Ειρήσθω

Άγος & άλγος από 12ης Ιουλίου 2011

| Εκτύπωση | 12/07/2012 | Με τον Λάζαρο Μαύρο

Δ Ω Δ Ε Κ Α Τ Η ΙΟΥΛΙΟΥ 2011, ημέρα Τρίτη. Επομένη του Ολέθρου στο Μαρί. Ήταν η μέρα που ο πρόεδρος Χριστόφιας έπρεπε αυτόβουλα, οριστικά, τελεσίδικα κι ανέκκλητα, ν' αναλάβει ο ίδιος τις θεσμικές, πολιτικές και προσωπικές του ευθύνες για τη μεγαλύτερη μετά το '74 καταστροφή που υπέστη η Κύπρος και αυθημερόν να παραιτηθεί, παραδίδοντας την προεδρία στον Πρόεδρο της Βουλής, ώστε σε 40 μέρες να διενεργούντο οι προβλεπόμενες απ' το Σύνταγμα πρόωρες προεδρικές εκλογές. Αυτό επέβαλλε το ήθος του δημοκρατικού πολιτεύματος. Το αρμόζον στον κυπριακό λαό επίπεδο ποιότητας του πολιτικού πολιτισμού. Και η υποχρέωση συναίσθησης της ευθύνης ενός εκλελεγμένου αρχηγού κράτους, έναντι του ίδιου του εντολέα λαού.
Α Υ Τ Η ΕΠΡΕΠΕ να ήταν η 1η, εντός 24ώρου μετά τον Όλεθρο, κι η τελευταία πράξη του κ. Χριστόφια, ως Προέδρου της Δημοκρατίας. Εντελώς προσωπική, χωρίς οποιαδήποτε πρότερη συνεδρίαση του Υπουργικού Συμβουλίου, ή του Π.Γ. της Κ.Ε. του ΑΚΕΛ, χωρίς οποιαδήποτε διαβούλευση με οιονδήποτε. Αμιγώς αυτόβουλη κι εθελούσια, αυθωρεί και παραχρήμα εκτελεστή και πριν από κάθε άλλη, κυβερνητικού και εισαγγελικού οργάνου, απόφαση, για οποιασδήποτε μορφής διερεύνηση των κακουργηματικού επιπέδου αμελειών, οι οποίες προκάλεσαν Δεκατρείς Ανθρωποκτονίες και τη φοβερή καταστροφή, ώστε να εντοπισθούν οι επιμέρους ποινικές κ.ά. ευθύνες των οιωνδήποτε ευθυνομένων.

Τ Η Ν ΤΡΑΓΩΔΙΑ της 11ης Ιουλίου 2011 δεν την ακολούθησε η κάθαρση. Αντίθετα: Στην τραγωδία προστέθηκε, επί 12 μήνες πολλαπλασιαζόμενη έκτοτε, περισσή ύβρις και πεισματική περιφρόνηση της ουσίας του δημοκρατικού πολιτεύματος. Καταφρόνηση της λαϊκής κυριαρχίας. Απαξίωση του ήθους και του περιεχομένου και του λόγου ύπαρξης των θεσμών του κράτους δικαίου. Το πολίτευμα, συνεργούσας και της ανεπάρκειας των ηγεσιών των λοιπών κομμάτων, κατολίσθησε σε εκφάνσεις και υποτροπιασμούς απολυταρχισμού και πρακτικές οιονεί μοναρχίας, άχρι λήξεως της θητείας του κ. Χριστόφια.

Μ Ε Γ Α ΚΑΘΗΚΟΝ για τον λαό και για τα πολιτειακά όργανα στα οποία αναθέτει την εξουσία είναι να μην υπάρξουν ποτέ άλλες όμοιες κακουργηματικές αμέλειες πρόκλησης τραγωδιών. Μέγιστο όμως καθήκον είναι η αναμόρφωση του πολιτικού συστήματος, η αναμόρφωση του πολιτεύματος, η κατ' ουσίαν ενδυνάμωση τής ΔΙΑΡΚΟΥΣ, κι όχι μόνο άπαξ ανά 5ετία, λαϊκής κυριαρχίας, ώστε να μην υπάρξει ποτέ ξανά τέτοιος πρόεδρος και τέτοιου είδους άσκηση της προεδρίας.
ΕΡΩΤΗΣΗ
Γιατί ντράπηκε χθες να γράψει στην 1η της σελίδα έστω και μια λέξη για τον ένα χρόνο απ' το Μαρί η «Χαραυγή»; Γιατί ντράπηκε να δημοσιεύσει την εκδοχή της εβδομαδιαίας συντρόφισσάς της, «Γνώμης», ότι, «πρωτεργάτες της έκρηξης στο Μαρί ήταν και πάλι ακροδεξιοί αξιωματικοί της ΕΦ»; Γιατί ντρέπεται 10 μέρες αφ' ότου ο Χριστόφιας υπήγαγε την Κύπρο στην Τρόικα, να τυπώσει στην 1η της σελίδα τη λέξη «Τρόικα»; Γιατί ντρέπεται να δημοσιεύσει σε πόσες μυριάδες έφτασαν οι αριθμοί των ανέργων; Γιατί ντρέπεται ν' αναθέσει σε οιονδήποτε να διενεργήσει, και η ίδια να δημοσιεύσει, οποιαδήποτε δημοσκόπηση;
Λάζ. Α. Μαύρος