θα σου ´λεγα τώρα!». Και δεν του λέει.

ΚΑΙ ΜΕΤΑ ΚΑΝΕΝΑΣ δεν µιλάει για πολλή ώρα.

Κι ακούγονται µόνο τα πιρούνια, τα µαχαίρια κι ο αδελφός µου που κάνει κλάπα κλούπα µε τη γλώσσα του.

Κι η µαµά τού λέει: «Δεν µπορείς να φας σαν άνθρωπος;»

Κι ο αδελφός µου της λέει: «Σαν άνθρωπος τρώω».

Κι η µαµά µου του λέει: «Θα σε καλέσουνε σε κάνα σπίτι, ρεζίλι θα γίνουµε».

Κι ο µπαµπάς µου της λέει: «Μπορείς να σταµατήσεις µία στιγµή, ΜΙΑ, Μ-Ι-Α, αυτό το µπουρ µπουρ µπουρ, µες στ´ αυτί µου;;. Έλεος δηλαδή, ΕΛΕΟΣ, Ε-Λ-Ε-Ο-Σ!».

Κι η µαµά µου λέει: «Δεν φτάνει που έχω γίνει χίλια κοµµάτια να σας υπηρετώ όλους εδώ µέσα, µια καλή κουßέντα να ακούσω, ΜΙΑ, Μ-Ι-Α».

Κι ο µπαµπάς µου της λέει: «Έριξες πολύ αλάτι, λύσσα το ´κανες».

Κι η µαµά τού λέει: «Ορίστε, εκεί που µας χρωστάγανε, µας πήραν και το ßόδι».

Κι εγώ ρωτάω: «Πότε είχαµε ßόδι και µας το πήρανε;».

Κι ο αδελφός µου µού λέει: «Είσαι µαλακισµένο».

Κι εγώ ßάζω τα κλάµατα και λέω: «Με λέει µαλακισµένο».

Κι ο µπαµπάς µου του λέει: «Μη λες την αδελφή σου µαλακισµένο».

Κι ο αδελφός µου λέει: «Αφού είναι!»

Κι η µαµά µου λέει: «Δεν θέλω να ακούω τέτοιες λέξεις εδώ µέσα!».

Κι ο αδελφός µου της λέει: «Όταν τις λέει ο µπαµπάς είναι καλά;».

Κι η µαµά µου λέει στον µπαµπά µου: «Ορίστε, είδες το παράδειγµα που δίνεις στα ίδια σου τα παιδιά».

Κι ο µπαµπάς µου λέει: «Μια µπουκιά δεν µπορούµε να φαρµακώσουµε σ´αυτό το σπίτι, ΜΙΑ, Μ-Ι-Α».

Κι η µαµά µου του λέει: «Τι µπουκιά, εσύ δεν είπες είναι λύσσα; Κι άµα δεν σ´ αρέσει, να πας να σου µαγειρεύει η Βιßή».

Κι εγώ λέω: «Ποια είναι η Βιßή».

Κι η µαµά λέει: «Ποια είναι η Βιßή, Μανώλη; Πες στο παιδί σου, στο σπλάχνο σου, στην κόρη σου ποια είναι η Βιßή, Μανώλη».

Κι ο πατέρας µου λέει: «Η κυρία Βιßή είναι µια εξαίρετη συνάδελφος κι η µάνα σας είναι µια τρελή γυναίκα».

Κι η µαµά λέει: «Γι´ αυτό γυρίζουµε µεσάνυχτα, Μανώλη; Επειδή η Βιßή είναι µια εξαίρετη συνάδελφος, Μανώλη;».

Κι ο µπαµπάς λέει: «Γυρίζουµε µεσάνυχτα, διότι τα µεσάνυχτα ßρίσκουµε να παρκάρουµε. Άντε να δούµε πού θα φτάσει ο πληθωρισµός πια».

Κι η µαµά µου του λέει: «Έχε χάρη που είναι τα παιδιά, αλλιώς σου ´λεγα εγώ».

Κι ο µπαµπάς της λέει: «Τι θα µου ´λεγες εσύ;».

Κι η µαµά του λέει: «Το δισάκι µου στον ώµο, για τον δρόµο, για τον δρόµο, αυτό θα σου ´λεγα εγώ».

Κι εγώ λέω: «Έγιν´ η ßροχή χαλάζι, δεν µε νοιάζει, δεν µε νοιάζει ει ει ει ει ».

Κι ο µπαµπάς κι η µαµά µού λένε: «ΣΤΑΜΑΤΑ!!!» και σταµατάω.

ΚΑΙ ΠΕΦΤΕΙ ΠΑΛΙ µια σιωπή, ντράγκα ντούγκα τα πιρούνια.

Κι ο αδελφός µου λέει: «Έφαγα, πάω µέσα».

Κι ο µπαµπάς µου του λέει: «Δεν έχει να πας πουθενά. Τώρα τρώµε όλοι µαζί σαν οικογένεια».

Κι η µαµά µου του λέει: «Έχει δίκιο ο πατέρας σου, να κάτσεις εκεί που κάθεσαι». 

Και καθόµαστε όλοι εκεί που καθόµαστε.

 Έλενα Ακρίτα