Ειρήσθω

Η Τρόικα και η Ανικανοκρατία

| Εκτύπωση | 14/08/2012 | Με τον Λάζαρο Μαύρο

Τ Ο ΧΕΙΡΟΤΕΡΟ δεν είναι ότι η αριστερή κυβέρνηση Χριστόφια - ΑΚΕΛ υπήγαγε την Κύπρο στην Τροϊκανή Κυριαρχία. Αλλά το ότι κατήντησε τον τρόπο διακυβέρνησης και την αναξιοπιστία του πολιτικού συστήματος σε τέτοια επίπεδα λαϊκής απέχθειας, ώστε οι μισοί πολίτες αυτού του τόπου να εναποθέτουν τις ελπίδες τους στην ξένη Τροϊκο-κρατία! Το αποτύπωσε κι η δημοσκόπηση που δημοσίευσε η «Σ» την Τρίτη 31η Ιουλίου ε.έ. Η λαϊκή δυσαρέσκεια, όμως, δεν εκδηλώνεται μόνο έναντι της πιστοποιημένα ανίκανης κυβέρνησης. Επεκτείνεται στο σύνολο του πολιτικού συστήματος:
Ο Υ Δ Ε Μ Ι Α εγχώρια κομματική ηγεσία κρίνεται απ’ τον λαό άξια και ικανή για να εναποθέσουν σε αυτήν τις ελπίδες και την εμπιστοσύνη τους οι πολίτες. Το αποτύπωσε κι η αλματώδης αύξηση των ποσοστών της Αποχής. Η οποία, επί προεδρίας Χριστόφια για 1η φορά, ανήλθε σε ποσοστά «1ης δύναμης». Ξεπερνώντας τα ποσοστά κάθε κόμματος. Μοιάζει πως ένα μεγάλο μέρος του λαού, άκρως απογοητευμένο κι απελπισμένο απ’ τα «πουζιασμένα κκοντέινερς» των εγχώριων πολιτικών, βρίσκεται σε τόσο μεγάλη διάσταση με την «αυτοκυβέρνηση» της Κύπρου, που φαίνεται πρόθυμο να εκχωρήσει σε ξένους τη διακυβέρνηση του τόπου. Αρχίζοντας απ’ την Οικονομία εις χείρας της Τροϊκο-κρατίας!

Τ Ο Υ Τ Ο ενισχύεται κι από πλείστους όσους της αντιπολίτευσης. Οι οποίοι δεν κρύβουν τη χαρά τους ότι, «επιτέλους με την Τρόϊκα», θα επιβληθούν τα μέτρα που δεν ήταν ικανή να λάβει η αδέξια κυβέρνηση. Και οι ίδιοι δεν είχαν(;) τη δύναμη και την ικανότητα να την πείσουν να λάβει! Αυτό, όμως, ο λαός το βιώνει ως συνολική ανικανότητα του πολιτικού συστήματος της Ολιγαρχικής Κομματικής Ηγετοκρατίας: Ανικανότητα κι αδυναμία μιας πλειοψηφούσας μεν στη Βουλή, ανάξιας δε, αντιπολίτευσης, έναντι κυβέρνησης ισχνοτάτης μειοψηφίας, του πολιτευόμενου ως οιονεί μονάρχη - απολυταρχικού άνακτα, προέδρου Χριστόφια.
Α Υ Τ Ο ΑΚΡΙΒΩΣ βίωσε και βιώνει εντονότερα, ως ανεπούλωτη τραυματική εμπειρία, ο λαός, από τον Όλεθρο της 11ης Ιουλίου 2011 στο Μαρί. Και, προπάντων, από όσα εξευτελιστικά για τους θεσμούς κι εκθεμελιωτικά για το κράτος δικαίου κι απαξιωτικά για το πολιτικό σύστημα και τα κόμματα, ακολούθησαν έκτοτε, σε βάρος της λαϊκής βούλησης, ατιμώρητα. Μοιάζει -κι ας είναι τραβηγμένο απ’ τα μαλλιά- πως ένα μεγάλο μέρος του λαού, εντελώς απογοητευμένο κι άκρως απελπισμένο, θα ήταν πρόθυμο να εναποθέσει τις ελπίδες του και ν’ αναθέσει σε μιαν «ανάλογη Τρόικα» το… σύνολο της διακυβέρνησης! Επειδή πλέον ο λαός δεν εμπιστεύεται το… «δικό του» κράτος, τα «δικά του» κόμματα, τους «δικούς του» πολιτικούς...
ΕΡΩΤΗΣΗ
Αλλά για να καταστεί -όπως εσείς σε μνημόσυνο είπατε κι η «Χαραυγή» σάς πρόβαλε, αξ. κ. Υπουργέ Ερατώ Κοζάκου Μαρκουλλή- «η ενότητα το ισχυρότερό μας όπλο για την απελευθέρωση», θα πρέπει πρωτίστως ν’ απαλλαγεί ο τόπος απ’ τον καταστροφέα κάθε ενότητας, τον πρόεδρό σας κ. Δ. Χριστόφια και το Κόμμα της διζωνικής υποταγής στον «Συνεταιρισμό Δύο Συνιστώντων Στέιτς»; Οι έννοιες Ενότητα και Απελευθέρωση, τι σχέση έχουν με Χριστόφια-ΑΚΕΛ κι εσάς ως υπουργίνα τους;