Ειρήσθω

Και εσύ λαέ βασανισμένε

| Εκτύπωση | 25/10/2012 | Με τον Λάζαρο Μαύρο

Π Ο Ι Ο Σ ΚΑΙ πόσο, άραγε, ενδιαφέρθηκε εμπράκτως να περιθάλψει και ν’ αποκαταστήσει τα θύματα τής συντελεσθείσας, ήδη, πριν από την έλευση της Τρόικας, οικονομικής καταστροφής; Για τον πενταπλασιασθέντα αριθμό των μυριάδων ανέργων, αναφερόμαστε πρώτ’ απ’ όλα. Για τους αλματωδώς αυξανόμενους αριθμούς των οικογενειών, οι οποίες ήδη καταδικάστηκαν κάτω απ’ τα όρια της φτώχιας. Και, για να επιζήσουν, συνωθούνται στις μεγεθυνόμενες ουρές των εκκλησιαστικών συσσιτίων.
Για τους καταδικασμένους χωρίς μέλλον εργασίας νέους και νέες. Για τις χιλιάδες μικρές και μεσαίες επιχειρήσεις, μαγαζιά και μαγαζάκια που έκλεισαν. Για πολύ περισσότερες μυριάδες που ήδη τους έχουν κασαπέψει τους μισθούς και, το χειρότερο, δεν ξέρουν αν αύριο θα είναι ακόμα στη δουλειά έστω και για μεροκάματο πείνας… Ούτε οι κυβερνώντες εργατοπατέρες, ούτε οι νομοθετούντες εθνοπατέρες κατόρθωσαν οτιδήποτε πρακτικά εφαρμόσιμο. Παρά μόνο 24 ώρες το 24ωρο εξαντλούνται στη δημαγωγική τους γλωσσοδιάρροια, κοροϊδεύοντας εαυτούς και αλλήλους, εξευτελίζοντας έτι περαιτέρω την πολιτική κι εξαθλιώνοντας ακόμα περισσότερο τα πλήθη των δυσπραγούντων.

Κ Α Ι ΑΝ αυτά συμβαίνουν και πλήττουν τόσο μεγάλο μέρος της κοινωνίας, πριν ακόμα οι κυβερνώντες προσκαλέσουν εδώ την Τρόικα με τα οδυνηρά Μνημόνιά της, τι άραγε θα πράξουν όταν το Μνημόνιο που θα υπογράψουν, θα επιδεινώσει οδυνηρότερα την κατάσταση; Έχουν άραγε προσλαμβάνουσες παραστάσεις, τι σημαίνει αυτή η επικείμενη επιδείνωση; Πόσες πρόσθετες πολλαπλάσιες μυριάδες θα εκτοπισθούν στην ανεργία;
Πόσες χιλιάδες οικογένειες θα χάσουν τα σπίτια τους, αφού δεν θα 'χουν πια, όχι μόνο να ξοφλήσουν τα στεγαστικά τους δάνεια, αλλ’ ούτε καν για το καθημερινό ψωμί των παιδιών τους; Υποψιάζονται πόσο μεγάλη Κοινωνική Δυστυχία, για πόσο μεγάλο μέρος της κοινωνίας και για πόσο μεγάλο διάστημα θα επιβληθεί από τα προϊόντα και τις συνέπειες της δικής τους πολιτικής πρωτίστως, οικονομικής προεξαρχόντως και ηθικής πάνω απ’ όλα, ανεπάρκειας;
Α Ν Ε Ρ Μ Α Τ Ι Σ Τ Ο Ι δημαγωγοί καλούν τον λαό, «όπως το 1974 με τις αστείρευτες δυνάμεις του μέσα από τις στάχτες και τα ερείπια»… να κάνει τι; Ουδεμία πρακτική οδηγία και καμιά πολιτική καθοδήγηση επί του πρακτέου. Ένας λαός καταδικασμένος από την ηγεσία που ο ίδιος καλή τη πίστει μεν, βλακωδώς δε την εμπιστεύθηκε, σύρεται στη φτωχοποίηση και στο ναυάγιο, χωρίς καν σωστικές λέμβους ή σωσίβια. Για ν’ ακούει κιόλας καθημερινά πως «τα χειρότερα έρχονται»! Πόσο, άραγε, θ’ αντέξει;
ΕΡΩΤΗΣΗ
Από τη στιγμή που οι φορολογούμενοι θα κληθούν να πληρώσουν τα λάθη των τραπεζών που η κυβέρνηση Χριστόφια -με αποκλειστικά τραπεζίτες υπουργούς της των Οικονομικών- δεν είχε την ΠΟΛΙΤΙΚΗ ικανότητα να προλάβει και ν’ αποτρέψει, δικαιούνται άραγε να πληροφορηθούν (οι φορολογούμενοι), από αδέκαστη έρευνα της Κεντρικής Τράπεζας, επαρκώς τεκμηριωμένη που ν’ αντέχει τον δημόσιο έλεγχο, πώς και γιατί η Τράπεζα Κύπρου χάρισε, λ.χ., στην ΠΕΟ και σε μέλη της ΚΕ του ΑΚΕΛ (όπως τον κ. Κυρίτση) και σε κομματικά ελεγχόμενες εταιρίες, εκείνα τα τρία εκατομμύρια που της χρωστούσαν;
Λάζ. Α. Μαύρος