Ειρήσθω

Λιλλήκας απ’ τον 1ο γύρο

| Εκτύπωση | 29/01/2013 | Με τον Λάζαρο Μαύρο

Τ Ι Θ Ε Τ Α Ι και ευθέως: Αν ο λαός έχει αποκτήσει την αναγκαία πολιτική ωριμότητα κι αισθάνεται άξιος, πρόθυμος και ικανός να εγκαταλείψει τον καναπέ του παθητικού τηλεθεατή-οπαδού και υπηκόου των πολιτικών, για ν’ αναλάβει το μερίδιο ευθύνης του ενεργού πολίτη, αξιώνοντας εμπράκτως (με την ψήφο του) περισσότερη εξουσία στον λαό και -άρα- ουσιαστικότερη δημοκρατία, τότε, πιθανόν, η πλειοψηφία του εκλογικού σώματος θα πρέπει ν’ αναδείξει τον κ. Γ. Λιλλήκα, Πρόεδρο από τον 1ο γύρο των εκλογών, για ένα σπουδαιότατο λόγο: Δεσμεύτηκε να θεσμοθετήσει τη δυνατότητα του λαού να διώχνει απ’ την εξουσία, προ της λήξεως της θητείας του, τον Πρόεδρο και κάθε εκλελεγμένο, συμπεριλαμβανομένου και του ιδίου του κ. Λιλλήκα, αν κι εφόσον με την πολιτική του, τις πράξεις, τις αμέλειες και τις παραλείψεις του, χάσει την εμπιστοσύνη του εκλογικού σώματος.
Π Ρ Ο Κ Ε Ι Τ Α Ι για την Αρχή του Ανακλητού, την οποία παλαιόθεν υποστηρίζει η στήλη ως το αναγκαίο δημοκρατικό αντίδοτο, απέναντι στην εξουσία τού οιονεί μονάρχη που καθιέρωσε από το 1960 το ζυριχικό σύνταγμα της ρεππάπλικ. Αυτονόητη στη γενέθλια του πολιτεύματος αρχαία Αθηναϊκή Δημοκρατία 462-322π.Χρ., υψωθείσα στα λάβαρα της βραχύβιας Κομμούνας του Παρισιού 1871, εξοντώθηκε απ’ τους οδοστρωτήρες της Ολιγαρχικής Κομματικής Ηγετοκρατίας των σύγχρονων ρεππάπλικς.

Ο ΘΕΣΜΟΣ τού Άμεσα = απευθείας από τον λαό χωρίς κομματική διαμεσολάβηση και Διαρκούς = καθ’ όλην τη διάρκεια της θητείας κάθε αιρετού άρχοντα, Ανακλητού = δίνει διαρκέστερη, κι ουχί άπαξ ανά 5ετία, αποφασιστικότερη κι αποτελεσματικότερη σάρκωση τής λαϊκής κυριαρχίας.
- ΣΤΗΝ ΠΙΚΡΗ εμπειρία του κυπριακού λαού, βιώθηκε τραυματικά η έλλειψη αυτής της δυνατότητας, ως έμπρακτη καταφρόνηση της δημοκρατίας:
- ΑΠΟ ΤΟΝ Όλεθρο της 11ης Ιουλίου 2011 στο Μαρί και εντεύθεν, καθώς:
- ΜΕ ΝΥΧΙΑ και με δόντια γαντζωμένος στην εξουσία, οχυρωμένος στο οιονεί μοναρχικό σύνταγμα της Ζυρίχης, ο ΠτΔ κ. Χριστόφιας, περιφρόνησε την αξίωση της δημοκρατικής πλειοψηφίας κι έκτοτε κυβερνά, επιβλαβώς, για 19 μήνες (Ιούλιο 2011 - Φεβρουάριο 2013) ως απεχθής στον λαό κυβέρνηση ισχνοτάτης μειοψηφίας.

Α Υ Τ Ο Σ ακριβώς ο θεσμός του Ανακλητού εξοπλίζει τον λαό απέναντι σε κάθε λαοπλάνο και δημαγωγό πολιτικό: Μια διαρκώς επικρεμάμενη τιμωρία ανάκλησης από την εξουσία, όποιου εκλελεγμένου προδώσει την εμπιστοσύνη που του έδωσαν με την ψήφο τους οι πολίτες. Υπάρχουν, άραγε, σήμερα τόσοι ευσυνείδητα ενεργοί πολίτες ώστε να καταστούν εκλογική πλειοψηφία;
ΕΡΩΤΗΣΗ
Οι κ.κ. Ν. Αναστασιάδης, Άντρος Κυπριανού, Ν. Συλικιώτης, Πραξούλα Αντωνιάδου, μαζί κι ο μακαριότατος Αρχιεπίσκοπος κι όσοι άλλοι μίλησαν, «πότε και πώς να περάσει ο αγωγός ΜΑΣ του φυσικού αερίου από την Τουρκία», θα μπορούσαν άραγε να θέσουν, ως εκ των ων ουκ άνευ προϋπόθεση, να λυθεί πρώτα το Κουρδικό σύμφωνα με τη θέληση και το δίκαιο του κουρδικού λαού και τότε, με όποιαν νέα Τουρκία προκύψει, το ξανασυζητάμε;