FW: Link from Twitter Drs and patients

 

 

From: Andreas Demetriou [mailto:cagdy@icloud.com]
Sent: Thursday, January 31, 2013 9:17 AM
To: Andreas Demetriou
Subject: Link from Twitter

 

healthland.time.com/2013/01/30/can-doctors-feel-their-patients-pain?iid=hl-main-lead

Download the official Twitter app here

Από το iPhone μου-ΑΔ

Andromeda

http://en.es-static.us/upl/2009/06/Andromeda_Galaxy_with_h-alpha.jpeg

Γαλαξίας

http://www.sciencespacerobots.com/blog/13020131

Γαλαξίας Ανδρομέδα

http://www.jpl.nasa.gov/images/herschel/20130128/pia16682-full.jpg

Andromeda galaxy

http://photojournal.jpl.nasa.gov/jpeg/PIA16681.jpg

Giffords implores Congress for gun control

m.bbc.co.uk/news/world-us-canada-21265555

Download the official Twitter app here

Τα ερωτηματικά του θανάτου του Ι.Μεταξά

http://infognomonpolitics.blogspot.com/2013/01/blog-post_6011.html#.UQfq8JEXWM8

 

RSS

Ωρολογιακή βόμβα οι δαπάνες υγείας

| Εκτύπωση | 04/07/2010 | ΤΗΣ ΧΡΥΣΩΣ ΑΝΤΩΝΙΑΔΟΥ

ΟΙ ΔΑΠΑΝΕΣ υγείας, που όλο και αυξάνονται κατακόρυφα στην Κύπρο, τείνουν να εξελιχθούν σε μια δεύτερη δημοσιονομική βόμβα.

Απειλεί να τινάξει στον αέρα τα ταμεία του κράτους και ολόκληρο το σύστημα υγείας

Όλες οι εκτιμήσεις συγκλίνουν σε μια οδυνηρή πραγματικότητα. Τα προσεχή χρόνια, ο Κύπριος πολίτης θα χρυσοπληρώνει την υγεία του. Εάν δεν γίνουν άμεσα και αποφασιστικά τομές, και εάν δεν ελεγχθεί η κατάσταση στο δημόσιο και ιδιωτικό τομέα, την έχουμε πολύ άσχημα…
Με το που αρρωστάς, ή που σε τρώει η ταλαιπωρία και η αναμονή του κρατικού νοσηλευτηρίου, ή που σου αδειάζει το πορτοφόλι το
ιδιωτικό νοσηλευτήριο
O κ. Ανδρέας είναι 75 χρονών συνταξιούχος. Η σύζυγός του Μαρία, 72 χρονών, επίσης συνταξιούχος. Κάθε μήνα στέκονται στις ουρές των κρατικών νοσηλευτηρίων, για να τους εξετάσει ο γιατρός και να τους γράψει τα φάρμακά τους. Μια σύνταξη δεν είναι αρκετή για κανέναν από τους δυο για να έχουν ιατροφαρμακευτική περίθαλψη σε ιδιωτικό νοσηλευτήριο και να γλιτώνουν την ταλαιπωρία τού περίμενε στην ουρά για να πάρουν τα φάρμακά τους. Εξάλλου, δεν έχουν τη δυνατότητα να τα αγοράζουν.
Ο Αλέξης και η Μαρία είναι ένα ζευγάρι νέων, ηλικίας 35 χρονών, με δυο ανήλικα παιδιά. Εργάζονται και οι δυο στον ιδιωτικό τομέα και η δουλειά τους τούς καλύπτει ένα μικρό μέρος των εξόδων για ιατροφαρμακευτική περίθαλψη. Τα παιδιά θέλουν συχνά γιατρούς και φάρμακα, και ίδιοι δεν… τολμούν να αρρωστήσουν, φοβούμενοι το κόστος της περίθαλψης.
Μέχρι τώρα έτρεχαν για τα… εύκολα στον ιδιωτικό τομέα. Τα τελευταία χρόνια, όμως, η κατάσταση έφθασε στο απροχώρητο. Θέλουν ένα μηνιαίο μισθό για να καλύψουν τις δαπάνες για την υγεία τους. Μόλις τις προάλλες ο μικρός τους γιος αναγκάστηκε να εισαχθεί για μια σχετικά απλή εγχείρηση σκωλικοειδίτιδας σε ιδιωτικό νοσοκομείο. Δεν τη γλίτωσαν… Πλήρωσαν ουκ ολίγα…
Διέξοδος τα νοσοκομεία
Πληροφορούνται από φίλους και συγγενείς ότι δεν υπάρχει, πλέον, διέξοδος, παρά μόνο τα κρατικά νοσηλευτήρια. Λίγο η οικονομική κρίση, λίγο η ακρίβεια των υπηρεσιών υγείας και των φαρμάκων, λίγο η στενότητα ρευστού, δεν τους αφήνουν άλλη λύση από τα δημόσια νοσοκομεία. Ακούνε, όμως, τόσα και τόσα για τις λίστες αναμονής και φοβούνται μήπως δεν… προλάβουν το κακό. Για όλα, όμως, κάνουν δεύτερες σκέψεις. Μπροστά γκρεμός και πίσω ρέμα.
Αυτές είναι δυο πολύ χαρακτηριστικές περιπτώσεις ανθρώπων, που έχουν άμεση ανάγκη ιατροφαρμακευτικής περίθαλψης. Όπως αυτοί, άλλοι τόσοι και τόσοι ταλαιπωρούνται καθημερινά στην αναζήτηση λύσεων, που να τους συμφέρουν οικονομικά και να μη δυσκολεύουν τη ζωή τους. Ουαί και αλίμονο εάν κάποιος αρρωστήσει σήμερα στην Κύπρο. Με το που αρρωστάς, ή που σε τρώει η ταλαιπωρία και η αναμονή του κρατικού νοσηλευτηρίου, ή που σου αδειάζει το πορτοφόλι από το ιδιωτικό νοσηλευτήριο. Δεύτερη επιλογή δεν υπάρχει…
Οι δαπάνες υγείας, που όλο και αυξάνονται κατακόρυφα στην Κύπρο, τείνουν να εξελιχθούν σε μια δεύτερη δημοσιονομική βόμβα, που απειλεί να τινάξει στον αέρα όχι μόνο τα ταμεία του κράτους, τα ασφαλιστικά ταμεία, αλλά και ολόκληρο το σύστημα υγείας. Από τη μια οι αυξανόμενες πιέσεις και η αύξηση στη ζήτηση υπηρεσιών υγείας, κυρίως λόγω γήρανσης του πληθυσμού. Από την άλλη η αύξηση του κόστους, λόγω ραγδαίας τεχνολογικής προόδου. Και τα δυο δημιουργούν πλέον πολυδάπανα συστήματα υγείας στο μέλλον και αφόρητες πιέσεις για πρόσθετες φορολογίες, μείωση της ποσότητας/ποιότητας των δημοσίων υπηρεσιών υγείας, και σωρηδόν μεταρρυθμίσεις.
Προσκόμματα για το ΓεΣΥ
Την ίδια στιγμή δημιουργούνται σοβαρά, κυρίως οικονομικά, κωλύματα στην εισαγωγή και λειτουργία του Γενικού Σχεδίου Υγείας, γνωστού ως ΓεΣΥ, μέσα στο δεύτερο εξάμηνο του 2011, όπως δεσμεύτηκε η Κυβέρνηση. Η καθυστέρηση στη λειτουργία του Συστήματος επιβεβαιώνεται με την επίσημη παραδοχή του Υπουργού Υγείας Δρα Χρίστου Πατσαλίδη, ότι, «αν δεν διασφαλιστεί η βιωσιμότητα του ΓεΣΥ, αυτό δεν πρόκειται να λειτουργήσει».
Τα στοιχεία, πάντως, δείχνουν ότι πολύ νωρίτερα από το αναμενόμενο θα εκραγεί η «βόμβα» των δαπανών υγείας. Αναφέρουμε χαρακτηριστικά ότι ο προϋπολογισμός του Υπουργείου Υγείας μόνο για το 2010 ανέρχεται στα 641 εκατομμύρια ευρώ, από 615 εκατομμύρια ευρώ το 2009, σε μια περίοδο που δεν έχουν ακόμη υλοποιηθεί πλήρως οι στόχοι για αναδιοργάνωση και αυτονόμηση των δημόσιων νοσηλευτηρίων, η αναδιοργάνωση του Υπουργείου Υγείας, η ρύθμιση πλαισίου για την εφαρμογή νέου συστήματος υγείας, η αναβάθμιση των Υπηρεσιών Υγείας.
Επίσημα ο Υπουργός παραδέχθηκε ότι «υπάρχει μια συνεχής αύξηση και των δαπανών, αλλά και μια συνεχής αύξηση του προϋπολογισμού της υγείας», τονίζοντας ότι μια σταθερή παράμετρος είναι η αύξηση της προσδοκώμενης διάρκειας ζωής κατά γέννηση, πράγμα που συγκαταλέγει την Κύπρο σε έναν από τους υψηλότερους δείκτες.
Κατακερματισμένο σύστημα
MΙΑ ενδιαφέρουσα μελέτη, με θέμα «Προώθηση μεταρρυθμίσεων και αλλαγών στις Ιατρικές Υπηρεσίες του δημόσιου τομέα, με σκοπό τον εκσυγχρονισμό τους στα πλαίσια του επερχόμενου ανταγωνισμού με την ένταξή μας στην Ευρωπαϊκή Ένωση», έχει εκπονηθεί από τον Δρα Κατσιολούδη M.D.
Στα ενδιαφέροντα στοιχεία της μελέτης συγκαταλέγονται:
• Η ζήτηση φροντίδας υγείας αυξάνεται, καθώς ο πληθυσμός γηράσκει, τα εισοδήματα αυξάνονται και γίνεται εισαγωγή μιας ραγδαίας αναπτυσσόμενης τεχνολογίας.
• Ο τομέας των προμηθευτών του συστήματος φροντίδας υγείας δεν είναι αρκετά καλά οργανωμένος, για να ανταποκριθεί στην προβλεπόμενη αύξηση στη ζήτηση υπηρεσιών υγείας.
• Το σύστημα είναι κατακερματισμένο, με λίγη συνοχή στην παροχή ιατρικής φροντίδας και με ελάχιστη επικοινωνία μεταξύ των γιατρών γενικά ή των γιατρών του ιδιωτικού τομέα με τους γιατρούς του δημόσιου τομέα.
• Πολύ λίγοι πόροι διατίθενται για την πρόληψη των ασθενειών και δεν υπάρχει οργανωμένο σύστημα πρωτοβάθμιας φροντίδας.
• Μεγάλο μέρος του πληθυσμού, που δικαιούνται δωρεάν ιατρικής περίθαλψης στο δημόσιο τομέα, επιλέγουν τον ιδιωτικό τομέα λόγω του μεγάλου χρόνου αναμονής και των άλλων ποιοτικών ελλείψεων του δημόσιου τομέα. Αυτό έχει ως αποτέλεσμα κάποιο βαθμό ανισότητας, όσον αφορά τη χρηματοδότηση και την πρόσβαση στις υπηρεσίες.
• Υπάρχει σοβαρή ανεπάρκεια και στους δύο τομείς (ιδιωτικό και δημόσιο).
• Υπάρχει μεγάλος βαθμός επανάληψης των ιδίων υπηρεσιών και ανεπαρκής χρήση των υφιστάμενων διευκολύνσεων.
• Η διεύθυνση των υπηρεσιών υγείας, τόσο στον ιδιωτικό όσο και το δημόσιο τομέα γενικά, είναι επιφανειακή και πολύ λίγα δεδομένα υπάρχουν σχετικά με τις δαπάνες διαχείρισης ή με τα αποτελέσματα της προσφερόμενης ιατρικής φροντίδας.
• Υπάρχει μια σχεδόν παντελής έλλειψη καθορισμένων επιπέδων και κανονισμών των υφιστάμενων υπηρεσιών. Δεν υπάρχει σύστημα κλινικού ελέγχου ή διασφάλισης της ποιότητας.
Φόβοι για δημοσιονομική… έκρηξη
ΟΙ ΠΡΩΤΕΣ, πάντως, εμπεριστατωμένες προειδοποιήσεις για το κόστος ιατροφαρμακευτικής περίθαλψης στην Κύπρο προέρχονται από το Κέντρο Οικονομικών Ερευνών (ΚΟΕ) του Πανεπιστημίου της Κύπρου, το οποίο, σε μιαν άκρως ενδιαφέρουσα έρευνά του, προειδοποιεί ότι το κόστος της ιατροφαρμακευτικής περίθαλψης θα αυξάνεται ραγδαία, λόγω της αύξησης του ποσοστού ηλικιωμένων στον πληθυσμό και της τεχνολογικής εξέλιξης.
Χαρακτηριστικά αναφέρεται ότι «η σχεδιαζόμενη εισαγωγή του Γενικού Συστήματος Υγείας αναμένεται να έχει κάποια οφέλη, όπως η καθολική ιατροφαρμακευτική περίθαλψη και η δυνατότητα συνεργασίας δημόσιου και ιδιωτικού τομέα». Όμως δεν παραλείπει να επισημάνει με ανησυχία ότι «το ΓΕΣΥ δεν θα είναι χωρίς κόστος τόσο για τον ίδιο τον ασφαλιζόμενο, όσο και για την οικονομία και αυτό», όπως παραδέχεται, «αφού οι εισφορές στο σχέδιο θα αυξήσουν το κόστος εργασίας και ενδεχομένως να βλάψουν την ανταγωνιστικότητα».
Το ανησυχητικό είναι ότι, ενώ οι δαπάνες για ιατρική φροντίδα στην Κύπρο μπορούν να χαρακτηριστούν ως μέτριες σε ποσοστό περίπου 6,1% του ΑΕΠ, το ετήσιο ύψος της αύξησης της δαπάνης υγείας είναι 2% μεγαλύτερο απ’ εκείνο της αύξησης του ΑΕΠ.
Στην έρευνα επισημαίνονται ακόμη ανάμεσα σε άλλα:
Πρώτο, η αναποτελεσματικότητα της κρατικής παροχής ιατροφαρμακευτικής περίθαλψης στην Κύπρο, που συνδέεται με τη δομή του υπάρχοντος συστήματος.
Δεύτερο, η κατανομή των δαπανών υγείας μεταξύ δημόσιου και ιδιωτικού τομέα, και οι παράγοντες που προσδιορίζουν τις δαπάνες υγείας των νοικοκυριών, ανάλογα με τον τύπο κάλυψης των μελών τους.
Όπως επισημαίνεται, η παροχή ιατροφαρμακευτικής περίθαλψης στην ελεύθερη αγορά, χωρίς την κατάλληλη ρύθμιση, χαρακτηρίζεται από αναποτελεσματικότητα, κυρίως λόγω της ασυμμετρίας στην πληροφόρηση.
Ο ασθενής δεν γνωρίζει…
Η ασυμμετρία αυτή αποδίδεται στο γεγονός ότι ο ασθενής δεν γνωρίζει ποια θεραπεία χρειάζεται, έτσι που να αφήνεται στο γιατρό να την καθορίζει από μόνος του. Αναπόφευκτα η απόφαση του γιατρού δεν θα στηρίζεται αποκλειστικά στο πώς θα ωφεληθεί η υγεία του πελάτη - ασθενούς, αλλά και στο οικονομικό όφελος του ιδίου. Αντίθετα, στην αγορά ασφάλειας υγείας η ασυμμετρία στην πληροφόρηση δυνατόν να λειτουργήσει υπέρ του ασθενούς (γνωρίζει περισσότερα για την κατάσταση της υγείας του) και σε βάρος της ασφαλιστικής εταιρείας.
Η μελέτη έρχεται να επιβεβαιώσει πληροφορίες που βλέπουν κατά καιρούς το φως της δημοσιότητας, ότι η κρατική παροχή ιατροφαρμακευτικής περίθαλψης δεν είναι πάντοτε η λύση των προβλημάτων της ελεύθερης αγοράς. Για να τεκμηριωθεί αυτή η θέση, αναφέρεται ότι στις πλείστες χώρες το κράτος είναι λιγότερο αποτελεσματικό στη διαδικασία παραγωγής αγαθών και υπηρεσιών από τον ιδιωτικό τομέα, εξαιτίας της δομής και λειτουργίας των κρατικών υπηρεσιών υγείας. Οι υπηρεσίες αυτές στηρίζονται σε κίνητρα που ενθαρρύνουν λιγότερο την παραγωγικότητα και περισσότερο την απονομή κοινωνικής δικαιοσύνης (π.χ. δωρεάν περίθαλψη με βάση εισοδηματικά κριτήρια ή/και καθολική περίθαλψη συγκεκριμένης και ίδιας για όλους ποιότητας). Συνεπώς, η υποκατάσταση της ιδιωτικής με κρατική ιατροφαρμακευτική περίθαλψη έχει επιθυμητά αποτελέσματα μόνο εκεί που υπάρχει κατάλληλη υποδομή (π.χ. σκανδιναβικές χώρες).
Επίσης η έρευνα θεωρεί ως μια λύση το συνδυασμό ιδιωτικής και κρατικής περίθαλψης:
• το κράτος επικεντρώνεται στη ρύθμιση των αγορών, στη διασφάλιση της κοινωνικής δικαιοσύνης και στην παρεμπόδιση/αντιμετώπιση πανδημιών.
• ο ιδιωτικός τομέας διασφαλίζει τη συγκράτηση του κόστους παραγωγής και της υπέρμετρης ζήτησης, και τη δυνατότητα επιλογής όσον αφορά τον παροχέα (γιατρό, νοσοκομείο κ.ά.) και την ποιότητα των υπηρεσιών υγείας.
Κατ’ επανάληψιν έχει αναφερθεί ότι η αύξηση του προσδόκιμου ζωής και η πρόοδος που παρατηρείται στην τεχνολογία δημιουργούν αυξημένη ζήτηση για ιατρική φροντίδα και μεγαλύτερη δυνατότητα για παρέμβαση με εξετάσεις, νέες χειρουργικές μεθόδους και νέα ακριβά φάρμακα.
Ποια είναι, όμως, τα προβλήματα που παρατηρούνται στον τομέα υγείας, τα οποία ενδέχεται να επηρεάσουν τα οικονομικά του κράτους και των νοικοκυριών;
Οι ηλικιωμένοι χτυπούν το σύστημα
Επίσης, σύμφωνα με στοιχεία που παρουσίασε ο καθηγητής Οικονομικών και Διευθυντής του Κέντρου Οικονομικών Ερευνών (ΚΟΕ) του Πανεπιστημίου Κύπρου Πάνος Πασιαρδής, σε παλαιότερη διάλεξη του Ιδρύματος Κοινωνικών και Εργατικών Μελετών, με θέμα «Στο δρόμο προς το Γενικό Σχέδιο Υγείας - ΓεΣΥ» επισημαίνεται ότι οι κρατικές δαπάνες υγείας:
• επηρεάζονται από το ποσοστό του πληθυσμού άνω των 65: αύξηση του ποσοστού του πληθυσμού άνω των 65 κατά 1% οδηγεί σε αύξηση των δημοσίων δαπανών υγείας κατά 2,8%.
• η επίδραση του κατά κεφαλήν ΑΕΠ είναι ιδιαίτερα σημαντική: αύξηση του κατά κεφαλήν ΑΕΠ κατά 1% οδηγεί σε αύξηση των ιδιωτικών δαπανών υγείας κατά 0,8%.
• μια αύξηση στις ιδιωτικές και κρατικές δαπάνες κατά 1% φέτος πρσθέτει 0,5% στις δαπάνες του επόμενου χρόνου.

Ειρήσθω

Λιλλήκας απ’ τον 1ο γύρο

| Εκτύπωση | 29/01/2013 | Με τον Λάζαρο Μαύρο

Τ Ι Θ Ε Τ Α Ι και ευθέως: Αν ο λαός έχει αποκτήσει την αναγκαία πολιτική ωριμότητα κι αισθάνεται άξιος, πρόθυμος και ικανός να εγκαταλείψει τον καναπέ του παθητικού τηλεθεατή-οπαδού και υπηκόου των πολιτικών, για ν’ αναλάβει το μερίδιο ευθύνης του ενεργού πολίτη, αξιώνοντας εμπράκτως (με την ψήφο του) περισσότερη εξουσία στον λαό και -άρα- ουσιαστικότερη δημοκρατία, τότε, πιθανόν, η πλειοψηφία του εκλογικού σώματος θα πρέπει ν’ αναδείξει τον κ. Γ. Λιλλήκα, Πρόεδρο από τον 1ο γύρο των εκλογών, για ένα σπουδαιότατο λόγο: Δεσμεύτηκε να θεσμοθετήσει τη δυνατότητα του λαού να διώχνει απ’ την εξουσία, προ της λήξεως της θητείας του, τον Πρόεδρο και κάθε εκλελεγμένο, συμπεριλαμβανομένου και του ιδίου του κ. Λιλλήκα, αν κι εφόσον με την πολιτική του, τις πράξεις, τις αμέλειες και τις παραλείψεις του, χάσει την εμπιστοσύνη του εκλογικού σώματος.
Π Ρ Ο Κ Ε Ι Τ Α Ι για την Αρχή του Ανακλητού, την οποία παλαιόθεν υποστηρίζει η στήλη ως το αναγκαίο δημοκρατικό αντίδοτο, απέναντι στην εξουσία τού οιονεί μονάρχη που καθιέρωσε από το 1960 το ζυριχικό σύνταγμα της ρεππάπλικ. Αυτονόητη στη γενέθλια του πολιτεύματος αρχαία Αθηναϊκή Δημοκρατία 462-322π.Χρ., υψωθείσα στα λάβαρα της βραχύβιας Κομμούνας του Παρισιού 1871, εξοντώθηκε απ’ τους οδοστρωτήρες της Ολιγαρχικής Κομματικής Ηγετοκρατίας των σύγχρονων ρεππάπλικς.

Ο ΘΕΣΜΟΣ τού Άμεσα = απευθείας από τον λαό χωρίς κομματική διαμεσολάβηση και Διαρκούς = καθ’ όλην τη διάρκεια της θητείας κάθε αιρετού άρχοντα, Ανακλητού = δίνει διαρκέστερη, κι ουχί άπαξ ανά 5ετία, αποφασιστικότερη κι αποτελεσματικότερη σάρκωση τής λαϊκής κυριαρχίας.
- ΣΤΗΝ ΠΙΚΡΗ εμπειρία του κυπριακού λαού, βιώθηκε τραυματικά η έλλειψη αυτής της δυνατότητας, ως έμπρακτη καταφρόνηση της δημοκρατίας:
- ΑΠΟ ΤΟΝ Όλεθρο της 11ης Ιουλίου 2011 στο Μαρί και εντεύθεν, καθώς:
- ΜΕ ΝΥΧΙΑ και με δόντια γαντζωμένος στην εξουσία, οχυρωμένος στο οιονεί μοναρχικό σύνταγμα της Ζυρίχης, ο ΠτΔ κ. Χριστόφιας, περιφρόνησε την αξίωση της δημοκρατικής πλειοψηφίας κι έκτοτε κυβερνά, επιβλαβώς, για 19 μήνες (Ιούλιο 2011 - Φεβρουάριο 2013) ως απεχθής στον λαό κυβέρνηση ισχνοτάτης μειοψηφίας.

Α Υ Τ Ο Σ ακριβώς ο θεσμός του Ανακλητού εξοπλίζει τον λαό απέναντι σε κάθε λαοπλάνο και δημαγωγό πολιτικό: Μια διαρκώς επικρεμάμενη τιμωρία ανάκλησης από την εξουσία, όποιου εκλελεγμένου προδώσει την εμπιστοσύνη που του έδωσαν με την ψήφο τους οι πολίτες. Υπάρχουν, άραγε, σήμερα τόσοι ευσυνείδητα ενεργοί πολίτες ώστε να καταστούν εκλογική πλειοψηφία;
ΕΡΩΤΗΣΗ
Οι κ.κ. Ν. Αναστασιάδης, Άντρος Κυπριανού, Ν. Συλικιώτης, Πραξούλα Αντωνιάδου, μαζί κι ο μακαριότατος Αρχιεπίσκοπος κι όσοι άλλοι μίλησαν, «πότε και πώς να περάσει ο αγωγός ΜΑΣ του φυσικού αερίου από την Τουρκία», θα μπορούσαν άραγε να θέσουν, ως εκ των ων ουκ άνευ προϋπόθεση, να λυθεί πρώτα το Κουρδικό σύμφωνα με τη θέληση και το δίκαιο του κουρδικού λαού και τότε, με όποιαν νέα Τουρκία προκύψει, το ξανασυζητάμε;

Ο Κονοφάγος για την ΑΟΖ της Ελλάδας

http://www.youtube.com/watch?v=PCHpoSoDfP4&list=UULk7r1Ne6R6aJBp2qxLYH-w&index=7

Ο Σόλων Κασίνης για την ΑΟΖ στο Σίγμα

http://www.youtube.com/watch?feature=endscreen&v=dv-fyvGbLVE&NR=1

FW: Λουκιανος Κηλαηδόνης

http://youtu.be/2CvV-ryuaFQ

ιρήσθω

Για να μη χάσκεις σαν τον χάχα, λαέ:

| Εκτύπωση | 25/01/2013 | Με τον Λάζαρο Μαύρο

Α Π Ο Δ Ε Ι Χ Θ Η Κ Ε βέβαια πως δεν τους ωφέλησε, ούτε καν για να βελτιώσουν τα ελληνικά τους, το ότι στοίβαξαν πρόχειρο στα γραφεία τους, ογκώδες και… περίβλεπτο το Λεξικό του Μπαμπινιώτη. Πολύ περισσότερο δεν τους ωφέλησε ν’ αποκτήσουν στοιχειώδη έστω γνώση των απολύτως απαραίτητων προσόντων ενός δημοκρατικού ηγέτη, ικανού να κυβερνά επωφελώς τον λαό…

Ι Σ Ω Σ , ΟΜΩΣ, πολύ μεγαλύτερη και πάντοτε κατεπείγουσα έχουμ’ ανάγκη οι πολίτες ν’ αποκτήσουμε τ’ απαραίτητα προσόντα του Καλού Ψηφοφόρου. Για να μην παρασυρόμαστε απ’ τους λαοπλάνους δημαγωγούς και να δίνουμε σε λάθος υποψηφίους την ψήφο μας. Ως προς αυτόν τον στόχο, ένα εντελώς διαφορετικό Λεξικό θα πρέπει να συγγραφεί: Ένα Λεξικό Αριστοφάνη. Μ’ όλον εκείνον τον πλούτο των λέξεων κι εκφράσεων, μέσα απ’ τις οποίες ο αρχαίος μας κωμωδιογράφος, εκπληκτικά αθυρόστομος και λεξιπλάστης, εξαπέλυε το 424 π.Χ. κατά του κυβερνώντος Κλέωνος (Παφλαγόνα) την ανελέητα μαστιγωτική του κριτική εναντίον των λαοπλάνων δημαγωγών τής εποχής του, στην αρχαία μας Αθηναϊκή Δημοκρατία. Των «μιαρών και βδελυρών και πανούργων και φαυλοτάτων», που δολίως εξαπατούσαν και ξεγελούσαν και παραπλανούσαν, χαϊδεύοντας, κολακεύοντας και γλείφοντας τους πολίτες, τον λαό, τον δήμο, για ν’ αρπάξουν τις ψήφους και την εξουσία.
Δ Ι Ο Τ Ι , ΕΝΑ Λεξικό Αριστοφάνη, δύναται ίσως να διδάξει τον λαό-στραβάδι, πώς να πάψει πλέον να είναι στραβάδι κι έρμαιο των δημαγωγών. Ιδού κάποιοι στίχοι από τους «Ιππής» του Αριστοφάνη (1111-1120) κι η μετάφραση του Τάσου Ρούσσου, εκδόσεις Κάκτος:

- «Ώ Δήμε, καλήν γ’ έχεις αρχήν, ότε πάντες άνθρωποι δεδίασί σ’ ώσπερ άνδρα τύραννον. Αλλ’ ευπαράγωγος εί, θωπευόμενός τε χαίρεις καξαπατώμενος, πρός τόν τε λέγοντ’ αεί κέχηνας, ο νούς δέ σου παρών αποδημεί»: «Ωραία η δύναμή σου, Δήμε [λαέ] κι όλοι οι άνθρωποι σε τρέμουν [στις εκλογές] σαν βασιλιά τρανό. Μα εύκολα σε ξεγελούνε και σ’ αρέσει να χάσκεις σαν τον χάχα πάντα σε κάθε ρήτορα μπροστά κι ο νους σου πετάει αλλού κι ας είσαι εδώ». Σε τόση μάλιστα κατάπτωση λαού, ώστε (191επ.):
- «Η δημαγωγία γάρ ου πρός μουσικού έτ’ εστίν ανδρός ουδέ χρηστού τούς τρόπους, αλλ’ εις αμαθή και βδελυρόν»: «Για να κάνεις κουμάντο στον λαό, δεν πρέπει να ‘σαι μορφωμένος και τίμιος αλλά αγράμματος και παλιάνθρωπος». Και, ακόμη (684επ.):
- «Ηύρε δ’ ο πανούργος έτερον πολύ πανουργίαις μείζοσι κεκασμένον και δόλοισι ποικίλοις ρήμασίν δ’ αιμύλοις»: «Και βρήκεν ο πανούργος τον μάστορά του, άλλον πανούργο που ‘χε πιότερες από κείνον πονηριές και γλώσσα ολόγλυκη». Η στήλη παραλείπει τα διάφορα «πρωκτοτηρείν», «πόρναισι λοιδορήσεται», «ορχιπέδων ελκοίμην» του αρχαίου μας αθυρόστομου, το Λεξικό όμως δεν πρέπει να τα παρακάμψει…

ΕΡΩΤΗΣΗ
Αφού ο καλός Θεός μάς έστειλε τα θεόσταλτα κοιτάσματα, γιατί δεν έστειλε κι ελάχιστη έστω σωφροσύνη στους ηγέτες μας, παρά μόνο επέτρεψε στον εξαποδώ να τους ντοπάρει με φθόνο, δολιότητα, φατριασμό κι αφιονισμό αρχομανίας, για να βγάλει ο ένας τα μάτια του άλλου, σε τέτοιο μάλιστα βαθμό ώστε, με τόσους εξ ημών χάχες ψηφοφόρους, να καταντήσουν - ο μη γένοιτο - την ευλογία Του σε κατάρα;

Holocaust terror 'should never be forgotten'

 Please see the link:

http://www.bbc.co.uk/news/world-europe-21191939

Αστρο με διχασμένη προσωπικότητα

Αστρο με διχασμένη προσωπικότητα

Μυστηριώδες φαινόμενο με πάλσαρ που εκπέμπει δύο ειδών ακτινοβολία

ΔΗΜΟΣΙΕΥΣΗ:  πριν 33'

Καλλιτεχνική απεικόνιση του «διχασμένου» πάλσαρ

emailεκτύπωση 

Λονδίνο 

Πονοκέφαλο έχει προκαλέσει ο εντοπισμός ενός άστρου νετρονίου (πάλσαρ) το οποίο «συμπεριφέρεται» με ένα τρόπο που δεν έχει παρατηρηθεί ποτέ μέχρι σήμερα. Τα πάλσαρ εκπέμπουν από τους πόλους τους δέσμες ακτινοβολίας, είτε ραδιοκύματα, είτε ακτινοβολία γ, είτε ακτίνες Χ. Αστρονόμοι του Ινστιτούτου Διαστημικής Ερευνας στην Ουτρέχτη εντόπισαν ένα άστρο που εκπέμπει δύο είδη ακτινοβολίας. Οι ειδικοί αναφέρουν ότι το πάλσαρ αυτό έχει «διχασμένη προσωπικότητα» και προσπαθούν να βρουν απαντήσεις.

Το φαινόμενο

Οι ερευνητές διαπίστωσαν ότι το πάλσαρ αυτό εκπέμπει ραδιοκύματα αλλά εντελώς ξαφνικά σταματά και για λίγες ώρες αρχίζει να εκπέμπει ακτίνες Χ. Στη συνέχεια το ίδιο ξαφνικά και χωρίς να υπάρχει κάποια ορατή μεταβολή σε αυτό (π.χ αλλαγή στη κίνηση του) το πάλσαρ επιστρέφει στην εκπομπή ραδιοκυμάτων. «Είναι η πρώτη φορά που εντοπίζεται αυτή μεταβλητότητα» αναφέρει ο Βιμ Χέμσεν, μέλος της ερευνητικής ομάδας που έκανε την ανακάλυψη.   Η έρευνα δημοσιεύεται στην επιθεώρηση «Science».

Τα πάλσαρ Τα άστρα νετρονίου που είναι πιο γνωστά με τον όρο «πάλσαρ» είναι σώματα υψηλής πυκνότητας και σχηματίζονται από άστρα τα οποία έχουν ολοκληρώσει τον κύκλο της ζωής τους και καταρρέουν. Ολα τα πάλσαρ εκπέμπουν τις δέσμες ακτινοβολίας από τους πόλους τους και καθώς περιστρέφονται τα άστρα γίνονται ορατά από τη Γη ως περιοδικές, σύντομες λάμψεις. Τα πάλσαρ εκπέμπουν την ακτινοβολία με σταθερό ρυθμό. Ορισμένοι μάλιστα τα περιγράφουν ως «κοσμικούς ραδιοφάρους».

 

Ιστορική υπογραφή για την Κύπρο

Ιστορική υπογραφή για την Κύπρο

Ν. Λυγερός

Είναι μια ιστορική υπογραφή για την Κύπρο, η συμφωνία με την κοινοπραξία της ιταλικής και της κορεάτικης εταιρείας, στο πλαίσιο του δεύτερου γύρου παραχώρησης και μάλιστα για τα οικόπεδα 2, 3 και 9. Η άμεση οικονομική απολαβή για την Κύπρο είναι της τάξης των 150 Εκατομμυρίων Ευρώ για το bonus υπογραφής. Δεν μιλάμε πια για εκτιμήσεις, αλλά για ένα ιστορικό γεγονός που είναι αναμφισβήτητο ακόμα και από τους πιο επιφυλακτικούς και αυτούς που τους διακατέχουν οι αιώνιες φοβίες. Κανείς πια δεν μπορεί να αμφισβητήσει το έργο του Σόλωνα Κασσίνη που κατάφερε να υλοποιήσει το όραμα της Κύπρου και μάλιστα να δείξει και το παράδειγμα για την Ελλάδα. Πρέπει επίσης να υπενθυμίσουμε στους μη ειδικούς ότι δεν πρόκειται για μια εύκολη διαπραγμάτευση και ειδικά για το περίφημο οικόπεδο 9. Διότι ενώ για τα οικόπεδα 2 και 3 ήταν αυτή η κοινοπραξία που είχε επιλεχθεί εξ αρχής, για το οικόπεδο 9, η πρώτη επιλογή ήταν διαφορετική, αφού αφορούσε μία γαλλική και δύο ρώσικες εταιρείες. Κι όπως δεν βρέθηκε κοινό πλαίσιο συμφωνίας, η Κύπρος δεν έκανε πίσω παρόλο που ήταν το αναμενόμενο για όλους τους ραγιάδες και πέρασε στην επόμενη επιλογή με νέα διαπραγμάτευση. Αυτό το σημείο είναι πολύ σημαντικό γιατί απορρίπτει επί του πρακτέου όλες τις τεχνητές επιφυλάξεις που προωθούν διακριτικά οι εχθροί της ελληνικής ΑΟΖ, λέγοντας ότι κανείς στην Ελλάδα ή στην Κύπρο δεν είναι ικανός να κάνει στρατηγικές διαπραγματεύσεις με πετρελαϊκές εταιρείες. Τεχνητά ξεχνούν βέβαια στις παρεμβάσεις τους ότι είναι η Ελλάδα και η Κύπρος που διαθέτουν τα οικόπεδα και όχι οι εταιρείες. Κατά συνέπεια ακόμα και αν είναι ισχυρές οι πολυεθνικές εταιρείες δεν έχουν ποτέ το πάνω χέρι στις διαπραγματεύσεις. Επιπλέον αυτές οι εταιρείες βρίσκονται σε ανταγωνιστικό πλαίσιο με άλλες ανάλογες εταιρείες και καμία από αυτές δεν θέλει να υπάρχει οποιαδήποτε αδικία στο διαγωνισμό του γύρου παραχώρησης. Με άλλα λόγια, οι παίκτες που ανήκουν στην ίδια κατηγορία, εμποδίζουν συνολικά ο ένας τους άλλους να υπάρξει ένα άδικο παίγνιο. Και από την άλλη το κράτος που διαθέτει τα οικόπεδα, παίζει ένα μοναδικό ρόλο αφού καλύπτει όλο το θέμα της αξιολόγησης των υποψηφίων και αυτό γίνεται απόλυτα ορθολογικά και μάλιστα με διαφανή τρόπο για όλους τους παίκτες. Για το οικόπεδο 12, το οποίο διαχειρίζεται αμερικανική εταιρεία οι μη ειδικοί δεν είχαν δώσει μεγάλη σημασία διότι οι υποψήφιες εταιρείες ήταν ελάχιστες και πολλοί θεώρησαν μάλιστα ότι η επιλογή σχετίζεται με την οριοθέτηση με το Ισραήλ, δίχως βέβαια να αναλύουν τα ιστορικά δεδομένα της διαπραγμάτευσης. Τώρα, με αυτή τη νέα διαπραγμάτευση, κανείς δεν μπορεί να πει ένα ανάλογο επιχείρημα, διότι πρόκειται για ιταλική και κορεάτικη εταιρεία, και ειδικά το οικόπεδο 12 δεν αγγίζει καμία οριοθέτηση ούτε του Λιβάνου, ούτε του Ισραήλ, και ούτε της Αιγύπτου. Έτσι η Κύπρος αποδεικνύει επί του πρακτέου ότι είναι ικανή να διαχειριστεί στρατηγικά μια διαπραγμάτευση όχι γιατί είναι ένα μικρό κράτος, αλλά γιατί έχει συνειδητοποιήσει εξ αρχής ότι το θέμα της κυπριακής ΑΟΖ δεν είναι μια λεπτομέρεια και αποτελεί μια υψηλή στρατηγική πάνω στην οποία μπορεί να χτιστεί ένας αληθινός και αποτελεσματικός στρατηγικός σχεδιασμός. Με την αντίληψη του υπερκομματικού, η Κύπρος δείχνει στην Ελλάδα το μονοπάτι της αξιοποίησης της ΑΟΖ δίχως κανένα προβληματισμό ή ενδοιασμό.

The Ottoman Turkish Genocides

CONF/CfP – The Ottoman Turkish Genocides of Anatolian Christians: A Common Case Study, Chicago, IL, USA, May 10-11, 2013

armacader | January 22, 2013

---

CALL FOR PAPERS
The Ottoman Turkish Genocides of Anatolian Christians: A Common Case Study, Chicago, IL, USA, May 10-11, 2013 The Asia Minor and Pontos Hellenic Research Center (AMPHRC), the Armenian National Committee (ANC), and the Assyrian Center for Genocide Studies (ACGS) invite submissions of manuscript abstracts for an upcoming conference entitled “The Ottoman Turkish Genocides of Anatolian Christians: A Common Case Study.”
The goal of the conference is to promote academic and critical examination of the Genocides of the Armenians, Assyrians and Greeks perpetrated by the Ottoman Turkish government at the beginning of the 20th century resulting in mass extermination of at least 2.5 million  Christians, the expulsion of hundreds of thousands of others, the theft of vast amounts of wealth and property and the destruction of thousands of cultural artifacts and religious sites.
This conference will be an opportunity for an inter-disciplinary investigation of the Ottoman Turkish Genocides as a large  case study consisting of the individual cases –Armenian, Assyrian, and Greek – which can be comparatively examined to yield new insight into the overall strategy, planning and execution of the campaign to eliminate the native Christian populations of Asia Minor and its aftermath. Submissions from all social science disciplines are encouraged with a suggested (but not necessarily exclusive) focus on the following:
1. Legal Aspects of the Genocides of the Armenians, Assyrians and Greeks
This may viewed from various perspectives, including
• The legal framework employed by the Ottoman Turkish government for the arrests, executions, deportations, property
expropriations, etc. prior to, during, and subsequent to the Genocides;
• The pursuit of legal remedies for crimes committed during the Genocides, including the Genocides themselves and their
legal basis in both international and republican Turkish law.
2. Causes of the Ottoman Turkish Genocides
This might include areas such as
• The influence of the Pan-Islamic and Pan-Turanist movements
• The aftermath of the Balkan wars and the influx of Moslem refugees
3. Prelude to the Ottoman Turkish Genocides
Presentations might look at the situation faced by Christian minorities in Asia Minor prior to the Genocides and their
reaction to them
• Measures taken by the Ottoman Turkish government in preparation for the Genocides
• Scapegoating and stereotyping – similarities and differences in Ottoman perception and treatment of Armenians,
Assyrians, and Greeks
• Political advocacy of the Armenians, Assyrians and Greeks before and after the 1908 Ottoman Revolution – what were
their demands, what were their methods?
4. Aftermath of the Ottoman Turkish Genocides
Among subjects to be considered:
• Creation of the Armenian, Assyrian and Greek Diasporas – Similarities and differences in the community structures
established to deal with the physical and psychological trauma of the Genocides, maintenance of cultural identity and
strategies for recognition and restitution
• Treatment of the residual Armenian, Assyrian and Greek population in Turkey, and their respective cultural and religious institutions and landmarks
• Distribution of expropriated wealth and properties within Ottoman and Republican Turkey
• Oral history of the Genocides as told by the current population of eastern Asia Minor
5. Scholarship on the Ottoman Turkish Genocides
This area would focus on the present state of scholarship on the Ottoman Turkish Genocides possibly including:
• An assessment of existing centers of source material regarding the Genocides, including government, corporate and
private archives, their contents and their accessibility
• A review of important analysis and source material which are currently not accessible to English-speaking scholars and
researchers. Although English-language materials regarding the Armenian Genocide are more readily available than those of  the Greek and Assyrian Genocides, there remains a considerable body of documentation that is inaccessible to most scholars because of language limitations for for all three Genocides.
Guidelines: Authors are asked to submit a manuscript abstract of 1000 words or less on any of the themes described above or other related topic for presentation at the conference. References can be added separately.
DEADLINE for SUBMISSION: February 15, 2013.
EMAIL: Abstracts must be submitted electronically via www.hellenicresearchcenter.org, email
info@hellenicresearchcenter.org
NOTIFICATION of ACCEPTANCE: February 28, 2013.
Upon selection for presentation at the conference, authors will be required to submit a manuscript of not more than 40 double-spaced typewritten pages, including tables, appendices, and endnotes. Manuscripts are to follow the Chicago Manual of Style format for notes and number/caption any tables or appendices. Manuscripts must not have been published previously or be submitted simultaneously to any other journal or conference, and must be the original work of  the author. The manuscripts presented at the conference will be compiled, edited and published following the conference.
All Arabic, Armenian, Assyrian, Greek, Kurdish, Persian, and/or Turkish words must be transliterated in conformity with the Middle East Studies Association’s (MESA) style. The author is responsible for accuracy and consistency of transliteration and foreign word usage.
NOTE: In addition to an honorarium, participants will be reimbursed for their travel and lodging expenses for the conference.

Subscribe

If you enjoyed this article, subscribe to receive more just like it.

« CONF/CfP – Historiography and Source Studies of Asia and Africa «Local Heritage and Global Perspective», Saint Petersburg, 24-26 April, 2013

•   English
•   Հայերեն

Featured

Join Armacad Mailing List

ARMACAD Page

Archives

Armacad.info

© 2013 Armacad.info.
Website by smartwebsitetips.com

ΕΜΕΙΣ ΟΙ ΕΛΛΗΝΕΣ

ΑΠΙΣΤΕΥΤΟ: Διαβάστε το μήνυμα για την Ελλάδα που συγκίνησε το Hollywood

From: john kontos , From: wilma xeidianaki, From: dchatzigeorgiou,  From: florafrangioudaki

Η είδηση έκανε τον γύρο του κόσμου !

                                                 

Επειδή χορεύουμε όταν είμαστε θλιμμένοι

Ο Tommy Lee γεννήθηκε στην Αθήνα αλλά μεγάλωσε στο Los Angeles.

Έγινε γνωστός όχι μόνο για τη μουσική του αλλά και για τη σχέση του με την σεξοβόμβα Pamela Anderson.

Πρόσφατα κοινοποίησε στην προσωπική του σελίδα στο facebook ένα κείμενο για την Ελλάδα το οποίο αγκαλιάστηκε από τους θαυμαστές του από την πρώτη στιγμή.

                                                           

 «Επειδή είμαστε μια μικρή, φτωχή χώρα γεμάτη από ανθρώπους με μεγάλες καρδιές

Επειδή ποτέ δεν επισκεπτόμαστε κάποιον με άδεια χέρια

Επειδή δεν υπάρχει τρόπος να εξηγήσεις σε έναν ξένο τη σημασία της λέξης «καψούρα»

Επειδή υπάρχει ακόμη κάτι πολύτιμο στις ελληνικές οικογένειες

Επειδή πάντα τα καταφέρνουμε, έστω και την τελευταία στιγμή

Επειδή ήμασταν σκλαβωμένοι για 400 χρόνια, αλλά δεν το χρησιμοποιούμε ως δικαιολογία για την παρούσα κατάσταση

Επειδή είμαστε διασκορπισμένοι σε όλο τον πλανήτη

Επειδή έχουμε τη λέξη «φιλότιμο» που δεν υπάρχει πουθενά αλλού στον κόσμο

Επειδή όταν οι ξένοι δεν μπορούν να βρουν λέξη για κάτι, χρησιμοποιούν μια δική μας Επειδή προτιμάμε να μοιραζόμαστε τα προβλήματά μας στις δύσκολες ώρες με φίλους και την οικογένειά μας και όχι με ψυχίατρους

Επειδή ο Σωκράτης, ο Πλάτωνας και ο Αριστοτέλης ήταν Έλληνες

Επειδή ανακαλύψαμε το θέατρο            

Επειδή γεννήσαμε τη Δημοκρατία

Επειδή ανακαλύψαμε τη λογική

Επειδή από εμάς ξεκίνησε η επιστήμη

Επειδή είμαστε περήφανοι για τον πολιτισμό μας, όχι τους πολέμους μας

Επειδή όταν φτιάχναμε τον Παρθενώνα, οι άλλοι κοιμόνταν στα δέντρα

Επειδή καταλαβαίνουμε τη διαφορά μεταξύ του έρωτα (eros) και της αγάπης (love) και τα βιώνουμε και τα δύο με πάθος

Επειδή ο Έρωτας ήταν Έλληνας θεός

Επειδή δώσαμε τον όρκο «Ελευθερία ή Θάνατος»

Επειδή είχαμε υφασμάτινα λουριά όταν οι άλλοι ακόμη έλκονταν από τα τομάρια των λύκων

Επειδή «Οι Έλληνες δεν μάχονται σαν ήρωες, αλλά οι ήρωες μάχονται σαν Έλληνες» (Ουίνστον Τσόρτσιλ 1941)

Επειδή δώσαμε το αρχαίο μας αλφάβητο στους Ρωμαίους και το μεσαιωνικό στους Σλάβους

Επειδή δεν ντρεπόμαστε όταν κλαίμε

Επειδή χορεύουμε όταν είμαστε θλιμμένοι

Επειδή δουλεύουμε για να ζήσουμε και δεν ζούμε για να δουλεύουμε

Επειδή το 97% των αστεριών έχουν ελληνικά ονόματα

Επειδή αν κάποιος φωνάξει «αδελφέ» ή «ξάδελφε» κάποιος θα γυρίσει σε οποιαδήποτε γωνία

Επειδή οι εκκλησίες μας δεν είναι σκοτεινές, αλλά πλημμυρίζουν από ένα ξεχωριστό φως

Επειδή οι γονείς δεν ξεχνούν την ύπαρξή μας όταν γινόμαστε 18 χρονών

Επειδή όταν θέλουμε να μαυρίσουμε απλά πεταγόμαστε στην κοντινότερη παραλία

Επειδή δεν «μασάμε», ούτε δυσκολευόμαστε με κάθε μορφή χιούμορ

Επειδή οι Ολυμπιακοί Αγώνες γεννήθηκαν στην Ελλάδα

Επειδή όταν ενωνόμασταν κάτω από τη φλόγα των Ολυμπιακών, στέλναμε μήνυμα ενότητας και ειρήνης

Επειδή ο ουρανός μας είναι γαλανόλευκος

Επειδή το 40% των λημμάτων του λεξικού της Οξφόρδης είναι λέξεις ελληνικές

Επειδή ξέρουμε τι σημαίνει κέφι και πώς να ζήσουμε με αυτό.»

Για όλα αυτά είμαστε Έλληνες!!

Ο Ελληνισμός ως μοντέλο για την Ευρώπη

Ο Ελληνισμός ως μοντέλο για την Ευρώπη

Ν. Λυγερός

Σπάνια στην Ελλάδα και στην Κύπρο αντιλαμβανόμαστε ότι ο Ελληνισμός λειτουργεί ως μοντέλο για την Ευρώπη. Γνωρίζουμε βέβαια τον Ουμανισμό και στη συνέχεια το Διαφωτισμό, αλλά δεν γνωρίζουμε συνήθως ότι το υπόβαθρό τους είναι ο Ελληνισμός. Αυτό το φαινόμενο εξηγείται από το γεγονός ότι η καθημερινή μιζέρια μας εμποδίζει να δούμε αυτά τα θεμέλια και βλέπουμε μόνο και μόνο ένα τεχνητό ορίζοντα. Η έλλειψη κατανόησης αυτής της επινόησης προέρχεται από μία ανασφάλεια για το πώς μας βλέπουν οι Ευρωπαίοι και κατά πόσο είναι επηρεασμένοι από την επιρροή της Τουρκίας. Δεν προσέχουμε βέβαια άλλες χώρες της Ευρώπης που τη θεωρούν διαχρονικά εχθρική λόγω των πολέμων που τις χωρίζουν. Επίσης ξεχνάμε το μέγεθος του φιλελληνισμού μέσα στην ιστορία της Ευρώπης και δεν σκεφτόμαστε συνειδητά ότι η Ευρωπαϊκή Ένωση έχει ως στόχο της την ανάπτυξή της, την ιστορική Ευρώπη της οποίας αποτελούμε τα θεμέλια. Ακόμα και η Ελληνική Επανάσταση θεωρείται ως μία λογική συνέπεια του Ελληνισμού, της Αναγέννησης, του Ουμανισμού και του Διαφωτισμού. Ότι βρισκόμαστε σε φάση κρίσης κι αναζητούμε παντού σημεία αναφοράς για να τοποθετηθούμε στο χωροχρόνο, δεν πρέπει να ξεχνάμε το θεμελιακό ρόλο τα χρόνια πάνω στον ελληνικό πολιτισμό και τον τρόπο αντιμετώπισης μας του χώρου. Δεν είμαστε ένα ξεκάρφωτο κομμάτι της Ευρωπαϊκής Ένωσης, ούτε πολίτες δεύτερης κατηγορίας. Είμαστε οι πρώτοι Ευρωπαίοι και η ιστορία μας έχει επηρεάσει όλη την ιστορία της Ευρώπης και κατά συνέπεια της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Συνεπώς αντί να αναπτύσσουμε μεταξύ μας ένα σύμπλεγμα κατωτερότητας που βασίζεται σε μία ρατσιστική αντίληψη ενάντια της πατρίδας μας, θα ήταν καλό να κατανοήσουμε τον ρόλο μας στο παρελθόν και να επινοήσουμε τον ρόλο μας στο μέλλον. Αν το καταφέρουμε αυτό, τότε θα καταλάβουμε πόσο σημαντικό είναι το απέραντο γαλάζιο για μας και θα αντιληφθούμε επιτέλους ότι το να έχεις τη δεύτερη μεγαλύτερη ΑΟΖ της Μεσογείου δεν είναι μία νομική λεπτομέρεια, αλλά ένας στρατηγικός σχεδιασμός.

Η τεραστίας σημασίας Ελληνική ΑΟΖ και οι ευθύνες μέχρι τώρα

http://www.youtube.com/watch?v=DPN-XUO0V5U&NR=1

Ειρήσθω Α ν ά ξ ι ο ι και όχι αντάξιοι (2) | Εκτύπωση | 20/01/2013 | Με τον Λάζαρο Μαύρο Σ Υ Γ Κ Ρ Ο Τ Η Μ Ε Ν Η ΕΘΝΙΚΗ στρατηγική, για την ευόδωση της οποίας κινητοποιήθηκαν, αλματωδώς ενδυναμωμένοι, όλοι οι συντελεστές εθνικής ισχύος (οικονομία, στρατιωτική προπαρασκευή, αποτελεσματική οργάνωση του κράτους, κοινωνική συνοχή, αγωνιστικό πανεθνικό και παλλαϊκό φρόνημα, επιδέξια διπλωματία τάχιστης επιλογής και αξιοποίησης βέλτιστων συμμαχιών και αυστηρή πειθαρχία στην υλοποίηση της τακτικής) αγόμενοι, όλοι αυτοί οι συντελεστές, και ηγούμενοι από Ηγέτη ικανό δεξιοτέχνη της στρατηγικής και της τακτικής, τον Ελευθέριο Βενιζέλο, στην προσώρας απουσία εμφυλίων παθών, υπήρξε η συνταγή επίτευξης του ελληνικού μας θριάμβου στους Βαλκανικούς Πολέμους του 1912 -1913. Η μικρή μας Ελλαδίτσα της Μελούνας, ηττημένη, ταπεινωμένη, χρεοκοπημένη το 1897, με Ανορθωτική Κυβέρνηση Ελ. Βενιζέλου από το 1910, κατάφερε ν’ απελευθερώσει τη Μακεδονία, την Ήπειρο, τη Θράκη, τα νησιά μας στο Αιγαίο, την Κρήτη και να διεκδικεί, 1918 - 1920, με αξιώσεις επιτυχίας, τη Μεγάλη Ελλάδα των δύο ηπείρων και των πέντε θαλασσών για την απελευθέρωση και του Μικρασιατικού Ελληνισμού. Ε Μ Φ Υ Λ Ι Α ΠΑΘΗ, ο Εθνικός Διχασμός (βασιλικών - βενιζελικών) η ανατροπή του Ηγέτη (1.11.1920), η ανικανότητα αξιοποίησης συμμαχιών, το αλλοπρόσαλλο αντί της στρατηγικής, οδήγησαν το 1922 στη Μικρασιατική Καταστροφή. Παραπλήσια: Εμφύλια πάθη οδήγησαν την εκ των νικητριών του Β΄ Παγκοσμίου Πολέμου Ελλάδα μας, στον όλεθρο του εμφυλίου πολέμου (κομμουνιστών - εθνικοφρόνων) 1946 - 1949. Κ Ο Ι Ν Ο Σ ΠΑΡΟΝΟΜΑΣΤΗΣ καταστροφής: Το εμφύλιον. Όπου ο εμφύλιος εχθρός αντιμετωπίζεται, με ακρότερες ακρότητες, ως εχθρότερος του εξωτερικού εχθρού, πολύ πιο μισητός. Αλλά το εμφύλιον, ενυπάρχει, υφέρπει εν σπέρματι, καλλιεργείται και στις μη εμφυλιοπολεμικές περιόδους. Η ρίζα και η πηγή του υπήρξε και είναι πάντα (εσαιεί) η ίδια, μία και η αυτή: «Πάντων δ’ αυτών αίτιον αρχή η διά πλεονεξίαν και φιλοτιμίαν, εκ δ’ αυτών και εις το φιλονικείν καθισταμένων το πρόθυμον» (Θουκυδίδης Γ-82,8) : «Αιτία όλων αυτών ήτο η δίψα της εξουσίας, την οποίαν γεννά η πλεονεξία και η φιλαρχία [αρχομανία], και το φατριαστικόν πνεύμα, το οποίον εκτρέφουν τα δύο αυτά πάθη, εις όσους περιπέσουν άπαξ εις φατριαστικάς έριδας» (μετάφραση Ελ. Βενιζέλου). Ι Δ Ο Υ ΛΟΙΠΟΝ και σε κάθε προεκλογική περίοδο, πώς το φατριαστικό πνεύμα των κομματικών ηγεσιών επιλέγει να καλλιεργεί, να προάγει και να εξωθεί στο εμφύλιον έναντι του αντίπαλου αρχομανούς κόμματος, ενώ γλοιωδώς επιδαψιλεύει θωπείες στους Τούρκους… SigmaLive Περισσότερα Σημερινή Business Weekly Υγεία & Ομορφιά Καριέρα & Εργασία Αθλητικά Πολιτική Ειδήσεις Οικονομία Sport Time Κύπρος Ελλάδα Διεθνή Στήλες Σημερινά Αναφανδόν Συνεντεύξεις Αρθρα Κόσμος Πολιτισμός Περιβάλλον Ωροσκόπια Χρηστικά

Ειρήσθω

Α ν ά ξ ι ο ι και όχι αντάξιοι (2)

| Εκτύπωση | 20/01/2013 | Με τον Λάζαρο Μαύρο

Σ Υ Γ Κ Ρ Ο Τ Η Μ Ε Ν Η ΕΘΝΙΚΗ στρατηγική, για την ευόδωση της οποίας κινητοποιήθηκαν, αλματωδώς ενδυναμωμένοι, όλοι οι συντελεστές εθνικής ισχύος (οικονομία, στρατιωτική προπαρασκευή, αποτελεσματική οργάνωση του κράτους, κοινωνική συνοχή, αγωνιστικό πανεθνικό και παλλαϊκό φρόνημα, επιδέξια διπλωματία τάχιστης επιλογής και αξιοποίησης βέλτιστων συμμαχιών και αυστηρή πειθαρχία στην υλοποίηση της τακτικής) αγόμενοι, όλοι αυτοί οι συντελεστές, και ηγούμενοι από Ηγέτη ικανό δεξιοτέχνη της στρατηγικής και της τακτικής, τον Ελευθέριο Βενιζέλο, στην προσώρας απουσία εμφυλίων παθών, υπήρξε η συνταγή επίτευξης του ελληνικού μας θριάμβου στους Βαλκανικούς Πολέμους του 1912 -1913. Η μικρή μας Ελλαδίτσα της Μελούνας, ηττημένη, ταπεινωμένη, χρεοκοπημένη το 1897, με Ανορθωτική Κυβέρνηση Ελ. Βενιζέλου από το 1910, κατάφερε ν’ απελευθερώσει τη Μακεδονία, την Ήπειρο, τη Θράκη, τα νησιά μας στο Αιγαίο, την Κρήτη και να διεκδικεί, 1918 - 1920, με αξιώσεις επιτυχίας, τη Μεγάλη Ελλάδα των δύο ηπείρων και των πέντε θαλασσών για την απελευθέρωση και του Μικρασιατικού Ελληνισμού.

Ε Μ Φ Υ Λ Ι Α ΠΑΘΗ, ο Εθνικός Διχασμός (βασιλικών - βενιζελικών) η ανατροπή του Ηγέτη (1.11.1920), η ανικανότητα αξιοποίησης συμμαχιών, το αλλοπρόσαλλο αντί της στρατηγικής, οδήγησαν το 1922 στη Μικρασιατική Καταστροφή. Παραπλήσια: Εμφύλια πάθη οδήγησαν την εκ των νικητριών του Β΄ Παγκοσμίου Πολέμου Ελλάδα μας, στον όλεθρο του εμφυλίου πολέμου (κομμουνιστών - εθνικοφρόνων) 1946 - 1949.
Κ Ο Ι Ν Ο Σ ΠΑΡΟΝΟΜΑΣΤΗΣ καταστροφής: Το εμφύλιον. Όπου ο εμφύλιος εχθρός αντιμετωπίζεται, με ακρότερες ακρότητες, ως εχθρότερος του εξωτερικού εχθρού, πολύ πιο μισητός. Αλλά το εμφύλιον, ενυπάρχει, υφέρπει εν σπέρματι, καλλιεργείται και στις μη εμφυλιοπολεμικές περιόδους. Η ρίζα και η πηγή του υπήρξε και είναι πάντα (εσαιεί) η ίδια, μία και η αυτή: «Πάντων δ’ αυτών αίτιον αρχή η διά πλεονεξίαν και φιλοτιμίαν, εκ δ’ αυτών και εις το φιλονικείν καθισταμένων το πρόθυμον» (Θουκυδίδης Γ-82,8) : «Αιτία όλων αυτών ήτο η δίψα της εξουσίας, την οποίαν γεννά η πλεονεξία και η φιλαρχία [αρχομανία], και το φατριαστικόν πνεύμα, το οποίον εκτρέφουν τα δύο αυτά πάθη, εις όσους περιπέσουν άπαξ εις φατριαστικάς έριδας» (μετάφραση Ελ. Βενιζέλου).

Ι Δ Ο Υ ΛΟΙΠΟΝ και σε κάθε προεκλογική περίοδο, πώς το φατριαστικό πνεύμα των κομματικών ηγεσιών επιλέγει να καλλιεργεί, να προάγει και να εξωθεί στο εμφύλιον έναντι του αντίπαλου αρχομανούς κόμματος, ενώ γλοιωδώς επιδαψιλεύει θωπείες στους Τούρκους…

Ειρήσθω

Ενταφιασμός «Δικοινοτικής»

| Εκτύπωση | 03/06/2008 | Λάζαρος Μαύρος

Γ Ν Ω Σ Τ Ο Σ , ανέκαθεν, δεδηλωμένος ενάντια στη «Διζωνική Δικοινοτική Ομοσπονδία» (ΔΔΟ) ο γράφων. Με επιχειρήματα που παρέθεσε σε εκατοντάδες ενυπόγραφα άρθρα την τελευταία 30ετία. Δεν έτυχε αντεπιχειρημάτων ικανών να τον μεταπείσουν. Η διαδρομή της 30ετίας και τα προϊόντα της, αντιθέτως, ενίσχυσαν την… ξεροκεφαλιά του. Ακόμη και σ’ εποχές απέραντα αξιοθρήνητης, «περιθωριακής μειοψηφίας»!
Τ Ω Ρ Α ΟΜΩΣ, ακόμα και οι πιο ένθερμοι υποστηρικτές της ΔΔΟ, θα πρέπει δημοσίως να παραδεχθούν ότι ο ένας τουλάχιστον από τους τρεις όρους, η «Δικοινοτική» φυσιογνωμία της «ομοσπονδίας» «τους», πήρε ήδη επισήμως την άγουσα για το… νεκροταφείο: Τελετή έναρξης ενταφιασμού της «Δικοινοτικής», υπήρξε η Κοινή Δήλωση (Joint Statement) των κ.κ. Χριστόφια και Ταλάτ, της Παρασκευής 23ης Μαΐου 2008, 14.20 ώρα Κύπρου. Η οποία, ορίζει, πλέον, ότι: Η λεγόμενη «Διζωνική Δικοινοτική Ομοσπονδία» δεν θα είναι κάποιος «Συνεταιρισμός των Δύο κοινοτήτων», αλλά ένας «Συνεταιρισμός των Δύο Συνιστώντων Κρατών» («στέιτς» - κράτη, πολιτείες).

Ε Ι Ν Α Ι ΣΑΦΕΣΤΑΤΟ, στο γράμμα και στο πνεύμα της αμοιβαία αποδεκτής Κοινής Δήλωσης Ταλάτ - Χριστόφια, 23.5.08, ότι ο μέχρι τούδε γνωστός τίτλος της «επιδιωκόμενης λύσης ΔΔΟ», αγνώστου εισέτι περιεχομένου, στο δεύτερο από τα τρία συνθετικά του, το «Δικοινοτικό», απολακτίζει πλέον, ρητώς, τις… δύο κοινότητες και υιοθετεί τα δύο στέιτς (κράτη, πολιτείες). «Αυτός ο συνεταιρισμός [εξηγεί χωρίς ασάφειες το Joint Statement της 23.5.08] θα είναι μια τ/κ συνιστώσα πολιτεία [στέιτ-κράτος] και μια ε/κ συνιστώσα πολιτεία [στέιτ-κράτος] οι οποίες θα έχουν ισότιμο καθεστώς».
Α Π Ο Τ Ε Λ Ε Ι η Κοινή Δήλωση της 23.5.08 τη μετάβαση, «μετεξέλιξη», από τις «Δύο Κοινότητες» στα «Δύο Κράτη». Αμοιβαία αποδεκτή από τους κ.κ. Χριστόφια και Ταλάτ. Υπό την αιγίδα του αντιπροσώπου του ΟΗΕ κ. Ταγέ Μπρουκ-Ζεριχούν, όστις και, ενώπιόν τους, ανέγνωσε αγγλιστί στα ΜΜΕ το ακριβές κείμενο του Joint Statement τους. Από τη «Δικοινοτική», λοιπόν, στη «Δικρατική», ή «Διπολιτειακή». Βέβαια τα «Δύο Συνιστώντα Κράτη» τα γέννησε το Σχέδιο Ανάν. Και, βέβαια, τα απέρριψε στις 24.4.04, με 76%, η μέχρι τότε ε/κ κοινότητα, που θεωρούσε εαυτήν ως… «κυρίαρχο λαό». Όμως, τώρα, όπως εκφώνησε την Κυριακή 1.6.08 ο εκπρόσωπος του κυβερνώντος ΑΚΕΛ, κ. Ά. Κυπριανού -κι έχει δίκαιο 100%- έχουμε [αμιγώς] πολιτική Χριστόφια και ΟΥΔΕΝΟΣ άλλου…

ΕΡΩΤΗΣΗ
Όσοι κατέχουν από… Κυπριακό, μπορούν άραγε να εντοπίσουν αν στις «Συμφωνίες Υψηλού Επιπέδου» 1977, 1979 και σε ό,τι άλλο «δεσμευτικό» υπέγραψε η «πλευρά μας», επί Μακαρίου, Κυπριανού, Βασιλείου, Κληρίδη και Τάσσου, υπήρξε ποτέ υπογραφή ή άλλως πως νόμιμη δέσμευση για «Συνεταιρισμό Δύο Συνιστώντων Στέιτς» και υποχώρηση από τη «Δικοινοτική» στη «Δικρατική»; Ή, μήπως, αποτελεί αποκλειστικό «επίτευγμα» του κ. Χριστόφια στο Joint Statement του με τον κ. Ταλάτ της 23.5.08;

Λάζ. Α. Μαύρος