Ειρήσθω

Θα πάρω μιαν Α ν η φ ο ρ ι ά…

| Εκτύπωση | 16/03/2012 | Με τον Λάζαρο Μαύρο

Δ Ε Υ Τ Ε Ρ Α, 5 Δεκεμβρίου 1955, ο μαθητής της Στ΄ του Ελληνικού Γυμνασίου Πάφου Ευαγόρας Μιλτιάδου Παλληκαρίδης βγήκε στο αντάρτικο της ΕΟΚΑ. Γεννημένος 28η Φεβρουαρίου 1938 ήταν ήδη 17 χρονών. Την Τρίτη 6.12.1955 στην τάξη του, διαβάζουν τη χειρόγραφη επιστολή «Εγερτήριον Σάλπισμα» που τους άφησε:
«Παλιοί συμμαθηταί,
Αυτή την ώρα κάποιος λείπει ανάμεσά σας, κάποιος που φεύγει αναζητώντας λίγον ελεύθερο αέρα, κάποιος που μπορεί να μην τον ξαναδήτε παρά μόνο νεκρό. Μην κλάψετε στον τάφο του. Δεν κάνει να τον κλαίτε… Λίγα λουλούδια του Μαγιού σκορπάτε του στον τάφο. Του φτάνει αυτό ΜΟΝΑΧΑ…
Θα πάρω μιαν ανηφοριά, / θα πάρω μονοπάτια / να βρω τα σκαλοπάτια / που παν στη Λευτεριά…
Θ’ αφήσω αδέλφια, συγγενείς / τη ΜΑΝΑ τον ΠΑΤΕΡΑ / μεσ’ τα λαγκάδια πέρα / και τις βουνοπλαγιές.
Ψάχνοντας για τη Λευτεριά / θάχω παρέα μόνη / κατάλευκο το χιόνι / βουνά και ρεματιές.
Τώρα κι αν είναι χειμωνιά, / θαρθή το καλοκαίρι / τη Λευτεριά να φέρη / σε πόλεις και χωριά.
Μα δεν μπορώ να καρτερώ.
Θα πάρω μιαν ανηφοριά / θα πάρω μονοπάτια / να βρω τα σκαλοπάτια / που παν στη Λευτεριά.
Τα σκαλοπάτια θ’ ανεβώ, / θα μπω σ’ ένα παλάτι / το ξέρω - θάν’ απάτη / δεν θάναι αληθινό.
Μεσ’ το παλάτι θα γυρνώ / ώσπου να βρω τον θρόνο / βασίλισσα μια μόνο / θα κάθεται σ’ αυτόν.
Κόρη πανώρια θα της πω, / άνοιξε τα φτερά σου / και πάρε με κοντά σου, / Μονάχ’ αυτό ζητώ.
Γεια σας παλιοί συμμαθηταί. Τα τελευταία λόγια τα γράφω σήμερα για σας. Κι όποιος θελήση για να βρη ένα «χαμένο αδελφό», έναν παλιό του φίλο,
Ας πάρη μιαν ανηφοριά / ας πάρη μονοπάτια, / να βρη τα σκαλοπάτια / που παν στη Λευτεριά.
Με την Ελευθεριά μαζί / μπορεί να βρη και μένα.
Άν ζω θα μ’ εύρη εκεί.
Ευαγόρας Παλληκαρίδης 5.12.1955
Μ Ε Τ Α από ένα χρόνο και 13 μέρες, την Τρίτη 18.12.1956 συνελήφθη απ’ τους Εγγλέζους, με ένα γρασαρισμένο Μπρεν, τρεις γεμιστήρες και 88 φυσίγγια. Δευτέρα 25.2.1957, το «ειδικό δικαστήριο» των Εγγλέζων τον κατεδίκασε σε θάνατο, τρεις μέρες προτού γίνει 19ετής. Τετάρτη 13 Μαρτίου 1957 στις 23.30 τον απαγχόνισαν και Πέμπτη στη 01.00 τον έθαψαν στα Φυλακισμένα Μνήματα…
ΕΡΩΤΗΣΗ
Κι αν δεν βρίσκεις πού έχεις φυλαγμένο το βιβλίο του Χατζηκωστή για τον Ευαγόρα μας, κι αν δεν έμαθες να ψάχνεις ταχέως στο διαδίκτυο για να βρεις το σπουδαιότερο ποίημα - τραγούδι του Παλληκαρίδη που το ψάχνεις για τα παιδιά σου, για τι άλλο σπουδαιότερο και πολυτιμότερο και αξιότερο απ’ αυτό την έχουμε, αδελφέ, τη στήλη στη «Σημερινή;