Syria’s bloodiest episode

Robert Fisk: Inside Daraya – how a failed prisoner swap turned into a massacre

Exclusive: The first Western journalist to enter the town that felt Assad’s fury hears witness accounts of Syria’s bloodiest episode

The massacre town of Daraya is a place of ghosts and questions. It echoed with the roar of mortar explosions and the crackle of…

gunfire yesterday, its few returning citizens talking of death, assault, foreign “terrorists”, and its cemetery of slaughter haunted by snipers.

The men and women to whom we could talk, two of whom had lost loved ones on Daraya’s day of infamy four days ago, told a story different from the version that has been repeated around the world: theirs was a tale of hostage-taking by the Free Syria Army and desperate prisoner-exchange negotiations between the armed opponents of the regime and the Syrian army, before President Bashar al-Assad’s government forces stormed into the town to seize it back from rebel control.

Officially, no word of such talks between the enemies has been mentioned. But senior Syrian officers told The Independent how they had “exhausted all possibilities ofreconciliation” with those holding the town, while residents of Daraya said there had been an attempt by both sides to arrange a swap of civilians and off-duty soldiers – apparently kidnapped by rebels because of their family ties to the government army – with prisoners in the army’s custody. When these talks broke down, the army advanced into Daraya, six miles from the centre of Damascus.

Being the first Western eyewitness into the town yesterday was as frustrating as it was dangerous. The bodies of men, women and children had been moved from the cemetery where many of them were found; and when we arrived in the company of Syrian troops at the Sunni Muslim graveyard – divided by the main road through Daraya – snipers opened fire at the soldiers, hitting the back of the ancient armoured vehicle in which we made our escape. Yet we could talk to civilians out of earshot of Syrian officials – in two cases in the security of their own homes – and their narrative of last Saturday’s mass killing of at least 245 men, women and children suggested that the atrocities were far more widespread than supposed.

One woman, who gave her name as Leena, said she was travelling through the town in a car and saw at least 10 male bodies lying on the road near her home. “We carried on driving past, we did not dare to stop, we just saw these bodies in the street,” she said, adding that Syrian troops had not yet entered Daraya.

Another man said that, although he had not seen the dead in the graveyard, he believed that most were related to the government army and included several off-duty conscripts. “One of the dead was a postman – they included him because he was a government worker,” the man said. If these stories are true, then the armed men – wearing hoods, according to another woman who described how they broke into her home and how she kissed them in a fearful attempt to prevent them shooting her own family – were armed insurgents rather than Syrian troops.

The home of Amer Sheikh Rajab, a forklift truck driver, had been taken over, he said, by gunmen as a base for “Free Army” forces, the phrase the civilians used for the rebels. They had smashed the family crockery and burned carpets and beds – the family showed this destruction to us – but had also torn out the internal computer chip parts of laptops and television sets in the house. To use as working parts for bombs, perhaps?

On a road on the edge of Daraya, Khaled Yahya Zukari, a lorry driver, had been leaving the town on Saturday in a mini-bus with his 34-year-old wife Musreen and their seven-month-old daughter.

“We were on our way to [the neighbouring suburb of] Senaya when suddenly there was a lot of shooting at us,” he said. “I told my wife to lie on the floor but a bullet came into the bus and passed right through our baby and hit my wife. It was the same bullet. They were both dead. The shooting came from trees, from a green area. Maybe it was the militants hiding behind the soil and trees who thought we were a military bus bringing soldiers.”

Any widespread investigation of a tragedy on this scale and in these circumstances was virtually impossible yesterday. At times, in the company of armed Syrian forces, we had to run along empty streets with anti-government snipers at the intersections; many families had barricaded themselves in their homes.

Even before we set out for Daraya from the large military airbase in Damascus – which contains both Russian-made Hind attack-helicopters and T-72 tanks – a mortar round, possibly fired from Daraya itself, smashed into the runway scarcely 300 metres from us, sending a column of black smoke towering into the sky. Although Syrian troops nonchalantly continued to take their open-air showers, I began to feel some sympathy for the UN ceasefire monitors who departed Syria last week.

Perhaps the saddest account of all yesterday came from 27-year-old Hamdi Khreitem, who sat in his family home with his brother and sister, and told us of how his parents, Selim and Aisha, had set out to buy bread on Saturday. “We had already seen the pictures on the television of the massacre – the Western channels said it was the Syrian army, the state television said it was the “Free Army” – but we were short of food and Mum and Dad drove into the town. Then we got a call from their mobile and it was my Mum who just said: ‘We are dead.’ She was not.

“She was wounded in the chest and arm. My Dad was dead but I don’t know where he was hit or who killed him. We took him from the hospital, covered up and we buried him yesterday.”

Το είδαμε στο Sibilla

FW: Ελληνικά δημόσια έργα.

Δήμος Θερμαικού Θεσσαλονίκης
Ασφαλτόστρωση δρόμου.
Ελληνικά δημόσια έργα.

Χωρίς άλλα λόγια...

Η ιστορία Ασίλ Ναδίρ

---

Η ιστορία Ασίλ Ναδίρ ‘ εν συντομία’ για όσους δεν γνωρίζουν ειδικά τους νεότερους.  Φ.Α.

http://www.sigmalive.com/files/filefield/6/9/1/Simerini27082012.pdf  σελ. 5

http://www.sigmalive.com/simerini/news/local/518300

Από το ζενίθ στον... Ναδίρ

Σημερινή  27/08/2012 | ΤΗΣ ΦΑΝΟΥΛΑΣ ΑΡΓΥΡΟΥ

<![if !vml]><![endif]>

Ο ΤΟΥΡΚΟΚΥΠΡΙΟΣ Ασίλ Ιρφάν Ναδίρ γεννήθηκε στη Λεύκα την 1η Μαΐου 1941 και αποδήμησε οικογενειακώς στην Αγγλία μετά την Ανεξαρτησία.

Ο Τ/κ αρχισφετεριστής και πώς κατέληξε στη φυλακή ως κλέφτης
Οι επιχειρηματικές του δραστηριότητες είχαν ως βάση την εκμετάλλευση των ελληνοκυπριακών περιουσιών στα κατεχόμενα. Την περασμένη εβδομάδα καταδικάστηκε σε δεκαετή φυλάκιση για κλοπή χρημάτων από την «Πόλυ Πεκ»

Στις 23 Αυγούστου 2012, ο Ασίλ Ναδίρ καταδικάστηκε από το βρετανικό Κακουργιοδικείο του Λονδίνου σε δέκα χρόνια φυλάκιση. Βρέθηκε ένοχος σε δέκα κατηγορίες κλοπής 29 εκ. στερλινών από την εταιρεία «Πόλυ Πεκ», 61 εκατομμυρίων με τα σημερινά δεδομένα (αν και το ποσό αυτό είναι το ελάχιστο, καθώς η έκταση της κλοπής πλησίαζε τα £150 εκ. και όταν κατέρρευσε η «Πόλυ Πεκ» τον Οκτώβριο του 1990, άφησε χρέη £550 εκ.).

Ο δικαστής Mr Justice Holroyde, εκδίδοντας την απόφασή του, είπε ότι ο Ναδίρ θα μπορεί να αφεθεί ελεύθερος με περιορισμούς μετά τα πέντε χρόνια. Το κύριο αποτέλεσμα για μας, όμως, είναι ότι ο Ασίλ Ναδίρ καταδικάστηκε τελικά από βρετανικό δικαστήριο ως κλέφτης.

Και αυτό οφείλεται στις προσπάθειες του Serious Fraud Office της Αγγλίας, το οποίο παρόλες τις δυσκολίες και αντιξοότητες και πολιτικές προφανώς επεμβάσεις υπέρ του Ναδίρ, κατόρθωσε μετά από δύο δεκαετίες να τον παρουσιάσει ενώπιον της Δικαιοσύνης και να καταδικαστεί ως κλέφτης, όπως του αξίζει.

Ποιος είναι
Ο Τ/κ Ασίλ Ιρφάν Ναδίρ γεννήθηκε στη Λεύκα την 1η Μαΐου 1941 και αποδήμησε οικογενειακώς στην Αγγλία μετά την Ανεξαρτησία. Ξεκίνησε με τις επιχειρήσεις φορεμάτων και το 1964 ίδρυσε την εταιρία Wearall Plc. Το 1973 την μετέτρεψε σε δημόσια και μπήκε στο Βρετανικό Χρηματιστήριο. Το 1980 εξασφάλισε πλειοψηφία μετοχών σε μια μικρή εταιρεία ονόματι «Polly Peck», για να την xρησιμοποιήσει για συναλλαγές με τα κατεχόμενα, και ταυτόχρονα ξεκίνησε και την Uni-Pac Plc στα κατεχόμενα, που κατασκεύαζε χαρτοκιβώτια για «εξαγωγή» των κλεμμένων μας εσπεριδοειδών στην Τουρκία.

Το 1989 η «Πόλυ Πεκ» αγόρασε την εταιρεία φρέσκων φρούτων Ντε Μόντε και το 51% των μετοχών της ιαπωνικής Sansui Electric. Σε χρόνο ρεκόρ η Π.Π. έδειξε υπέρογκα κέρδη και έφθασε στην κορυφή του Βρετανικού Χρηματιστηρίου, με αποτέλεσμα και κάποιοι Ελληνοκύπριοι να τρέχουν να αγοράζουν μετοχές της. Το 1986 αγόρασε το 76% των μετοχών της αμερικανικής Santana Inc., και μεγάλο μερίδιο στην Intercity Plc και άρχισε επενδύσεις (βιομηχανία ενδυμάτων) προς τη Μέση Ανατολή...

Ο βίος και η πολιτεία του
Παράλληλα, άρχισε να χρηματοδοτεί αδρά το Συντηρητικό Κόμμα της Βρετανίας και ανέπτυξε στενές σχέσεις με υψηλά ιστάμενους στη βρετανική πολιτική ζωή. Αν και το ποσό χρηματοδότησης που αναφέρθηκε ήταν £440.000, εντούτοις γράφτηκε ότι αυτό ξεπερνούσε το εκατομμύριο... Στις 28 Σεπτεμβρίου 1991, η εφημερίδα «Guardian» δημοσίευσε πρωτοσέλιδα επιστολή της κας Μάργκαρετ Θάτσερ προς τον Ναδίρ, ημ/νίας 14 Ιουλίου 1987, με την οποίαν του εξέφρασε πόσο ευγνώμονες του ήταν για τη βοήθειά του, δίχως την οποία δεν θα εξασφάλιζαν την 3η θητεία.

Όμως, από το 1990 άρχισαν οι έρευνες για τις δραστηριότητες του Ναδίρ στα κατεχόμενα και τη διοχέτευση εκεί εκατομμυρίων λιρών από την Π.Π.
Στις 20 Σεπτεμβρίου 1990, το Τμήμα Σοβαρών Παραπτωμάτων (Serious Fraud Office) έκανε έφοδο στην εταιρεία του Ναδίρ, South Audley Management, η οποία ήταν η διαχειρίστρια εταιρεία των προσωπικών και οικογενειακών εταιρειών του, και του προσήχθησαν τελικά 66 κατηγορίες για κλοπή. Δεν παρουσιάστηκε στη δίκη το 1993. Δραπέτευσε τον Μάιο 1993 και βρέθηκε στα κατεχόμενα.

Η βοηθός του στην εταιρεία South Audley Management, Elizabeth Forsyth, βρισκόταν στα κατεχόμενα όταν έγινε η έφοδος και έμεινε εκεί μέχρι τον Σεπτέμβριο του 1994, όταν αποφάσισε και επέστρεψε για να «ξεκαθαρίσει» το όνομά της. Κατηγορήθηκε για ξέπλυμα βρόμικου χρήματος αξίας £400.000, κλεμμένα από την «Πόλυ Πέκ», καταδικάστηκε για πέντε χρόνια φυλάκιση, αλλά 10 μήνες αργότερα στην έφεσή της, αποσύρθηκαν όλες οι κατηγορίες εναντίον της και αργότερα πήρε και από πάνω κάπου £100.000 αποζημίωση.

Ο δε πιλότος που βοήθησε τον Ναδίρ να διαφύγει με μικρό ιδιωτικό αεροπλάνο, Peter Dimond, ο οποίος επίσης κατέληξε στα κατεχόμενα για λίγα χρόνια μέχρι να επιστρέψει και αυτός να «ξεκαθαρίσει το όνομά του», καταδικάστηκε τον Αύγουστο του 1998 σε δύο χρόνια φυλάκιση, αλλά αφέθη ελεύθερος από το Εφετείο τον Ιανουάριο του 1999... Στη δίκη του πιλότου παρευρέθη και ο παραιτηθείς, τότε, με το σκάνδαλο Ναδίρ-«Πόλυ Πεκ», Υπουργός Βορείου Ιρλανδίας, Michael Mates, ο οποίος, όπως λέχθηκε το 1993, είχε πληρωθεί από τον Ναδίρ για να υποβάλει ερωτήσεις στη Βουλή των Κοινοτήτων, με αποτέλεσμα να αναγκαστεί σε παραίτηση. Το 2010 αποφάσισε και ο Ναδίρ να επιστρέψει να «ξεκαθαρίσει» και αυτός τ' ονομά του.

Αρχαιοκαπηλία
ΣΤΙΣ 28 Σεπτεμβρίου 1990, Βρετανός, με πολύχρονη υπηρεσία στις εταιρείες του Ναδίρ (όπως έγραψε), έστειλε μυστική ενημερωτική επιστολή προς τη Σκότλαντ Γιάρντ με αντίγραφο στο Αρχηγείο της Κυπριακής Αστυνομίας, καταγγέλλοντας διάφορες δραστηριότητες του Ναδίρ, οι οποίες συμπεριελάμβαναν και αρχαιοκαπηλία, δηλώνοντας ότι ήθελε να παραμείνει ανώνυμος, φοβούμενος για τη ζωή του. Έγραψε ο εν λόγω πληροφοριοδότης (σχετικό δημοσίευμα στη «Σημερινή», Σεπτέμβριος 1990):

«Την Τετάρτη, 22 Μαΐου 1985, ο Ναδίρ μέσω στενού του συνεργάτη (γνωστού μόνο με τον κ. Dee ή “D”) πώλησε ιδιωτικά στη Γενεύη βυζαντινούς θησαυρούς, παλαιές εκκλησιαστικές εικόνες και μωσαϊκά από τη βόρεια Κύπρο. Ο Ναδίρ μέσω του κ. Ντι πήρε δύο πληρωμές, μία σε μετρητά αμερικανικών δολαρίων 875.000 και μια τραπεζική επιταγή για 1.45 εκ. γερμανικά μάρκα - η τελευταία κατατέθηκε σε λογαριασμό σε τουρκική τράπεζα, δικαιούχος της οποίας ήταν μια ιθύνουσα εταιρεία του Ναδίρ - πιθανόν η South Audley Management και τα μετρητά στην Ελβετική Τράπεζα Πίστεως της Ζυρίχης (Credit Suisse Bank), σε μυστικό αριθμό, ο οποίος απλώς αναφερόταν σαν “Λογαριασμός RF”.

»Την 20ή Δεκεμβρίου 1985… ο τότε στενός οικονομικός διαχειριστής του Ναδίρ αποκάλυψε σε δύο στενούς βοηθούς του ότι ο λεγόμενος λογαριασμός “RF” ανήκε σε κάποιον Ραούφ Ντενκτάς και ότι το τρεχούμενο υπόλοιπο του λογαριασμού ήταν πάνω από 11 εκ. δολάρια. Η πληροφορία διέρρευσε σε άλλους υπαλλήλους… έξαλλος ο Ναδίρ απέλυσε μερικούς υπαλλήλους…».

1983: «Από εμπόριο όπλων τα εκατομμύρια Ναδίρ»
ΗΤΑΝ ΑΠΛΩΣ Η «ΑΣΠΙΔΑ» ΤΑ ΔΙΚΑ ΜΑΣ ΠΟΡΤΟΚΑΛΙΑ ΚΑΙ ΛΕΜΟΝΙΑ
ΚΑΠΟΙΟΙ υψηλά ιστάμενοι στο Λονδίνο γνώριζαν αρκετά καλά τι σήμαινε το «φαινόμενο Ναδίρ-Πόλυ Πέκ». Γνώριζαν πως τα υπέρογκα κέρδη που ξαφνικά παρουσίαζε η «Πόλυ Πεκ» δεν ερχόντουσαν μόνο από τα πορτοκάλια και τα λεμόνια μας από την κατεχόμενη Κύπρο, αλλά αυτά χρησιμοποιήθηκαν ως ασπίδα, αφενός για την αιμοδότηση του ψευδοκράτους και, αφετέρου, για άλλα συμφέροντα.

Μήπως είναι τυχαίο που όλη αυτή η ξαφνική αυτοκρατορία προέκυψε ταυτόχρονα με τον πόλεμο μεταξύ Ιράν και Ιράκ; Και, παραδόξως, με τη λήξη του πολέμου το 1989 άρχισε να έρχεται και η κρίση; Τον Μάιο του 1993 ξεκίνησε στο βρετανικό Κοινοβούλιο μια έρευνα από επιτροπή με πρόεδρο τον δικαστή Scott, και η οποία απαρτιζόταν από βουλευτές όλων των κομμάτων, για την εμπορία όπλων προς το Ιράν και το Ιράκ. Το όνομα του Ναδίρ εμφανιζόταν επανειλημμένα σ' εκείνη την έρευνα. Ο Ναδίρ παρουσιαζόταν στα έγγραφα όχι μόνον ως μεσάζων στην εμπορία όπλων, αλλά και ως αγοραστής. Έγραψε στις 4.6.1993 ο «Παροικιακός Τύπος» Λονδίνου, με τίτλο «Από εμπόριο όπλων τα εκατομμύρια Ναδίρ»:

«…Την άνοιξη του 1983, ο Ναδίρ υπέγραψε συμφωνία με την εταιρεία Racal Plc για την ανέγερση εργοστασίου ηλεκτρονικών αμυντικών συστημάτων στην Τουρκία. Τον ίδιο χρόνο, ο Ναδίρ υπέγραψε παρόμοια συμφωνία με την εταιρεία Thorn EMI - μια εταιρεία που κατασκευάζει αμυντικούς εξοπλισμούς - δήθεν για κατασκευή τηλεοράσεων. Στην έρευνα Σκοτ έχει ήδη κατατεθεί σχετική μαρτυρία ότι το πολεμικό σύστημα επικοινωνίας του Σαντάμ Χουσεΐν προμήθευσε η Thorn EMI… Τα πρώτα εκατομμύρια προήλθαν φυσικά από την εκμετάλλευση των περιουσιών, που οι Έλληνες πρόσφυγες αναγκάστηκαν να εγκαταλείψουν...».

ΦΑΝΟΥΛΑ ΑΡΓΥΡΟΥ
Ερευνήτρια, δημοσιογράφος

Η κατάρρευση του Ασίλ Ναδίρ

http://www.sigmalive.com/files/filefield/1/2/2/Simerini28082012.pdf  σελ. 5

http://www.sigmalive.com/simerini/news/local/518577

28/08/2012 | ΤΗΣ ΦΑΝΟΥΛΑΣ ΑΡΓΥΡΟΥ

Ο θάνατος του Οζάλ σφράγισε την απόφασή του να φύγει από τη Βρετανία
Η… πτώση του Ασίλ Ναδίρ ξεκίνησε στην πραγματικότητα με τα πρώτα δημοσιεύματα των Κυριακάτικων «Τάιμς» του Λονδίνου

Στην Τουρκία ο Ασίλ Ναδίρ διοχέτευσε μεγάλα ποσά στο Κόμμα της Μητέρας Πατρίδας του Τουργκούτ Οζάλ, ο οποίος υπήρξε και το μεγάλο του στήριγμα, μέσω των σχέσεών του με τη Βρετανίδα πρωθυπουργό. Το Υπ. Άμυνας της Βρετανίας παρακολουθούσε τον Ναδίρ από τις αρχές της δεκαετίας του 1980 και την ανάμειξή του σε «λαθρεμπόριο», και ειδοποίησε τη Θάτσερ γύρω στο 1986 να μη δεχθεί εισφορές του. Εκείνη τους αγνόησε... («Π. Τύπος 4.6.1993).
Τα πορτοκάλια μας, που έκαναν «μπαμ»…
Η Αμμόχωστος είχε ουσιαστικά μετατραπεί σε άντρο διεθνούς εμπορίου όπλων, σύμφωνα με όσα είχαν γραφτεί, λεχθεί και δει το φως της δημοσιότητας τους μήνες εκείνους της πτώσης της «Πόλι Πεκ» και της διαφυγής Ναδίρ... Και τα πορτοκάλια μας, όπως πολύ εύστοχα έγραψε ο δημοσιογράφος της ομάδας Insight Kevin Cahill, ήσαν «μικροί μεταλλικοί ανανάδες». Το είδος εκείνο που… κάνει «μπαμ»! Χειροβομβίδες!

Όταν ένας ελεγκτής το 1993 επισκέφθηκε την εταιρεία Uni-Pac στην κατεχόμενη Αμμόχωστο (αν και δεν του επετράπη να μπει μέσα και να ελέγξει) το τι είδε, ήταν αρκετό για να μπορέσει να δηλώσει: «Δεν έχω ξαναδεί ποτέ μου αποθήκη γεμάτη από τενεκεδένια κουτιά με φρούτα που φρουρείται με τόσους ένοπλους φρουρούς». Την 1η Αυγούστου 1993 η «Κυριακάτικη Μέιλ» έγραψε ότι ο Αμερικανός Νέλσον Λέτσκι είχε προτείνει στον Ναδίρ την «προεδρία» στα κατεχόμενα...

Οι έρευνες
Για τις έρευνες, όμως, σχετικά με τις δραστηριότητες Ναδίρ που είχαν ξεκινήσει πριν από την κατάρρευση της Πόλι Πεκ, έγραψε σε άρθρο του στο περιοδικό «Business Age», ο τολμηρός δημοσιογράφος Kevin Cahill τον Ιούνιο του 1993 με τίτλο « Η Σκότλαντ Γιάρτ και ο Ναδίρ»:

»Πίσω στον Οκτώβριο του 1991 (βλ. 'Business Age' 15/10/1991) δημοσιεύσαμε ένα ειδησεογραφικό και είπαμε ότι στην κατάλληλη στιγμή ο Ασίλ Ναδίρ θα εγκαταλείψει τη χώρα και θα επιστρέψει στην πατρίδα του Τουρκία. Για τον φόβο αυτό, γράψαμε ότι η Σκότλαντ Γιάρτ είχε βάλει τον Ναδίρ κάτω από 24ωρη παρακολούθηση.

»Η είδηση μάς τόνιζε συγκεκριμένα ότι η Σκότλαντ Γιάρτ ανέμενε τον Ναδίρ να εγκαταλείψει τη χώρα. Η πηγή μας ήταν από πολύ ψηλά. Τον καιρό εκείνο, και ειδικά μέχρι την αποχώρηση του Ναδίρ, ήμασταν το μόνο έντυπο που γράψαμε για την πιθανότητα αυτή και ότι βρισκόταν υπό παρακολούθηση. Η αντίδραση του Ναδίρ ήταν άγρια. Οι νομικοί του σύμβουλοι μάς είπαν ξεκάθαρα ότι η είδησή μας ήταν δυσφημιστική.

»Ο Ναδίρ το εννοούσε. Αναγκαστήκαμε να απολογηθούμε και να πούμε ότι η είδησή μας δεν ήταν αληθής. Όπως γίνεται με πολλές υποθέσεις απολογιών, γνωρίζαμε ότι το αντίθετο ήταν η αλήθεια. Στην περίπτωση αυτή, όπως και σε τόσα άλλα τέτοια παραδείγματα, το έγκλημα πέρασε απαρατήρητο, γιατί οι εφημερίδες και τα περιοδικά βρίσκονταν αντιμέτωπα με τους δυσμενείς νόμους περί λιβέλου στη Βρετανία.

»Όπως και να ’χει, η Σκότλαντ Γιάρτ απέσυρε την παρακολούθηση. Αυτό βοήθησε τον Ναδίρ να φύγει.
»Ο Υπουργός Εσωτερικών τώρα πρέπει να εξηγήσει γιατί απεσύρθη η παρακολούθηση... Αλλά, μήπως η κυβέρνηση τής Αυτού Μεγαλειότητος στην πραγματικότητα ήθελε τον Ναδίρ να δραπετεύσει; Ο τερματισμός της παρακολούθησης από τη Σκότλαντ Γιάρτ ήλθε με διαταγές από τα πιο ψηλά στρώματα; Μάλλον».

Το σημείωμα του δημοσιογράφου
Σε σημείωμά του δε, ο δημοσιογράφος Κέβιν Κάχιλ έγραψε στην ίδια έκδοση του περιοδικού: «Ενημερωνόμαστε επίσης ότι η Κυπριακή Βουλή διεξάγει τη δική της έρευνα για όπλα προς το Ιράκ, όπως γίνεται με την έρευνα Σκοτ στο Λονδίνο. Όπως φαίνεται, η κυπριακή έρευνα περιλαμβάνει αριθμό Βρετανών υπουργών που ακόμα δεν ακούστηκαν... Στις 27 Φεβρουαρίου 1983 η κυπριακή κυβέρνηση ανακοίνωσε ότι θα έπαιρνε δικαστικά μέτρα εναντίον της «Πόλι Πεκ» και του Ναδίρ, για την παράνομη κατοχή και χρήση κλεμμένων περιουσιών… Η απειλή είχε βάση…

Ο αξιωματούχος που εξέδωσε την ανακοίνωση το 1983 ήταν ο Σωτήρης Γιωργαλλής (ο τότε υπεύθυνος Τύπου της Υπάτης Αρμοστείας της Κυπριακής Δημοκρατίας στο Λονδίνο). Μας είπε την περασμένη εβδομάδα ότι δεν έγινε τίποτα. Δεν γνώριζε γιατί. Όμως πηγή σε ανώτατο κυβερνητικό επίπεδο μάς είπε περισσότερα. «Η απειλή για δράση σταμάτησε μετά την απευθείας επέμβαση της Πρωθυπουργού Μάργκαρετ Θάτσερ. Η Μάργκαρετ Θάτσερ είπε ότι θα δυσκόλευε τις κινήσεις για μια διευθέτηση του κυπριακού προβλήματος».

«Το γιατί η Μάργκαρετ Θάτσερ ήθελε να μεσολαβήσει εκ μέρους του Ναδίρ το 1983 δεν είναι γνωστό. Ποιος της ζήτησε να το κάνει;…». Και σε άλλο σημείο τονίζει ότι ήταν ο ξαφνικός θάνατος από καρδιακή προσβολή του Τούρκου Πρωθυπουργού Τουργκούτ Οζάλ στις 17 Απριλίου 1993, που σφράγισε τελικά την απόφαση του Ναδίρ να φύγει από τη Βρετανία. Ο προστάτης του είχε φύγει. Ο Ναδίρ ήταν σίγουρος ότι ο Οζάλ αν ζούσε, θα κατάφερνε να αποσύρει τις κατηγορίες εναντίον του.

Η διαταγή της Θάτσερ
Η ΚΑΤΑΡΡΕΥΣΗ του Ναδίρ ξεκίνησε στην πραγματικότητα, με τα πρώτα δημοσιεύματα των Κυριακάτικων «Τάιμς» του Λονδίνου («Sunday Times»), οι οποίοι, αφού αρχικά έκαναν κάποια λάθη στα ειδησεογραφικά τους (είχαν τις πληροφορίες πριν από μήνες), προχώρησαν και ξεσκέπαζαν τις επιχειρήσεις υποστήριξης των τιμών των μετοχών και κερδών της «Πόλι Πεκ» προς το τέλος του πολέμου μεταξύ Ιράκ και Ιράν. «Το ότι ο Ναδίρ δεν προέβλεψε καθόλου την πιθανότητα τερματισμού του πολέμου εκείνου και τις επιπτώσεις είναι αξιοθαύμαστο για έναν επιχειρηματία του μεγέθους του…», σημείωσε με «εκδίκηση» ο Κέβιν Κάχιλ στο αποκαλυπτικότατο ειδησεογραφικό του τον Ιούνιο του 1993.

Κλείνοντας θα ήθελα να προσθέσω και τούτο. Τον καιρό εκείνο έκανα σχεδόν καθημερινές ανταποκρίσεις στο «Ράδιο Πρώτο» για την υπόθεση Ναδίρ-Πόλι Πεκ και στη «Σημερινή». Σε μια συγκέντρωση στο Λονδίνο, θυμάμαι κάτι που έμεινε στο μυαλό μου για καλά. Ο τότε Ύπατος Αρμοστής της Κύπρου στο Λονδίνο Τάσος Παναγίδης, σε συνομιλία μας, μου ζήτησε να «χαμηλώσω τους τόνους» στις ανταποκρίσεις μου για το θέμα αυτό. Κάτι που δεν μπορούσα να κατανοήσω, όταν οι βρετανικές εφημερίδες βοούσαν κυριολεκτικά, εμείς να μην μπορούμε να μεταδίδουμε τα γεγονότα, σε μια εποχή, μάλιστα, που χωρίς διαδίκτυο κανείς στην Κύπρο δεν θα είχε ιδέα τι γινόταν. Αργότερα, όταν διάβασα το ειδησεογραφικό του Κέβιλ Κάχιλ, κατάλαβα ότι μάλλον θα ήταν «πακέτο» η προτροπή Τ. Παναγίδη, με τη «διαταγή» Μ. Θάτσερ να μην κινήσει η κυπριακή κυβέρνηση αγωγή εναντίον του Ναδίρ.

ΦΑΝΟΥΛΑ ΑΡΓΥΡΟΥ
Ερευνήτρια, δημοσιογράφος

Τουρκική κλεψιά και ανεντιμότητα το Κυπριακό

http://www.sigmalive.com/files/filefield/6/6/1/Simerini29082012.pdf   σελίδα 23 «Απόψεις» 29.8.2012

http://www.sigmalive.com/simerini/analiseis/other/518922

29/08/2012 | ΤΗΣ ΦΑΝΟΥΛΑΣ ΑΡΓΥΡΟΥ

Η Κυπριακή Δημοκρατία δυστυχώς απέτυχε να προχωρήσει η ίδια με αγωγές εναντίον του κλεπταποδόχου Ναδίρ, από τη δεκαετία του 1980, για τα εγκλήματά του σε βάρος των δικών μας περιουσιών

Η καταδικαστική απόφαση του Κακουργιοδικείου του Λονδίνου εναντίον του κλεπταποδόχου Ασίλ Ναδίρ έχει οπωσδήποτε ευρύτερες διαστάσεις για μας τους Ελληνοκύπριους. Είναι μια απόφαση την οποία θα πρέπει η δική μας πλευρά να εκμεταλλευθεί όσο μπορεί για διεκδίκηση των δικαίων μας και να μη χαραμιστεί και αυτή όπως τόσες άλλες προηγουμένως. Η πρόσφατη εκείνη του Εφετείου του Λονδίνου υπέρ του Αποστολίδη εναντίον των Όραμς.

Ο Ναδίρ βρέθηκε ένοχος για κλοπή σύμφωνα με τον σχετικό Αγγλικό Νόμο του 1968 (section 1 of the Theft Act 1968) που συνεπάγεται ότι ενήργησε ανέντιμα. Δύο κύρια συστατικά -κλεψιά και ανεντιμότητα- είναι ακριβώς εκείνα που βρίσκονται στην καρδιά της τουρκικής κατοχής της πατρίδας μας και δη του κυπριακού ζητήματος.

Η σύζυγος του Ναδίρ δήλωσε ότι ο σύζυγός της θα κάνει έφεση, όμως δεν ξεκαθάρισε αν θα κάνει έφεση εναντίον της καταδίκης ή της ποινής. Αυτό βέβαια το δικαιούται, το αν θα κερδίσει είναι άλλο θέμα. Γι΄ αυτό μας επισημάνθηκε από δικηγόρο στο Λονδίνο που παρακολουθεί το θέμα από κοντά, ότι ιδιαίτερου ενδιαφέροντος ήταν η μακροσκελής, γραπτή και πολύ προσεγμένη απόφαση του δικαστή Holroyde η οποία, αντίθετα με την πρόωρη επίκριση της υπ. Εξωτερικών της Κυπριακής Δημοκρατίας, μπορεί να εκληφθεί και ως σκόπιμη ούτως ώστε να αποκλείσει τυχόν ανατροπή της σε περίπτωση έφεσης.

Άξιον να σημειωθεί επίσης ότι για την εκδίκαση της υπόθεσης στο Κακουργιοδικείο διορίσθηκε ο δικαστής Holroyde, του Ανωτάτου Δικαστηρίου της Αγγλίας, μια αναγνωρισμένη, εξέχουσα επαγγελματική προσωπικότητα στους νομικούς κύκλους του Λονδίνου. Παράλληλα το SFO (Serious Fraud Office), στο οποίο και οφείλουμε την όλη προσπάθεια να καταδικαστεί ο Ναδίρ, περιορίστηκε στις 13 κατηγορίες από τις 66 (αρχικά ήσαν 71), μάλλον σκόπιμα, με αποφασιστικό στόχο την εξασφάλιση σίγουρου αποτελέσματος.

Επομένως τώρα προκύπτει και το εξής. Υπό κανονικές συνθήκες τα κλεμμένα λεφτά που μετέφερε ο Ναδίρ στα κατεχόμενα (ή όσοι δέχθηκαν τέτοια λεφτά), τα οποία συνιστούν προϊόν κλοπής, άρα εγκλήματος, σύμφωνα με τον σχετικό νόμο του 2002 (Αγγλίας), πρέπει όλοι οι εμπλεκόμενοι, ως έχοντες στην κατοχή τους τέτοια λεφτά ή τα διαχειρίζονται, να τα επιστρέψουν. Βέβαια κάτι τέτοιο δεν πρόκειται να κάνει το κατοχικό καθεστώς...

Η Κυπριακή Δημοκρατία δυστυχώς απέτυχε να προχωρήσει η ίδια με αγωγές εναντίον του κλεπταποδόχου Ναδίρ από τη δεκαετία του 1980 όταν και είχε υπόψη της μια τέτοια διαδικασία, για τα εγκλήματά του εις βάρος των δικών μας περιουσιών. Ενέδωσε στις βρετανικές υποδείξεις... Σήμερα αυτός καταδικάστηκε ως κλέφτης και ανέντιμος από την Αγγλική Δικαιοσύνη, η οποία ευτυχώς παραμένει ελεύθερη και τη χαρακτηρίζει η ακεραιότητα, η επαγγελματικότητα και η ανεξαρτησία από την κυβέρνηση. Τρανταχτό παράδειγμα η απόφαση του Εφετείου στην υπόθεση Αποστολίδη εναντίον των Όραμς όταν ο δικαστής -ενοχλημένος από τη γραπτή προσπάθεια (μέσω Βαρόνης Κίνοκ, υφυπουργού Ευρώπης τότε), κατόπιν τουρκικών απαιτήσεων προς το Φόρεϊν Όφις, να προσανατολιστεί προς μιαν απόφαση καθαρά πολιτική και σύμφωνα με τις υποδείξεις του Φ.Ο. υπέρ των Τούρκων- απέρριψε και εξέθεσε την κυβερνητική προσπάθεια στην απόφασή του.

Ολόκληρο το κυπριακό πρόβλημα, δηλαδή η τουρκική εισβολή και συνεχιζόμενη κατοχή, είναι ένα πρόβλημα τουρκικής κλεψιάς και ανεντιμότητας. Και είναι πάνω σ΄ αυτήν τη βάση που πρέπει η δική μας πλευρά να αναζητήσει λύση του Κυπριακού και απελευθέρωση των κατεχόμενων εδαφών μας, εγκαταλείποντας επιτέλους όλες τις τουρκο-βρετανικές διζωνικές λύσεις. Και όχι να επιδιώκει σαν φερέφωνο των τουρκικών αξιώσεων τουρκοποίηση των κατεχομένων και υποδούλωση των ελεύθερων περιοχών της πατρίδας μας. Σήμερα, χάρη στις επίμονες προσπάθειες του βρετανικού SFO, η ελληνοκυπριακή πλευρά κέρδισε ακόμα μία δικαστική νίκη δίχως να κάνει η ίδια απολύτως τίποτα.

Να ελπίζουμε, άραγε, ότι θα βρεθεί ένας έστω άξιος ηγέτης, έστω και τώρα, να απαιτήσει αποφασιστικά την απελευθέρωση των κατεχόμενών μας εδαφών, χρησιμοποιώντας όλες αυτές τις δικαστικές αποφάσεις υπέρ μας, διαγράφοντας όλα όσα μεσολάβησαν μέχρι τώρα, υψώνοντας τίμια, και ανεξάρτητα από ξένες υποδείξεις, τη φωνή του για το εθνικό συμφέρον του τόπου;

ΦΑΝΟΥΛΑ ΑΡΓΥΡΟΥ
Λονδίνο

Από άρθρο των Κυριακάτικων Τάιμς Λονδίνου

Έκτιζε τα κέρδη της σε ψεύδη

27/08/2012 |  Σημερινή

http://www.sigmalive.com/files/filefield/6/9/1/Simerini27082012.pdf σελ. 4

http://www.sigmalive.com/simerini/news/local/518301

Ο Ασίλ Ναδίρ παρουσιάζε στο Λονδίνο αναληθή στοιχεία για την «Πόλι Πεκ»
Οι διαπιστώσεις του Βρετανού δημοσιογράφου Μάικλ Τζίλαρτ, ο οποίος το 1983 επισκέφθηκε τα κατεχόμενα με στόχο να διαπιστώσει τις εκεί δραστηριότητες της «Πόλι Πεκ»

Σε νέες αποκαλύψεις για τις παράνομες επιχειρηματικές δραστηριότητες του Ασίλ Ναδίρ στη Βρετανία, αλλά και στο ψευδοκράτος, όταν ήταν πρόεδρος της «Πόλι Πεκ», αναφέρθηκε χθες σε ολοσέλιδο ρεπορτάζ της η εφημερίδα «Sunday Times».
Συγκεκριμένα, η εφημερίδα αναφέρθηκε λεπτομερώς στις προσπάθειες του δημοσιογράφου Μάικλ Τζίλαρτ, ο οποίος, όπως αναφέρει, εξέφραζε σκεπτικισμό ότι ο Ναδίρ ήταν πρότυπο επιχειρηματικού δυναμισμού και εμπορικού θριάμβου, όπως ήθελε να παρουσιάζει τον εαυτό του. Το 1983 ο Τζίλαρτ επισκέφθηκε τα κατεχόμενα, με στόχο να διαπιστώσει τις δραστηριότητες της «Πόλι Πεκ» εκεί, οι οποίες, σύμφωνα με στοιχεία τραπεζικών λογαριασμών στο Λονδίνο, ήταν πολύ κερδοφόρες.

Ο Τζίλαρτ διαπίστωσε τα ακόλουθα:
*Πρώτον, οι δραστηριότητες της «Πόλι Πεκ» συνιστούσαν μόνο το 18% των εξαγωγών εσπεριδοειδών από τα κατεχόμενα. Ωστόσο, η «Πόλι Πεκ» ισχυριζόταν ότι το εισόδημα από την εξαγωγή εσπεριδοειδών ήταν σχεδόν διπλάσιο από τα κέρδη των δύο κυριοτέρων ανταγωνιστικών της εταιρειών, που το μερίδιό τους στην αγορά ήταν 78%.

*Δεύτερον, πληροφορίες που δίνονταν σε επενδυτές στο Σίτι του Λονδίνου, ότι βρισκόταν σε εξέλιξη μεγάλη επέκταση της επιχείρησης συσκευασίας εσπεριδοειδών, η έναρξη λειτουργίας εργοστασίου εμφιάλωσης χυμών φρούτων και ότι η εταιρεία ήταν μεγάλος εξαγωγέας πατατών και μήλων, ήταν αναληθείς.
Τρίτον, ότι αναληθείς επίσης ήταν ισχυρισμοί ότι η εταιρεία πραγματοποιούσε κέρδη από την κατασκευή κιβωτίων συσκευασίας φρούτων. Αυτό ήταν αδύνατο, αφού υπήρχε μεγάλος ανταγωνισμός από εταιρείες του εξωτερικού.

Τέλος, η πιο εκπληκτική διαπίστωση του Βρετανού δημοσιογράφου ήταν ότι οι δραστηριότητες της «Πόλι Πεκ» στα κατεχόμενα, οι οποίες προφανώς απέφεραν τα μεγαλύτερα κέρδη στις εταιρείες του, τύγχαναν λογιστικού ελέγχου από τριμελή ομάδα λογιστών στα κατεχόμενα, παρά από τον οίκο λογιστών Stoy Hayward στο Λονδίνο.
Στη Τουρκία ισχυριζόταν ότι οι εταιρείες του επένδυαν σε επιχείρηση εμφιαλωμένου νερού για εξαγωγές στη Μέση Ανατολή. Το υποτιθέμενο εργοστάσιο, όμως, ήταν μια εγκαταλελειμμένη περιοχή.

Τον συνέλαβαν στα κατεχόμενα
Η έρευνα του Τζίλαρτ, καταλήγει το δημοσίευμα, δεν ήταν εύκολη. Οι κατοχικές αρχές ειδοποιήθηκαν ότι αναζητούσε πληροφορίες για το Ναδίρ και τις παράνομες δραστηριότητές του. Συνελήφθη και υποβλήθηκε σε σωματική έρευνα πριν αναχωρήσει από το ψευδοκράτος. Κατάφερε, όμως, να φύγει με πολλά φιλμ κρυμμένα στα παπούτσια του. Μετά τη γνωστοποίηση των πληροφοριών του, οι μετοχές της «Πόλι Πεκ» στο χρηματιστήριο παρουσίασαν πτώση για ένα χρονικό διάστημα. Η «Πόλι Πεκ», όμως, έκλεισε το θέμα με αγωγή λιβέλου, την οποία απέσυρε το 1986, όταν το δικαστήριο απεφάνθη ότι η εταιρεία έπρεπε ν’ ανοίξει τα βιβλία της για να συνεχίσει η ακρόαση της αγωγής.

Θα εξόντωναν τον δημοσιογράφο
Ο ΒΡΕΤΑΝΟΣ δημοσιογράφος ήταν επίσης θύμα δυσφήμησης. Μεταξύ των αστήρικτων ισχυρισμών ήταν ότι οι πληροφορίες του ήταν ελληνοκυπριακή συνωμοσία για την αποσταθεροποίηση της «Πόλι Πεκ», ότι χρηματοδοτείτο από τους Ελληνοκυπρίους, ήταν ιδιοκτήτης ακίνητης περιουσίας στις ελεύθερες περιοχές και ότι ήταν παντρεμένος με Ελληνοκύπρια. Σύμφωνα με έγκυρη πηγή, ο Ναδίρ ήταν παρών σε συνάντηση στο Λονδίνο, στην οποία συζητήθηκε το ενδεχόμενο εξόντωσης του Τζίλαρτ και στη συνέχεια ο θάνατός του να παρουσιαστεί ως τροχαίο ατύχημα, αφού πολλοί δρόμοι στα κατεχόμενα και στην Τουρκία είναι επικίνδυνοι για οδήγηση. Η ιδέα, όμως, δεν υλοποιήθηκε.

Βόμβα" στην τουρκική Βουλή: "Η ΝΑ Τουρκία σε βάθος 400 χλμ ελέγχεται από το ΡΚΚ"!

Βόμβα" στην τουρκική Βουλή: "Η ΝΑ Τουρκία σε βάθος 400 χλμ ελέγχεται από το ΡΚΚ"!

29-08-2012 13:21:41

130

Σε συγκλονιστικές δηλώσεις περί ελέγχου του τουρκικού εδάφους από το ΡΚΚ σε βάθος 400 χλμ.στη  Νοτιοανατολική Τουρκία προχώρησε ο πρόεδρος του φιλοκουρδικού κόμματος Ειρήνης και Δημοκρατίας της τουρκικής Βουλής, Σελαχαντίν Ντεμίρτας ο οποίος αποκάλυψε επίσης ότι ο τουρκικός Στρατός φτάνει στα φυλάκια μόνο απο αέρος καθώς όλοι οι δρόμοι είναι υπο τον έλεγχο της κουρδικής οργάνωσης, επιβεβαιώνοντας πλήρως τις πληροφορίες που είχε μεταδώσει το defencenet.gr τις προηγούμενες ημέρες!

 "Το PKK ελέγχει την περιοχή εντός Τουρκίας απο το Σεμντίνλι μέχρι την περιοχή Τσουκούρτζα σε μια ακτίνα 300-400 χιλιομέτρων. Ο Στρατός το μόνο που μπορεί να κάνει να προμηθεύει τα φυλάκια με ελικόπτερα. Οι δρόμοι , δηλαδή η ξηρά είναι στον έλεγχο του PKK" αναφέρει ο πρόεδρος του τουρκοκουρδικού κόμματος και βέβαια η εικόνα που μεταδίδεται κάθε άλλο παρά κολακευτική είναι για τις τουρκικές ένοπλες δυνάμεις που έχουν απωλέσει, έστω προσωρινά (;) εθνικό έδαφος από μία ανταρτική οργάνωση, η οποία όμως μάχεται σε περιοχή με φιλικό πληθυσμό και εφοδιάζεται σε όπλα από την Συρία.
Το άκρως εντυπωσιακό είναι ότι οι δηλώσεις έγιναν στο τουρκικό Κοινοβούλιο με κάθε επισημότητα και με τον Ντεμίρτας να υποστηρίζει ότι "Οι τουρκικές ένοπλες δυνάμεις δεν πραγματοποιούν καν στρατιωτιωτικές επιχειρήσεις όπως ανακοινώνονται. Για να το κρύψουν αυτό κάνουν διάφορες ψευδείς ανακοινώσεις. Ο νομάρχης της πόλης Χακάρι λέει οτι τελειωσαν οι επιχειρήσεις μα δεν έγιναν επιχειρήσεις.Το ότι το PKK δεν μπορεί να αντιμετωπιστεί αποδείίχθηκε με τις μάχες στο Σεμντίνλι οι οποίες κατέληξαν όλες σε ήττα του τουρκικοά Στρατού εδω και 40 ημέρες".  
Και μην βιαστεί κάποιος να πει ότι "έγιναν από Κούρδο οι δηλώσεις", γιατί έχει τουρκική υπηκοότητα είναι βουλευτής και πρόεδρος κομματος και δεν υπάρχουν πολλά περιθώρια για "κουρδική προπαγάνδα" μέσα στην τουρκική Βουλή.

Οι αποκαλύψεις του προέδρου του φιλοκουρδικού κόμματος αποδεικνύονται από την πραγματικότητα και ακόμα και στην περίπτωση που δεν ελέγχεται πλήρως η περιοχή από τα το ΡΚΚ, το βέβαιο είναι ότι δεν ελέγχεται από τον τουρκικό Στρατό, παρά την υποστήριξη που έχει από την Αεροπορία της χώρας και αυτό κάτι λέει αναφορικά με τις ικανότητες των τουρκικών ενόπλων δυνάμεων στην παρούσα φάση.
Οι μαζικοί "αποκεφαλισμοί" εκατοντάδων ανώτερων και ανώτατων αξιωματικών, με τις διάφορες κατηγορίες για συνωμοσία (Εργκένεκον, Βαριοπούλα κλπ) από την κυβέρνηση Ερντογάν δεν έχει αφήσει ανεπηρέαστη την μαχητική ισχύ τους και είμαστε βέβαιοι ότι το ίδιο συμβαίνει και στο Ναυτικό της χώρας. Ίσως και ακόμα σε μεγαλύτερο βαθμό, αφού το Ναυτικό έχει πληγεί περισσότερο και από τον Στρατό στο κύμα εκκαθαρίσεων των κεμαλικών. 

Σε σχετική ανακοίνωση του ΡΚΚ με την εξέλιξη των συγκρούσεων αναφέρονται ακριβώς τα ιδια: "Η δράση του τουρκικού Στρατού βασίζεται κυρίως στις απο αέρος επιχειρήσεις και στην χρήση πυροβολικού καθως οι χερσαίες του δυνάμεις παραμένουν καθηλωμενες και πολιορκούμενες από τους μαχητές του ΡΚΚ. Κατά συνέπεια το PKK ΔΕΝ θα εγκαταλείψει την γή την οποία κατέχει όπως έπραττε κατά το παρελθόν και θα περιμένει την μεγάλη Επανάσταση του Κουρδικού Λαού". 
Σίγουρα είναι η πρώτη φορά από τότε που ξεκίνησε ο πόλεμος στη νοτιοανατολική Τουρκία, που αριθμεί περισσότερους από 16.000 νεκρούς για τις τουρκικές ένοπλες δυνάμεις και τις δυνάμεις ασφαλείας που το ΡΚΚ έχει αφαιρέσει σε τόσο μεγάλη περιοχή και για τοσο μεγάλο χρονικό διάστημα τον έλεγχο από τις τουρκικές ένοπλες δυνάμεις και δυνάμεις ασφαλείας.
Είναι γεγονός ότι τώρα, λόγω εφοδιασμού τους από την Συρία έχουν αφθονία πυρομαχικών και βαρέων (για τα δεδομένα του ΡΚΚ) όπλων, όπως όλμων και αντιαρματικών ρουκετών RPG-7 με θερμοβαρικές κεφαλές, άρα δεν έχουν τον περιορισμό της ανεπαρκούς υποστήριξης σε όπλα και πολεμικά εφόδια που είχαν παλαιότερα.
Και φαίνεται ότι εκεί βρίσκεται το κλειδί της επιτυχίας του ΡΚΚ με την απροθυμία ταυτοχρόνως της τουρκικής πολιτικής ηγεσίας να "αναλώσει" μεγάλο αριθμό Τούρκων στρατιωτικών στις επιχειρήσεις. Και αυτή είναι άλλη μία σημαντική παράμετρος που πρέπει να μελετηθεί προσεκτικά από την ελληνική πλευρά...

Tμήμα ειδήσεων defencenet.gr

Η φοροδιαφυγή, ο καφετζής της Ύδρας και τα κύρια αίτια της κρίσης

Η φοροδιαφυγή, ο καφετζής της Ύδρας και τα κύρια αίτια της κρίσης

Δική μου ταπεινή εκτίμηση είναι ότι η συζήτηση για τη φοροδιαφυγή αφορά το κεντρικό ζήτημα κάθε πολιτείας. Το πρωταρχικό ερώτημα είναι: Κυριαρχεί η έννοια του πολίτη και της πολιτειακής πίστης και νομιμοφροσύνης; Ή μήπως αντίθετα κυριαρχούν στάσεις και νοοτροπίες ιδιωτείας και απαξίωσης της φιλοπατρίας και των ενάρετων φιλοπάτριδων παραδοχών;  Όπως και για άλλα προβλήματα του νεοελληνικού κράτους τα αίτια της παρούσης κρίσης είναι βαθειά, κυρίως πνευματικά και δεν αφορούν μόνο τη φοροδιαφυγή. Η φοροδιαφυγή του «καφετζή της Ύδρας» αλλά όπως φαίνεται και πολλών άλλων είναι το σύμπτωμα όχι το αίτιο. Αν και το ζήτημα δεν μπορεί να εξαντληθεί σε μερικές γραμμές, μπορούμε να αναφερθούμε σε δύο κύριες παθογένειες:

Πρώτον, απουσιάζει μια «κρατική κουλτούρα» ανάλογη και αντίστοιχη με αυτή των δυτικών κρατών. Απουσιάζει επίσης κάποιος πολιτειακός πατριωτισμός ανάλογος και αντίστοιχος με αυτόν της κλασικής εποχής τον οποίο τόσο καλά ανέδειξε ο Σωκράτης. Σε κάθε περίπτωση, η κρατική κουλτούρα των περισσότερων πολιτών των συγχρόνων κρατών θεωρεί ότι κάποια πράγματα είναι αυτονόητα και ελάχιστη προϋπόθεση συλλογικού βίου. Μεταξύ άλλων:

α) Η πίστη και νομιμοφροσύνη των πολιτών στο εθνοκράτος στο οποίο ανήκουν. Η ετοιμότητά τους για αυτοθυσία είναι δεδομένη.

β) Η συντριπτική πλειονότητα των πολιτών εμπιστεύεται τους θεσμούς και αναμένουν ότι οι νόμοι θα τηρούνται.

γ) Τα πολιτικά ελίτ δεν εξαιρούνται των  νομικών κυρώσεων, όταν παραβαίνουν τον νόμο.

δ) Κυριαρχεί η προσδοκία πως οι πόροι που θα δοθούν στο κράτος θα χρησιμοποιηθούν βέλτιστα.

ε) Θεωρείται βέβαιο ότι αν διαπιστωθεί διαφθορά θα ελεγχθεί χωρίς διακρίσεις και

στ) Θεωρείται δεδομένο ότι οι κυβερνώντες θα διαθέσουν τους δημόσιους πόρους που εισπράττουν με φόρους για το γενικό καλό συμπεριλαμβανομένης της εθνικής ασφάλειας.

Ας σταθούμε στο «στ)»: Πόσοι έλληνες πιστεύουν σήμερα ότι ισχύει; Πόσοι πολίτες εμπιστεύονται την εξουσία, όταν οι ίδιοι περίπου δράστες ξανακάθισαν στον θώκο. Όταν, για παράδειγμα, ο επί πολλά έτη υπουργός άμυνας είναι φυλακή (την ίδια στιγμή στο πεδίο της εθνικής ασφάλειας δεν ασκούνται τα κυριαρχικά δικαιώματα της Ελλάδας σύμφωνα με το διεθνές δίκαιο. Το αποτέλεσμα είναι η απώλεια γιγαντιαίων πλουτοπαραγωγικών πόρων!!

Να το πούμε διαφορετικά: Αυτά που είχαμε τα λεηλάτησαν οι κέρβεροι της εξουσίας του ξενοκρατούμενου νεοελληνικού κράτους, αυτά που μας έμειναν ακούμε ότι θα τα εκποιήσουν στο όνομα της έκτακτης ανάγκης και αυτά που διαθέτουμε όπως ο υποθαλάσσιος πλούτος στερούμαστε επαρκούς ισχύος για να τα διασφαλίσουμε.  

Δεύτερον, σε κάθε βιώσιμη πολιτεία η συντριπτική πλειονότητα των πολιτών και όσων εκλέγονται σε θέσεις εξουσίας πιστεύουν βαθύτατα στην εθνική ανεξαρτησία. Δηλαδή, ασυμβίβαστα και αταλάντευτα είναι φιλοπάτριδες.

Η εθνική ανεξαρτησία, υπενθυμίζω, είναι κοινό θέσφατο και υψηλή κοσμοθεωρητική αρχή των πολιτών όλων των κυρίαρχων κρατών. Εδώ, στο δικό μας νεοελληνικό κράτος, αυτή η υψηλή παραδοχή της κλασικής πολιτικής παράδοση που αποτελεί ότι καλύτερο κληροδοτήθηκε στον σύγχρονο κόσμο από τον κλασικό πολιτικό πολιτισμό –στην κλασική εποχή ονομαζόταν «ιδεώδες της ανεξαρτησίας»– ενοχοποιείται από τα αριστεροδεξιά εξαπτέρυγα της ξένης εξάρτησης, από τους φιλοσοφικά παραπαίοντες «διανοούμενους» της … παγκοσμιοποίησης και από αναρριχητές κάθε είδους του κομματικοπαραταξιακού κατεστημένου που ενίοτε κινούνται μεταξύ πανεπιστημίων και κομματικών εδράνων. Μήπως υπερβάλλουμε; Δυστυχώς όχι!

Η φιλοπατρία και η προσκόλληση στο υπέρτατο εθνικό συμφέρον της εθνικής ανεξαρτησίας συχνά εξυβρίζεται με χυδαίους και ανοίκειους όρους, ως δήθεν «εθνικισμός». Από την μια πλευρά πολλοί καθισμένοι πάνω σε βουνά αυταπάτης και ψευδαισθήσεων περιμένουν την παγκόσμια αταξική κοινωνία και από την άλλη πλευρά ένα εξίσου υψηλό βουνό «παγκοσμιοποιημένης ασυναρτησίας» ενοχοποιεί την κρατική κυριαρχία, την υπέρτατη δηλαδή αρχή διεθνούς οργάνωσης. Ενδιαμέσως κυκλοφορούν πολλά πνευματικά μπερδεμένα ιδεολογικά ορφανά κάθε είδους και κάθε απόχρωσης.

«Δεν υπάρχει κρατική κυριαρχία» και εθνικό συμφέρον», δήλωναν και έγραφαν αρχές της δεκαετίας του 1990 πρόσωπα τα οποία στην συνέχεια βρέθηκαν στους πιο υψηλούς θώκους εξουσίας. «Το εθνικό συμφέρον» είναι ελληνική ιδιοτροπία», έγραφε μια επιστημονικά μεταμφιεσμένη γνώμη. Αυτή την αυτιστική άποψη ακριβώς διατυπώνουν πληθώρα επιστημονικά μεταμφιεσμένων και εισηγμένων θεωρημάτων και ιδεολογημάτων. Ξεγράφουν, οι αφιλότιμοι, τον άξονα της σύγχρονης διεθνούς πολιτικής και στερούν από τους Έλληνες τον τρόπο συμμετοχής στην διεθνή και ευρωπαϊκή πολιτική. Ξεχνούν, οι αμαθείς και ιδεολογικά προκατειλημμένοι, ότι μετά την συνθήκη της Βεστφαλίας – και πιο επίσημα μετά τον Καταστατικό Χάρτη του ΟΗΕ η κρατική κυριαρχία επικυρώθηκε ως ο άξονας της διεθνούς πολιτικής, του διεθνούς δικαίου και των διεθνών θεσμών.  

Συνοψίζω: Όταν η προσκόλληση των πολιτών στην εθνική ανεξαρτησία, στο εθνικό συμφέρον και στην κρατική κυριαρχία είναι ελλειμματική και όταν ο πολιτειακός πατριωτισμός διώκεται, η διολίσθηση ενός κράτους στο τέλμα είναι αναπόδραστη. Κυριαρχούν στρεβλά και αυτιστικά θεωρήματα και ιδεολογήματα που φέρνουν την καταστροφή. Η πολιτεία γίνεται έρμαιο, κυριαρχούν τσαρλατάνοι και βδελυροί «ιδιώτες» και τα συμφέροντα των πολιτών και της κοινωνίας εξανεμίζονται. Η πληρωμή φόρων λογικά πλέον θεωρείται από την πλειονότητα περιττή, η ιδιωτεία προτέρημα και η αναλγησία λεβεντιά. Ακόμη και οι ενάρετοι πολίτες εκτιμούν ότι αν δώσουν πόρους στο κράτος είναι άσκοπη πράξη, ίσως και … αντικοινωνική (στον βαθμό που η διασπάθισή τους είναι βεβαία).

Τώρα, ο «καφετζής της Ύδρας» που μπήκε στο στόχαστρο πανελλήνια (ειδικά στα δακρύβρεκτα δελτία των οχτώ κάθε βράδυ!!) το λογικό είναι να πληρώνει φόρους. Αν δεν είναι νομιμόφρων πρέπει να εφαρμόζεται ό,τι προβλέπει ο νόμος. Άλλη επιλογή δεν υπάρχει. Εντούτοις, θα πρέπει να λάβουμε υπόψη,  ότι ο «καφετζής της Ύδρας» και ο κάθε άλλος «καφετζής» είναι ο τελευταίος τροχός της αμάξης.  θα πρέπει να συνεκτιμήσουμε το γεγονός ότι μάλλον πολύ γνωστοί φοροφυγάδες του ύστερου κρατικού συστήματος τρωκτικών, νέων τζακιών και άλλων αεριτζήδων που λεηλάτησαν την πατρίδα μας, φυγάδευσαν στο εξωτερικό μερικές δεκάδες δισεκατομμύρια ευρώ (μερικοί λένε πάνω από 100 δισεκατομμύρια). Το μείζον είναι να ελεγχθούν αυτά τα τρωκτικά.

Αν δεν κατανοήσουμε και αν δεν θεραπεύσουμε τα βασικά και κύρια αίτια της κρίσης, τα οποία είναι πρωτίστως πνευματικά, ο ιστορικός μας θάνατος κοντεύει.

Υστερόγραφο:

Την στιγμή που γράφονται αυτές οι γραμμές καταφθάνουν δεκάδες μηνύματα: οδηγούνται στην εκποίηση (διάβαζε δήθεν «αξιοποίηση») χιλιάδες βράχοι, βραχονησίδες και νησάκια. Τα ιερά αυτά πάρκα με τη θεσπέσια χλωρίδα και πανίδα που επέζησαν χιλιετίες ως άφθαρτα μνημεία της φύσης κάποιοι σπεύδουν να τα εκποιήσουν στο όνομα της έκτακτης οικονομικής ανάγκης. Να εισβάλει η μεταμοντέρνα βαρβαρότητα μέσα στους πιο ιερούς χώρους της ελληνικής διαχρονίας. Αν κάτι τέτοιο συμβεί θα είναι μια τόσο μεγάλη καταστροφή όσο και οι μεγαλύτερες καταστροφές της πρόσφατης ιστορίας μας. Η αντίστασή μας, υποθέτω, θα είναι καθολική. Η ιδιωτεία –πολύ πιθανό ξενόφερτη και εχθρική στο περιβάλλον– δεν θα πρέπει να αφεθεί να αλώσει τα ιερά και τα όσια της πατρίδας μας. Μήπως κοντεύει η ώρα για επανάσταση, με ρώτησε οργισμένος γείτονάς μου. Λατρεύει κάθε σπιθαμή αυτού του τόπου. Συνηθίζει να εκδράμει πάνω σε μια βραχονησίδα του Σαρωνικού, να μαζεύει κάππαρη και άλλα «χόρτα του βράχου», να ψαρεύει από τον βράχο με τα παιδιά του, να απολαμβάνει κολυμπώντας τα δροσερά πεντακάθαρα νερά, Σε κάποιο άλλο «βράχο» που έχει λίγα χόρτα και λίγο χώμα φύτεψε βότανα (σπαθόχορτο). Εκεί πάνω σε αυτά τα επί χιλιετίες άθικτα χώματα θα εισβάλει, λένε, μαζικά η βαρβαρότητα. Αυτή βέβαια είναι μια αντίληψη της ζωής. Ακριβώς απέναντί της στέκεται ο γραφειοκράτης και ο μεταμοντέρνος νεοφιλελεύθερος που υποστηρίζει πως στην εποχή της … παγκοσμιοποίησης επιβάλλεται η μαζικοποίηση της παραγωγής, της κατανάλωσης, του τουρισμού, το ροκάνισμα προαιώνιων αντιλήψεων για την σχέση φύσης και ανθρώπου και η υπονόμευση των πατροπαράδοτων ηθικών στάσεων ζωής. Και τα λοιπά.  

Π. Ήφαιστος – P. Ifestos

www.ifestosedu.gr – info@ifestosedu.gr

-----Original Message-----

From: Hellenic Professors and PhDs Electronic Forum [mailto:HELLENIC-PROFESSORS-PHDS@HEC.GREECE.ORG] On Behalf Of Maria Kranidioti

Sent: Friday, August 24, 2012 2:56 PM

To: HELLENIC-PROFESSORS-PHDS@HEC.GREECE.ORG

Subject: Re: Φοροδιαφυγή

Αγαπητοί κ. Στεφανόπυλε και Σταμπολιάδη, Ναι σίγουρα, "ο βιασμός είναι βιασμός" (όπως είπε πρόσφατα ο Ομπάμα) και η φοροδιαφυγή φοροδιαφυγή. Το πρόβλημα είναι ότι συνήθως δεν κυνηγάνε τους φοροφυγάδες, αλλά επιβαρύνουν τους έντιμους και αυτούς που δεν κρύβουν ή δεν μπορούν να κρύψουν τίποτα, και αυτοί είναι φυσικά και "οι de profundis αγανακτησμένοι". Τους φοροφυγάδες, συνήθως, τους κηνυγάνε, όταν οι ίδιοι έχουν αποδημήσει εις Κϋριον, τα λεφτά τους έχουν διοχετευθεί σε φορολογικούς παραδείσους, ή έχουν καταστραφεί παντελώς και δεν μπορούν να αποπληρώσουν τίποτα. Μια εκστρατεία κατά της φοροδιαφυγής θα ήταν επιτυχής μόνον εφόσον, λ.χ. απαγόρευε κανείς τους φορολογικούς παραδείσους σε όλη την υδρόγειο, πράγμα που μάλλον δεν πρόκειται να συμβεί ποτέ.

Εκστρατείες όπως "κατά της φοροδιαφυγής' ή "κατά της διαφθοράς"

κινδυνεύουν ν' αποτύχουν και να παραγάγουν τ' αντίθετα από τα επιδιωκόμενα αποτελέσματα, και πολλώ  μάλλον, "δεν χτίζουν φορολογικές συνειδήσεις".

Πάρτε παράδειγμα την "εκστρατεία κατά της διαφθοράς". Ο γερμανικός τύπος κατηγόρησε ανερυθρίαστα τους Έλληνες ως "διεφθαρμένους", τη στιγμή που η Γερμανία δεν έχει υπογράψει(sic!) τη διεθνή σύμβαση για τη διαφάνεια! Τώρα πήτε μου, δεν είναι εύλογο να εικάσει κανείς ότι οι Γερμανοί, μη έχονας υπογράψει την εν λόγω σύμβαση, "απερίσπαστοι", δίνουν μίζες σε Κινέζους ή Ρώσους αξιωματούχους, ώστε ν΄ανοίγουν αγορές εκεί, τη στιγμή που δεν μπορούν πια να "διαφθείρουν" τους πολιτικούς εδώ ή εν γένει, στο Νότο της Ευρώπης, όπου άλλωστε δεν υπάρχουν πλέον χρήματα; Κατά τα άλλα, τα ΜΜΕ τους,  επιδίδονται, επί μια τριετία, σε λαϊκίσικη λασπογραφία κατά της Ελλάδας και των Ελλήνων, ώστε να..βγάλουν από τη μίγα ξύγκι! Δηλαδή τι; Να δημιουργήσουν "απαξιωμένους χώρους και περιβάλλοντα", δηλαδή "φθηνούς"

ανθρώπους - εργάτες, ένας άλλος τρόπος ν' ανοίγει κανείς αγορές.

> Κε. Σταμπολιάδη,

> 

> Σας διαβεβαιώ ότι τα Ελληνικά μου είναι άριστα και η δυσφήμισή σας το

> τελευταίο θέμα που με απασχολεί. Αν όμως, δεν υποστηρίζετε την

> φοροδιαφυγή υπό οποιεσδήποτε συνθήκες, τότε δεν διαφωνούμε και το θέμα

> έχει λήξει. Αν μάλιστα γράφατε, σε ενα μελλοντικό σας σημείωμα, μια

> καλή κουβέντα για όσους πασχίζουν για την πάταξη της φοροδιαφυγής,

> αυτό θα βοηθούσε να διαλυθούν ότι εντυπώσεις περί του αντιθέτου μπορεί

> να δημιουργήθηκαν σε μερικούς αφελείς που παρανόησαν την Ελληνικήν σας.

> 

> ΓΣ

> 

> From: Hellenic Professors and PhDs Electronic Forum

> [mailto:HELLENIC-PROFESSORS-PHDS@hec.greece.org] On Behalf Of

> Staboliadis Ilias

> Sent: Thursday, August 23, 2012 1:41 PM

> To: HELLENIC-PROFESSORS-PHDS@hec.greece.org

> Subject: Re: [HELLENIC-PROFESSORS-PHDS] ?fe??? s?µp??asµa ??a t??

> ?e?t?????a t?? ???t???

> 

> Θα παρακαλούσα τον συνάδελφο κ. Στεφανόπουλο να διαβάσει καλύτερα τόσο

> το αρχικό μου σημείωμα όσο και την επεξήγηση. Ο ισχυρισμός του ότι

> υποστηρίζω τη φοροδιαφυγή είτε προέρχεται από έλλειψη κατανόησης της

> Ελληνικής είτε αποτελεί συκοφαντική δυσφήμιση.

> 

> Ηλίας Σταμπολιάδης

> Πολυτεχνείο Κρήτης

> 

> 

> ________________________________

> From: Hellenic Professors and PhDs Electronic Forum on behalf of

> Gregory Stephanopoulos

> Sent: Wed 22/8/2012 18:27

> To:

> HELLENIC-PROFESSORS-PHDS@HEC.GREECE.ORG<mailto:HELLENIC-PROFESSORS-PHD

> S@HEC.GREECE.ORG>

> Subject: Re: Αφελές συμπέρασμα για την λειτουργία του κράτους

> 

> Θα παραβλέψω τις αναφορές του κου. Σταμπολιάδη σε Τούρκικα σήριαλς και

> νυσταγμένους θεατές ώστε να μπορέσω να εστιάσω την συζήτηση στο κύριο

> θέμα

> της: Το αφελές μου συμπέρασμα, μετά απο επισταμένη μελέτη του

> βαθυστόχαστου σημειώματος του κου. Σταμπολιάδη, παραμένει το ίδιο: Η

> φοροδιαφυγἠ είναι φοροδιαφυγή και είναι ακατανόητο να υπερασπίζεται

> κανείς την διάλυση του κράτους μέχρις οι ένοχοι καθήσουν στο σκαμνί ή

> εγκαθιδρυθἠ κράτος δικαίου.

> 

> ΓΣ

> 

> -----Original Message-----

> From: Hellenic Professors and PhDs Electronic Forum

> [mailto:HELLENIC-PROFESSORS-PHDS@hec.greece.org] On Behalf Of

> Staboliadis Ilias

> Sent: Wednesday, August 22, 2012 1:35 AM

> To:

> HELLENIC-PROFESSORS-PHDS@hec.greece.org<mailto:HELLENIC-PROFESSORS-PHD

> S@hec.greece.org>

> Subject: Re: [HELLENIC-PROFESSORS-PHDS] Αγανάκτιση και φοροδιαφυγή

> 

> Αγαπητοί συνάδελφοι,

> Στο προηγούμενο μου σημείωμα ανέφερα ήδη ότι η συλλογή φόρων αποτελεί

> μία από τις λειτουργίες του κράτους και ότι  η φοροδιαφυγή αποτελεί

> κολάσιμο αδίκημα.  Με αφορμή τα σχόλια των συναδέλφων κκ. Γρηγόρη

> Στεφανόπουλου και Αναστασίου Νικολαϊδη θα ήθελα να αναφέρω τα ακόλουθα  ως επεξήγηση.

> Καταρχήν η συλλογή φόρων δεν αποτελεί αυτοσκοπό του κράτους αλλά μέσο

> συντήρησης του για να εκτελεί τις καθαυτού λειτουργίες του, που ως

> γνωστό

> είναι: Η ασφάλεια των πολιτών, η εγγύηση των συνόρων, η εκτέλεση

> κοινωφελών έργων, η παιδεία, η ελευθερία και η κοινωνική δικαιοσύνη.

> Για να λειτουργήσουν όλα αυτά το κράτος στηρίζεται σε ορισμένες αρχές

> που απορρέουν από την ιστορία, την  κοσμοαντίληψη και τον πολιτισμό

> του έθνους, το οποίο εκπροσωπεί.  Για τον λόγο αυτό και οι αρχές δεν

> είναι ίδιες σε όλα τα κράτη λόγω της ποικιλότητας των εθνών.

> Το άμεσο συμπέρασμα είναι ότι εάν το κράτος δεν εξυπηρετεί τους λόγους

> ύπαρξης του δεν έχει λόγο να υφίσταται. Στη σημερινή Ελλάδα τίθεται

> θέμα του κατά πόσον το κράτος εκπληρεί τους λόγους ύπαρξης του ή εάν

> υπό το πρόσχημα μίας κοινοβουλευτικής δικτατορίας υποθάλπει  ομάδες

> που καπηλεύονται την εξουσία και λοιμένονται το κράτος και το έθνος.

> Επομένως για την εξυγίανση της λειτουργίας του κράτους θα πρέπει να

> δοθούν ορισμένες προτεραιότητες και η πλέον βασική, που εξασφαλίζει

> την συνοχή του, είναι η αποκατάσταση της κοινωνικής δικαιοσύνης. Όσο

> αυτή καθυστερεί δεν πρόκειται να επέλθει η κοινωνική ειρήνη και το

> έθνος εξωθείται σε εμφύλιο σπαραγμό για τον οποίο υπάρχει ήδη επώδυνη εμπειρία.

> Να υπενθυμίσω ότι το συμπέρασμα   του σημειώματος μου δεν ήταν το να μην

> πληρώνουμε φόρους αλλά να απαλλαγούμε και να δικάσουμε αυτούς που, με

> εσκεμμένες όπως αποδεικνύεται παραλήψεις, έχουν οδηγήσει τον τόπο στην

> καταστροφή και στα πρόθυρα εμφυλίου. Η σύγκριση της καμήλας με το

> κουνούπι δείχνει την έλλειψη του μέτρου,  για το οποίο έχουν μιλήσει

> εκτενώς και οι δικοί μας πρόγονοι και αυτό υποδηλώνεται και στον

> υπότιτλο του ιδίου σημειώματος μου « Η αμετροέπεια της δικαιοσύνης».

> Θα παρακαλέσω τους συναδέλφους κκ. Στεφανόπουλο και Νικοαλαϊδη να μην

> χρησιμοποιούν αφελή επιχειρήματα προς την  επιστημονική κοινότητα σαν

> αυτά που το ΜΕΓΑ και τα υπόλοιπα κανάλια, προβάλουν προς τους 

> νυσταγμένους θεατές των Τούρκικων σήριαλς. Κανένα πρόβλημα δεν λύνεται

> ποτέ χωρίς να έχουν διατυπωθεί επακριβώς τα δεδομένα που το

> απαρτίζουν. Τα περί δήθεν πνευματικών ταγών δεν βοηθούν την εθνική

> υπόθεση και κατά τη λαϊκή έκφραση, θυμίζουν παπάδες που ευλογούν τα

> γένια τους,

> 

> Ηλίας Σταμπολιάδης

> Καθηγητής Πολυτεχνείου Κρήτης

> 

> 

> 

> -----Αρχικό μήνυμα-----

> Από: Hellenic Professors and PhDs Electronic Forum εκ μέρους Gregory

> Stephanopoulos

> Αποστολή: Τρι 21/8/2012 18:53

> Προς:

> HELLENIC-PROFESSORS-PHDS@HEC.GREECE.ORG<mailto:HELLENIC-PROFESSORS-PHD

> S@HEC.GREECE.ORG>

> Θέμα: Αγανάκτιση και φοροδιαφυγή

> 

> Δεν διαφωνώ με την ανάγκη κάθαρσης, αλλά δεν είμαι σίγουρος που οδηγεί

> η λογική του αγανακτισμένου σημειώματος του κου Σταμπολιάδη.

> Διερωτώμαι αν θα πρέπει να πάψει το κράτος να λειτουργεί

> (συμπεριλαμβανομένης της συλλογής των φόρων) έως ότου καθήσουν στο

> εδώλιο οι κκ. Παπανδρέου, Σημίτης, και όποιος άλλος φαίνεται υπόλογος

> και καταχραστής της λαικής εντολής?

> 

> ΓΣ

> 

> From: Hellenic Professors and PhDs Electronic Forum

> [mailto:HELLENIC-PROFESSORS-PHDS@hec.greece.org] On Behalf Of

> Staboliadis Ilias

> Sent: Tuesday, August 21, 2012 7:28 AM

> To:

> HELLENIC-PROFESSORS-PHDS@hec.greece.org<mailto:HELLENIC-PROFESSORS-PHD

> S@hec.greece.org>

> Subject: [HELLENIC-PROFESSORS-PHDS] ?? ??????p? ?a? ? ?a???a

> 

> Το κουνούπι και η καμήλα

> (Η αμετροέπεια της δικαιοσύνης)

> 

> «Αλλοίμονο σας Γραμματείς και Φαρισαίοι υποκριτές, ότι διυλίζετε το

> κουνούπι και αφήνετε την καμήλα να περάσει», αυτά είπε ο Χριστός πριν

> δύο χιλιάδες χρόνια και η σύγκριση της καμήλας με το κουνούπι δείχνει

> το μέγεθος της υποκρισίας των αρχόντων στην εφαρμογή των νόμων.

> Αφορμή η σύλληψη μιας παράνομης επιχειρηματία από τις δυνάμεις της

> οικονομικής αστυνομίας, που διαχειρίζεται εστιατόριο στη Ύδρα χωρίς να

> εκδίδει αποδείξεις, παρακρατώντας έτσι το ΦΠΑ που αναλογεί στο κράτος.

> Προφανώς δεν είναι ο μόνος επιχειρηματίας ή πολίτης αυτού του τόπου

> που φοροδιαφεύγει και αποτελεί καθήκον μιας ευνομούμενης  πολιτείας να

> προστατεύει τα συμφέροντα του κράτους από τους καπηλευτές του δημοσίου

> χρήματος και άρπαγες του δημοσίου πλούτου.

> Με αφορμή αυτό το προφανές αδίκημα όλα τα δημοσιογραφικά παπαγαλάκια

> του συστήματος, άνδρες και κυρίως γυναίκες, προσπαθούν να  μας πείσουν

> ότι αδίκως εξεγέρθηκε ο κόσμος της Ύδρας ενάντια στην οικονομική

> αστυνομία, προς ενίσχυση της οποίας κατέφθασαν στο νησί με πλοίο της γραμμής άνδρες

> των ΜΑΤ και με   ειδικά ναυλωμένη φρεγάτα οι εκπρόσωποι των αρχών, με ένα

> κόστος που προφανώς υπερβαίνει τις απώλειες του Δημοσίου από την

> φοροδιαφυγή της εν λόγω κυρίας.

> Προσπαθούν να μας πείσουν ότι ο Ελληνικός λαός είναι διεφθαρμένος και

> υποστηρίζει τους παρανομούντες προς έκπληξη και αγανάκτηση όλων αυτών

> των νομίμων πολιτών, δημοσιογράφων, πολιτικών και εντίμων

> διανοουμένων, που υπηρετούν το σύστημα και κόπτονται για την νομιμότητα.

> Εκπλήσσονται που ο λαός υποστηρίζει έναν μικροκατεργάρη και δεν

> εκπλήσσονται ούτε δημιουργούν θέμα για το ότι κυκλοφορεί ελεύθερος ο Γ.

> Παπανδρέου  που ψευδόμενος δημοσίως λέγοντας ότι «λεφτά υπάρχουν»

> παρέσυρε το εκλογικό σώμα σε μία πλάνη, ζημιώνοντας το Δημόσιο με

> δισεκατομμύρια, τη στιγμή μάλιστα που ήδη είχε έλθει σε προ-συνεννόηση

> με τον τότε διευθυντή του ΔΝΤ, όπως αποκάλυψε ο τελευταίος, αλλά και 

> μέλη του ιδίου οργανισμού.

> Εθελοτυφλούν για το ότι ο Κ. Σημίτης έκανε τα στραβά μάτια στην

> υπόθεση του χρηματιστηρίου, που ζημίωσε τους Έλληνες αποταμιευτές με

> δισεκατομμύρια και τους απέτρεψε από την πραγματική παραγωγική

> επένδυση οδηγώντας τους στην ανέγερση ακινήτων που τώρα φορολογούν μανιωδώς.

> Αδιαφορούν  για το ότι υπουργοί με αποδεδειγμένη ενοχή  στην

> κατασπατάληση και κατάχρηση δημοσίου χρήματος κυκλοφορούν ελεύθεροι,

> ενώ μερικοί από αυτούς συγγράφουν μάλιστα τα απομνημονεύματα τους για

> το πώς οι ίδιοι έδιναν επιδοτήσεις σε κομματικούς οπαδούς και

> προσελάμβαναν δημοσίους υπαλλήλους κατηγορώντας εκ των υστέρων το

> σύνολο του λαού ότι  τάχα «μαζί τα φάγαμε».

> Είναι προφανές ότι  το κόστος της «επιχείρησης Ύδρα», που όπως ήδη

> ανέφερα υπερβαίνει κατά πολύ την απώλεια της συγκεκριμένης

> φοροδιαφυγής, δεν έγινε για την υπεράσπιση των υπαλλήλων της

> οικονομικής αστυνομίας αλλά προφανώς για την πρόσληψη τυχόν εξέγερσης

> ενός αγανακτισμένου λαού που ζει υπό την βία της κοινωνικής αδικίας

> και την έλλειψη μέτρου στην εφαρμογή των νόμων.

> Οδηγούν το λαό στην εξαθλίωση για να καλύψουν δικές τους παρανομίες

> και του δημιουργούν αισθήματα ενοχής για πραγματικές μεν παρανομίες

> που όμως συγκρινόμενες με τις δικές τους καταχρήσεις δίνουν ακριβώς το

> μέτρο σύγκρισης της καμήλας με το κουνούπι. Εάν δεν απομακρυνθούν από

> την εξουσία με νόμιμο τρόπο και δεν δικασθούν από ανεξάρτητους

> δικαστές θα οδηγήσουν το λαό  σε εμφύλιο σπαραγμό με απρόβλεπτες

> συνέπειες. Αυτός, προφανώς, είναι ο εφιάλτης τους και η ευθύνη είναι

> όλη δική τους και κατόπιν αυτών που καραδοκούν για κάτι τέτοιο.

> 

> Ηλίας Σταμπολιάδης

> Καθηγητής Πολυτεχνείου Κρήτης

> ____________________________________________________________________

> The opinions expressed are those of the author(s)and not necessarily

> those of HEC.

> Hellenic Electronic Center (HEC)

> www.greece.org<http://www.greece.org<http://www.greece.org/>> - - - -

> - -

> - Click here to Unsubscribe<http://www.greece.org/hec/Lists-info.html>

> This mailing list is powered by L-Soft's renowned LISTSERV(R)

> software.<http://www.lsoft.com/LISTSERV-powered.html>

> 

> The opinions expressed are those of the author(s)and do not

> necessarily reflect those of HEC.

> Hellenic Electronic Center (HEC) www.greece.org<http://www.greece.org>

> - -

> - - - - - - Click here to Unsubscribe LISTSERV & LSMTP e-mail systems

> are sponsored by L-Soft

> 

> The opinions expressed are those of the author(s)and do not

> necessarily reflect those of HEC.

> Hellenic Electronic Center (HEC) www.greece.org<http://www.greece.org>

> - -

> - - - - - - Click here to Unsubscribe LISTSERV & LSMTP e-mail systems

> are sponsored by L-Soft

> 

> The opinions expressed are those of the author(s)and do not

> necessarily reflect those of HEC.

> Hellenic Electronic Center (HEC) www.greece.org<http://www.greece.org>

> - -

> - - - - - - Click here to Unsubscribe

> LISTSERV & LSMTP e-mail systems are sponsored by L-Soft

> ____________________________________________________________________

> The opinions expressed are those of the author(s)and not necessarily

> those of HEC.

> Hellenic Electronic Center (HEC) www.greece.org<http://www.greece.org>

> - -

> - - - - - Click here to

> Unsubscribe<http://www.greece.org/hec/Lists-info.html>

> This mailing list is powered by L-Soft's renowned LISTSERV(R)

> software.<http://www.lsoft.com/LISTSERV-powered.html>

> 

> The opinions expressed are those of the author(s)and do not

> necessarily reflect those of HEC.

> Hellenic Electronic Center (HEC) www.greece.org - - - - - - - - Click

> here to Unsubscribe LISTSERV & LSMTP e-mail systems are sponsored by

> L-Soft

> 

The opinions expressed are those of the author(s)and do not necessarily reflect those of HEC.

Hellenic Electronic Center (HEC) www.greece.org - - - - - - - - Click here to Unsubscribe LISTSERV & LSMTP e-mail systems are sponsored by L-Soft

____________________________________________________________________
The opinions expressed are those of the author(s)and not necessarily those of HEC.
Hellenic Electronic Center (HEC) www.greece.org - - - - - - - Click here to Unsubscribe
This mailing list is powered by L-Soft's renowned LISTSERV(R) software.