Ρίγη συγκίνησης για την Ελένη Αρτυματά - Η σημαία της Κύπρου κυμάτισε στην Τουρκία

Ρίγη συγκίνησης για την Ελένη Αρτυματά - Η σημαία της Κύπρου κυμάτισε στην Τουρκία

Micro: Κρύβεται πίσω ο Ορφανίδης; | News

Micro: Κρύβεται πίσω ο Ορφανίδης; | News

ιρήσθω Ρ ε ν τ ί κ ο λ ο | Εκτύπωση | 29/05/2013 | Με τον Λάζαρο Μαύρο Α Π Ο Ρ Ι Α Σ ΑΞΙΟΝ για έναν λαό, ο οποίος υποβάλλεται σε αλλεπάλληλους εξευτελισμούς και δεν αξιώθηκε εισέτι να ΄xει έναν ηγέτη που, εάν δεν μπορεί να τον κάνει υπερήφανο, τουλάχιστον να διασώζει όσο μπορεί την αξιοπρέπειά του και, επιτέλους, να μην τον εξευτελίζει: Απορίας άξιον, μετά και τη χθεσινή συνάντηση του προέδρου Αναστασιάδη με τον Ντάουνερ των ΗΕ, όπου: - ΜΕ ΤΗΝ ΟΥΡΑ στα σκέλια ο αρχηγός του κράτους κατάπιε τις ψευτιές που γραπτώς ανακοίνωνε, ψευδόμενος έναντι πάντων, ο κυβερνητικός του εκπρόσωπος Χρ. Στυλιανίδης την Πέμπτη 16 Μαΐου ότι, δήθεν, μόλις εκείνο το πρωί είχε λάβει από τα ΗΕ το 77σέλιδο Έγγραφο Ντάουνερ και μάλιστα… «κατόπιν αιτήματος του ιδίου του Προέδρου της Δημοκρατίας»(!!!), ενώ χθες παραδέχθηκε πως το έλαβε 30 Απριλίου, αποκρύπτοντάς το επί 16 μέρες και, όπου: - ΜΕ ΤΗΝ ΟΥΡΑ στα σκέλια έκανε γαργάρα και δεν είπε λέξη ο ΠτΔ για την μπουμπουνιστή στα ΜΜΕ επιστολή που έστειλε, ως αρχηγός κράτους, στον Γ.Γρ. του ΟΗΕ την Παρασκευή 17 Μαΐου εναντίον του Ντάουνερ κι εναντίον τής εκ μέρους μελών τής ομάδας Ντάουνερ, «υπονόμευσης» τής προεδρικής του «αξιοπιστίας»… Π Ο Σ Ο ΥΠΕΡΗΦΑΝΟΙ αισθάνονται, άραγε, ή, αντίθετα, πόσο ντρέπονται, ή και νιώθουν προσωπικά εξευτελισμένοι, από τις τοιούτου είδους επιδόσεις του προέδρου Αναστασιάδη και του στενότερου αυτού συνεργάτη Στυλιανίδη: (α) Οι υπουργοί του, Κασουλίδης, Χάσικος, Μητσόπουλος και λοιποί τού ΔηΣυ με τους Κουγιαλο-κενεβέζους και Φωτιου-τάδε τών ΔηΚο-Ευρωκο; (β) Η υπό τον Αβέρωφ ηγεσία και κοινοβουλευτική ομάς του ΔηΣυ; (γ) Οι υπό τους Καρογιάν - Συλλούρη λοιποί βουλευτές της συγκυβέρνησης; (δ) Όλη η υπόλοιπη βουλή, με τον Πρόεδρο Ομήρου και τους επικεφαλής των κοινοβουλευτικών της ομάδων και των κοινοβουλευτικών της επιτροπών και κάθε βουλευτής χωριστά και κάθε άλλος αξιωματούχος αυτού του κράτους; (ε) Ένας έκαστος προσωπικά κι όλοι μαζί οι μεταδίδοντες όλ’ αυτά δημοσιογράφοι των ΜΜΕ, ιδίως οι των αναστασιαδικότερων ΜΜΕ, επίδοξοι - ίσως τύχουν - προεδρικών επιδαψιλεύσεων διορισμού όπως τέσσερις, ήδη, τέως δημοσιογράφοι, σιτιζόμενοι στο Προεδρικό και: (στ) Όλοι οι πολίτες, είτε ψήφισαν είτε δεν ψήφισαν τον συγκεκριμένο ΠτΔ; Μ Ε ΤΙ ΜΟΥΤΡΑ αντικρίζουμε ο ένας τον άλλον, έναντι του Ντάουνερ και των Τούρκων, που γίναμε κυριολεκτικά ρεντίκολο; Με ένα Προεδρικό μηδενικής σοβαρότητας και επονείδιστου βαθμού αναξιοπιστίας. Με ένα Προεδρικό του οποίου ο προϊστάμενος κρίνει πως «ορθώς» οι υφιστάμενοί του δεν τον ενημέρωσαν επί 16 μέρες για το 77σελιδο Έγγραφο Ντάουνερ!!! Ε, λοιπόν, αυτό το Προεδρικό αποδεικνύεται, δυστυχώς, ότι έχει πλέον όλα τα «προσόντα» για να διαπράξει πολλαπλάσια και ολεθριότερα Μαρί. Προεδρικό χειρότερο ακόμα κι απ’ του… Χριστόφια!!! ΕΡΩΤΗΣΗ Εάν (α) ίσχυε το ένα χιλιοστό των προγραμματικών στη Βουλή όρκων του αναλαβόντος την εξουσία 28.2.13 ΠτΔ περί ανάληψης πολιτικών ευθυνών και λογοδοσίας και (β) εάν ίσχυε το ένα δισεκατομμυριοστό των περί πολιτικού εκσυγχρονισμού προσωπικών επαγγελιών τού παλαιόθεν «πρίγκιπος» του «εκσυγχρονισμού», νυν Κυβερνητικού Εκπροσώπου, δεν θα έπρεπε, άραγε, από χθες, μετά τη συνάντηση Αναστασιάδη - Ντάουνερ, να είχε υποβάλει οριστικά κι αμετάκλητα την παραίτησή του ο κ. Χρ. Στυλιανίδης; Τουλάχιστον; SigmaLive Περισσότερα Θαλασσόλυκος Αττίλα, «λύση» & Κοιτάσματα Τρεις σημαίες για τον ήρωα Μάριο Καλάρη Με την ουρά στα σκέλια… Ban Ki-moon απαξίωσε τον Αναστασιάδη; Σημερινή Business Weekly Υγεία & Ομορφιά Καριέρα & Εργασία Αθλητικά Πολιτική Ειδήσεις Οικονομία Sport Time Κύπρος Ελλάδα Διεθνή Στήλες Σημερινά Αναφανδόν Συνεντεύξεις Αρθρα Κόσμος Πολιτισμός Περιβάλλον Ωροσκόπια Χρηστικά

Ρ ε ν τ ί κ ο λ ο

| Εκτύπωση | 29/05/2013 | Με τον Λάζαρο Μαύρο

Α Π Ο Ρ Ι Α Σ ΑΞΙΟΝ για έναν λαό, ο οποίος υποβάλλεται σε αλλεπάλληλους εξευτελισμούς και δεν αξιώθηκε εισέτι να ΄xει έναν ηγέτη που, εάν δεν μπορεί να τον κάνει υπερήφανο, τουλάχιστον να διασώζει όσο μπορεί την αξιοπρέπειά του και, επιτέλους, να μην τον εξευτελίζει: Απορίας άξιον, μετά και τη χθεσινή συνάντηση του προέδρου Αναστασιάδη με τον Ντάουνερ των ΗΕ, όπου:
- ΜΕ ΤΗΝ ΟΥΡΑ στα σκέλια ο αρχηγός του κράτους κατάπιε τις ψευτιές που γραπτώς ανακοίνωνε, ψευδόμενος έναντι πάντων, ο κυβερνητικός του εκπρόσωπος Χρ. Στυλιανίδης την Πέμπτη 16 Μαΐου ότι, δήθεν, μόλις εκείνο το πρωί είχε λάβει από τα ΗΕ το 77σέλιδο Έγγραφο Ντάουνερ και μάλιστα… «κατόπιν αιτήματος του ιδίου του Προέδρου της Δημοκρατίας»(!!!), ενώ χθες παραδέχθηκε πως το έλαβε 30 Απριλίου, αποκρύπτοντάς το επί 16 μέρες και, όπου:

- ΜΕ ΤΗΝ ΟΥΡΑ στα σκέλια έκανε γαργάρα και δεν είπε λέξη ο ΠτΔ για την μπουμπουνιστή στα ΜΜΕ επιστολή που έστειλε, ως αρχηγός κράτους, στον Γ.Γρ. του ΟΗΕ την Παρασκευή 17 Μαΐου εναντίον του Ντάουνερ κι εναντίον τής εκ μέρους μελών τής ομάδας Ντάουνερ, «υπονόμευσης» τής προεδρικής του «αξιοπιστίας»…
Π Ο Σ Ο ΥΠΕΡΗΦΑΝΟΙ αισθάνονται, άραγε, ή, αντίθετα, πόσο ντρέπονται, ή και νιώθουν προσωπικά εξευτελισμένοι, από τις τοιούτου είδους επιδόσεις του προέδρου Αναστασιάδη και του στενότερου αυτού συνεργάτη Στυλιανίδη:
(α) Οι υπουργοί του, Κασουλίδης, Χάσικος, Μητσόπουλος και λοιποί τού ΔηΣυ με τους Κουγιαλο-κενεβέζους και Φωτιου-τάδε τών ΔηΚο-Ευρωκο;
(β) Η υπό τον Αβέρωφ ηγεσία και κοινοβουλευτική ομάς του ΔηΣυ;
(γ) Οι υπό τους Καρογιάν - Συλλούρη λοιποί βουλευτές της συγκυβέρνησης;
(δ) Όλη η υπόλοιπη βουλή, με τον Πρόεδρο Ομήρου και τους επικεφαλής των κοινοβουλευτικών της ομάδων και των κοινοβουλευτικών της επιτροπών και κάθε βουλευτής χωριστά και κάθε άλλος αξιωματούχος αυτού του κράτους;
(ε) Ένας έκαστος προσωπικά κι όλοι μαζί οι μεταδίδοντες όλ’ αυτά δημοσιογράφοι των ΜΜΕ, ιδίως οι των αναστασιαδικότερων ΜΜΕ, επίδοξοι - ίσως τύχουν - προεδρικών επιδαψιλεύσεων διορισμού όπως τέσσερις, ήδη, τέως δημοσιογράφοι, σιτιζόμενοι στο Προεδρικό και:
(στ) Όλοι οι πολίτες, είτε ψήφισαν είτε δεν ψήφισαν τον συγκεκριμένο ΠτΔ;
Μ Ε ΤΙ ΜΟΥΤΡΑ αντικρίζουμε ο ένας τον άλλον, έναντι του Ντάουνερ και των Τούρκων, που γίναμε κυριολεκτικά ρεντίκολο; Με ένα Προεδρικό μηδενικής σοβαρότητας και επονείδιστου βαθμού αναξιοπιστίας. Με ένα Προεδρικό του οποίου ο προϊστάμενος κρίνει πως «ορθώς» οι υφιστάμενοί του δεν τον ενημέρωσαν επί 16 μέρες για το 77σελιδο Έγγραφο Ντάουνερ!!! Ε, λοιπόν, αυτό το Προεδρικό αποδεικνύεται, δυστυχώς, ότι έχει πλέον όλα τα «προσόντα» για να διαπράξει πολλαπλάσια και ολεθριότερα Μαρί. Προεδρικό χειρότερο ακόμα κι απ’ του… Χριστόφια!!!
ΕΡΩΤΗΣΗ
Εάν (α) ίσχυε το ένα χιλιοστό των προγραμματικών στη Βουλή όρκων του αναλαβόντος την εξουσία 28.2.13 ΠτΔ περί ανάληψης πολιτικών ευθυνών και λογοδοσίας και (β) εάν ίσχυε το ένα δισεκατομμυριοστό των περί πολιτικού εκσυγχρονισμού προσωπικών επαγγελιών τού παλαιόθεν «πρίγκιπος» του «εκσυγχρονισμού», νυν Κυβερνητικού Εκπροσώπου, δεν θα έπρεπε, άραγε, από χθες, μετά τη συνάντηση Αναστασιάδη - Ντάουνερ, να είχε υποβάλει οριστικά κι αμετάκλητα την παραίτησή του ο κ. Χρ. Στυλιανίδης; Τουλάχιστον;

Ειρήσθω

Τρεις σημαίες για τον ήρωα Μάριο Καλάρη

| Εκτύπωση | 27/05/2013 | Με τον Λάζαρο Μαύρο

Τ Ρ Ε Ι Σ ΣΗΜΑΙΕΣ είχαν χθες την ύψιστη τιμή να περιτυλίξει το ύφασμά τους τη λειψανοθήκη με τα ελαχιστότατα απομεινάρια των μαρτυρικών οστών ενός 20χρονου το 1974 ηρωικού συμπολεμιστή, αδήλωτου αιχμαλώτου κι επί 39 χρόνια αγνοούμενου στρατιώτη τού τραγικού και προδομένου 361 Τάγματος Πεζικού, του Μάριου Ν. Καλάρη απ’ την Παλουριώτισσα, αποφοίτου της Σχολής Τερρασάντα, που ανασύρθηκαν απ’ τον τουρκοκρατούμενο Κορνόκηπο της σκλαβωμένης Κυθρέας. Μαζί με τη γαλανόλευκη σημαία του ελληνικού μας έθνους, τη σημαία της Κυπριακής Δημοκρατίας μας, ήταν και η σημαία της Ιταλίας. Και στην κηδεία του Ήρωα, στον ιερό ναό Τής Τού Θεού Σοφίας, παρίστατο κι εκφώνησε επικήδειο και ο ομήλικος του ήρωα, νυν πρέσβης της Ιταλίας στην Κύπρο Gyido Cerboni.
Η Τ Α Ν Ε και Ιταλός υπήκοος και μόνο ιταλικό διαβατήριο είχε το ’74 ο Mario Callari. Ο πατέρας του Νικόλαος Callari, από τη Ρώμη, υπάλληλος τής εδώ ιταλικής πρεσβείας. Η μητέρα του, Στέλλα, απ’ τον Πρόδρομο. Αρνήθηκε να εκμεταλλευθεί την ιταλική του υπηκοότητα για ν’ αποφύγει τη στράτευση. Κατατάγηκε, εθελοντικά, Ιανουάριο του 1973 στην Εθνική Φρουρά. Στον 18° μήνα της 24μηνης θητείας του, υπηρετώντας στο 361 Τάγμα Πεζικού τού Συγχαρί, όταν οι Αττίλες της Τουρκίας εισέβαλαν στην Κύπρο, πάλιν ο Μάριος αρνήθηκε να εγκαταλείψει τις προδομένες κυπριακές Θερμοπύλες, για να φύγει με το ιταλικό του διαβατήριο:

Η Τ Α Ν Ε , ΕΜΠΡΑΚΤΩΣ, η ηρωικότατη επαλήθευση του αρχαίου μας αθηναϊκού τών εφήβων όρκου: «Ού καταισχυνώ όπλα τα ιερά, ουδέ εγκαταλείψω τον παραστάτη ότω αν στοιχήσω»! Και της απάντησης των Λακεδαιμονίων Θερμοπύλαρχών μας, στον κάθε Ξέρξη: «Μολών Λαβέ»! Πολέμησε στην Άσπρη Μούττη, στο Δίκωμο, στη Μια Μηλιά, στο Συγχαρί, στον Κουτσοβέντη, στον Παχύαμμο, τον Άγιο Επίκτητο και στην Κλεπίνη τής Κερύνειας μας. Εγκαταλελειμμένο από τον δειλό διοικητή το τμήμα του, εγκλωβισμένο ανάμεσα στις προελαύνουσες τουρκικές επιλαρχίες, πήγε γι’ ανεφοδιασμό στο τ/κ χωριουδάκι Τραπεζούντα, μετά στη Χαλεύκα τού Πενταδακτύλου μας κι από εκεί «χάθηκαν τα ίχνη» του: Ένας ακόμη, απ’ τις εκατοντάδες των εκτελεσθέντων από τους Τούρκους Αδηλώτων Αιχμαλώτων. Ανάμεσα στους 91 των ηρωικών απωλειών του προδομένου 361Τ.Π.
Η Τ Α Ν Ε ΣΤΕΝΤΟΡΕΙΑ χθες η φωνή υπερηφάνειας που κατέθεσε πάνω από την τριπλο-σημαιο-στολισμένη λειψανοθήκη ο αδελφός του Ήρωα, ο Νικήτας Καλάρη: «Η μοίρα σού επέλεξε τον υπέρτατο βαθμό αξιώματος. Εκείνον του ήρωα για την ελευθερία της πατρίδος». Στον Τύμβο της Μακεδονίτισσας των Ηρώων της ΕΦ, της ΕΛΔΥΚ και της Α΄ Μοίρας Καταδρομών από την Κρήτη, ενταφιάστηκαν με τιμές τ’ απομεινάρια των μαρτυρικών οστών του ήρωα Μάριου Καλάρη: Ένα μικρό κομμάτι σιαγόνας, δύο αστράγαλοι κι ένα μικρό οστό απ’ το πόδι. Κι ο αδελφός του ο Κωστάκης, με μιαν ακόμα κουβέντα ψυχής: «Πάντοτε την κάθε 28η Οκτωβρίου τη γιορτάζαμε ελληνικά»!
ΛΑΖΑΡΟΣ Α. ΜΑΥΡΟΣ
ΕΡΩΤΗΣΗ
Πότε άραγε θα τύχει εφαρμογής το εκπονηθέν εσχάτως νέο σχέδιο εξαπάτησης του λαού, «με όλη την Κύπρο να μιλά πλέον για το φτηνό αυτοκινητάκι με το οποίο αποφάσισε να κυκλοφορεί προς το θεαθήναι», ο τα μάλα φέρελπις αρχηγός κόμματος, που αναμένει πως οι δημοσιογραφάρες των ΜΜΕ θα κωλοσύρουν την κοινή γνώμη να τον χειροκροτεί; Θα το οδηγεί ο ίδιος, ή μήπως ένας εκ της αστυνομικής του φρουράς που πληρώνουν οι φορολογούμενοι;
Λάζ. Α. Μαύρος

  

Ειρήσθω

Προς: Αμόλυντα Μυαλά & Ψυχές

| Εκτύπωση | 21/04/2013 | Με τον Λάζαρο Μαύρο

Ρ Η Τ Ο Ρ Α Σ πολυφθόγγους ως ιχθύας αφώνους ορώμεν. Φιλοσόφους ασόφους δεικνύουσα. Τεχνολόγους αλόγους ελέγχουσα. Εμωράνθησαν οι δεινοί συζητηταί. Εμαράνθησαν οι των μύθων ποιηταί… Πρόκειται για τέσσερεις σπουδαιότατης σημασίας στίχους από την ποιητικότατη Ακολουθία του Ακάθιστου Ύμνου, που ορθοστάδην παρακολουθήσαμε και ψάλλαμε την Παρασκευή, προσευχόμενοι στην Υπέρμαχον Στρατηγόν να 'χει το κράτος μας απροσμάχητον και να το λευτερώσει εκ των παντοίων κινδύνων στους οποίους το κατακρήμνισαν και το κατάντησαν ρημάδι, αποτειχίζοντάς το συστηματικά, οι διαδοχικά ασόφως κυβερνήσαντες και κυβερνώντες κομματάρχες, υφ’ ημών ασοφότατα εκλεγέντες.
Κ Α Ι ΕΙΝΑΙ, 1.387 χρόνια μετά από την άκρως επικίνδυνη - κι ευτυχώς αποτυχούσα - πολιορκία της Κωνσταντινουπόλεως το 626 απ’ τους Πέρσες και τους Αβάρους, άκρως επίκαιροι οι στίχοι. Επειδή πράγματι η πατρίδα υποφέρει απ’ το προφανέστατο και στην οικτρή μας πραγματικότητα αποδεδειγμένο γεγονός ότι: Όντως εμωράνθησαν οι κομματικοί πολυλογάδες ρήτορές μας, με τους φιλοσόφους τους, τους τεχνολόγους, τους συζητητές και τους ποιητές τους, δηλαδή τους εν εξουσία -Εκτελεστική τε και Νομοθετική- παντός είδους και κάθε αρμοδιότητας δημαγωγούς και από τηλεοράσεως δημοκόπους της Κομματοκρατίας, τους λογοδοτούντες μόνο εις «το [κάθε] Κόμμαν τζιαι τα μμάθκια σας»!

Μ Α Τ Α Ι Ω Σ -κατά πάσαν πιθανότητα- αναμένεται ότι, ίσως τους φωτίσει ο Θεός και καταστούν εθνωφελώς και κοινωφελώς σοφότεροι. Των περισσοτέρων και ιδίως των εξουσιαστικοτέρων, δυστυχώς, τα μυαλά είναι πλέον ανεπίδεκτα μαθήσεως, πόσω μάλλον της απολύτως αναγκαίας υπό τας περιστάσεις σοφίας! Και αν ο λαός παραμείνει με σταυρωμένα χέρια, εναποθέτοντας σε αυτούς και στα κόμματά τους την πάσαν ελπίδα, το πιθανότερο είναι ότι θα βρεθεί σε ακόμα πιο βαθύ γκρεμό και βάθος δυσθεώρητον, όπου εξαθλιωμένος έτι περαιτέρω, θα συνειδητοποιήσει με φρίκη το δυσανάβατον ύψος των δικών του ψευδαισθήσεων και της δικής του αυταπάτης.
Γ Ι ’ ΑΥΤΟ προέχει το απολύτως κατεπείγον καθήκον των νέων ανθρώπων -όσων ακόμη διαθέτουν αμόλυντο απ’ τη γάγγραινα της Κομματοκρατίας μυαλό και ψυχή- ν’ αναλάβουν υπεύθυνη δημοκρατική δράση. Με σοφία, με φρόνημα, με όραμα, με σχέδιο και ευψυχία πολιτικής δράσης, εθνικής στρατηγικής. Ώστε, με παίδας ευαγείς μπροστά, η κοινωνία να πάρει η ίδια στα χέρια της την πολιτική: Να τη διεκδικεί ανυποχώρητα. Αφαιρώντας την, όσο μπορεί όλο και περισσότερο, από τους πολιτικούς και τα εξαρτώμενα όργανά τους, που την έχουν ιδιοποιηθεί ως αποκλειστικά κομματικό τους ιδιοτελές τσιφλίκι. Εάν θα διασωθεί και θ’ ανορθωθεί η πατρίδα, αυτό είναι ματαιότης ματαιοτήτων να το αναμένει η κοινωνία από όλους εκείνους που την κατάντησαν στα σημερινά της χάλια.

Ειρήσθω

Το Πέντε Μίλι και η Τρόικα

| Εκτύπωση | 20/04/2013 | Με τον Λάζαρο Μαύρο

Σ Τ Ο Ν ΦΑΚΕΛΟ της προδοσίας της Κύπρου από την ανθελληνική χούντα, κατά την τουρκική εισβολή του 1974, υπάρχει μια σημαντική λεπτομέρεια μαρτυρημένη απ’ τους επιζήσαντες τότε πολεμιστές του 70 Τάγματος Μηχανικού της Εθνικής Φρουράς. Διασταυρωμένα επιβεβαιωμένη από άλλες μαρτυρίες αλλά και εκ των γεγονότων. Κατατέθηκε και στην αρμόδια, για τον Φάκελο, Επιτροπή της Βουλής, της οποίας προήδρευε ο Μαρίνος Σιζόπουλος, περιέχεται και στο πρόσφατο (29.1.2013) σημαντικότατο βιβλίο «Εις Μνημόσυνον Αιώνιον Ηρώων 70ΤΜΧ» του ιερέα Ανδρέα Βορκά, ο οποίος το 1974 ήταν ένας από τους εφέδρους ανθυπολοχαγούς του τάγματος:

Τ Η Ν ΠΑΡΑΜΟΝΗ έναρξης της τουρκικής εισβολής, δηλαδή την Παρασκευή 19η Ιουλίου 1974, κοντά στα μεσάνυκτα, 5-6 ώρες δηλαδή προτού αρχίσει η αποβίβαση των τουρκικών δυνάμεων εισβολής στην ακτή του Πέντε Μιλίου της Κερύνειας, μια διμοιρία του 70ΤΜΧ με επικεφαλής τον υπολοχαγό Παναγιώτη Παναγόπουλο, είχε ήδη φτάσει από τη Λευκωσία στην Κερύνεια, για να υλοποιήσει αμέσως τη διατεταγμένη αποστολή της, να στρώσει ναρκοπέδιο στο Πέντε Μίλι. Ο επιτόπου ανώτατος διοικητής του 3ου Τακτικού Συγκροτήματος της Κερύνειας, συνταγματάρχης Στυλιανός Μιχόπουλος, απαγόρευσε τη ναρκοθέτηση, είπε στους άνδρες του 70ΤΜΧ ότι «δεν υπάρχει τίποτε και προληπτικώς έχετε έρθει», και τους διέταξε να πάνε για ύπνο: «Ξαπλώστε να κοιμηθείτε»!!! Μετά από λίγες ώρες, με το πρώτο φως του Σαββάτου, αποφράδος 20ής Ιουλίου 1974, τα πρώτα τμήματα του 50ού Συντάγματος Καραογλάνογλου, της 39ης Μεραρχίας του Αττίλα, πραγματοποιούσαν ανενόχλητα την αποβίβαση (ούτε καν απόβαση) στην ακτή του Πέντε Μιλίου.

Ε Ν Α Σ ΑΠΟ τους νεαρούς ΔΕΑ (δόκιμους έφεδρους αξιωματικούς) του 70ΤΜΧ, τότε, ήταν και ο 19χρονος Χρίστος Πατσαλίδης, με ένα μόλις χρόνο θητεία στην Ε.Φ. Πρόκειται για τον νυν Γενικό Διευθυντή του Υπουργείου Οικονομικών. Στο βιβλίο του Παπαβορκά είναι σε μιαν από τις φωτογραφίες με τη φαιοπράσινη στολή και το τσέχικο αυτόματο (σελ.474) και με τα κορδόνια του ΔΕΑ στις επωμίδες στη στολή Νο.8 (σελ.451).

Χ Θ Ε Σ Ο Πατσαλίδης, 58χρονος πλέον και ήδη λευκαινώμενος, κατέθεσε πρώτος, ως Γ.Δντής του Υπ.Οικ., στην Ερευνητική Επιτροπή των πρώην δικαστών Πική, Καλλή και Κραμβή, για τον άξιο να ονομαστεί «Φάκελο Οικονομικής Καταστροφής Κύπρου». Η σύγκριση βεβαίως της τωρινής καταστροφής, με την εθνική τραγωδία του ’74, τις θυσίες τόσων ηρωικών συμπολεμιστών και την κατάληψη της μισής πατρίδα από τους Τούρκους είναι ανεπίτρεπτη. Ωστόσο, είναι κραυγαλέο κι εξόφθαλμο ότι η κυβέρνηση 2008 - 2013, Χριστόφια - ΑΚΕΛ, έπαιξε στην Οικονομία ρόλο παραπλήσιο μ' εκείνον του Μιχόπουλου, οι δε χαρακτηρισθέντες υπό του Χριστόφια ως «μανδαρίνοι του Υπ.Οικ.», ρόλο - ξανά - του 70ΤΜΧ…

ΕΡΩΤΗΣΗ
Όταν την Τετάρτη 25η Ιουλίου 2012, κάτω από τον ανδριάντα του Λένιν και τα λάβαρα του κυβερνώντος εν ισχνοτάτη μειοψηφία ΑΚΕΛ, οι κ.κ. Άντρος Κυπριανού, Κατσουρίδης, Λαμάρης και Πάμπος Παπαγεωργίου πόζαραν με την κυρία Βελκουλέσκου και τους άλλους δυο της Τρόικας για τα πρωτοσέλιδα της «Χαραυγής» 26.7.12, ο εν τω Προεδρικώ Ξερόλας Παντογνώστης άναξ δεν τους επέτρεπε, άραγε, να μετακαλέσουν κάποιους «Κύπριους ειδικούς και ξένους εμπειρογνώμονες» για… «αντιπρόταση εξόδου από την Τρόικα»;

Ειρήσθω

Η εν πολλαίς αμαρτίαις περιπεσούσα Βουλή…

| Εκτύπωση | 18/04/2013 | Με τον Λάζαρο Μαύρο

Α Μ Α Ρ Τ Ι Α Ι ΓΟΝΕΩΝ παιδεύουσι τέκνα, έλεγαν οι παλαιότεροι και ιδού πώς επαληθεύεται κατά τραγικό πλέον τρόπο συλλογικά: Τις διαδοχικές αμαρτίες του εκλογικού σώματος, που τη μια εκλέγει Χριστόφια - ΑΚΕΛ και την άλλη Αναστασιάδη - ΔηΣυ, τις πληρώνει το σύνολο του λαού. Ιδίως οι νεότερες γενιές. Οι οποίες είναι πια καταδικασμένες, όχι απλώς να ζήσουν σε χειρότερες οικονομικές και αθλιότερες κοινωνικές συνθήκες απ’ ό,τι οι γονείς κι οι παππούδες τους, αλλά και σε μια πατρίδα η οποία, ενώ υποφέρει για 39ο έτος την Τουρκοκρατία στα βόρεια σκλαβωμένα εδάφη της, υφίσταται τώρα και την Τροϊκοκρατία στα ελεύθερα εδάφη της.
Α Μ Α Ρ Τ Ι Α Ι ΓΟΝΕΩΝ: Και η προηγούμενη και η τωρινή κυβέρνηση. Αμαρτίαι γονέων και η σημερινή βουλή. Αμαρτίαι γονέων και η πρωταίτια πελατειακή Κομματοκρατία, ημετεροκρατία, αναξιοκρατία, φαυλοκρατία. Και, το χειρότερο: Χωρίς να φαίνεται σιμά κάποια ελπιδοφόρος διέξοδος από το περιεστώς δεινότατο αυτό δεινό, αφού αυτές ακριβώς οι αμαρτωλότατες αποφασίζουν την πολιτική, υπαχθείσες ήδη εθελουσίως υπό την κυριαρχία, τα διατάγματα και τον έλεγχο της Τρόικας.

Α Μ Α Ρ Τ Ω Λ Ο εκ κατασκευής το σύστημα, δεν επιτρέπει στους πολίτες, στον λαό, οποιαδήποτε θεσμική δυνατότητα δημοκρατικής παρέμβασης και διόρθωσης. Δεν επιτρέπει στον λαό τη δυνατότητα να διώχνει αμέσως από την εξουσία εκείνους που αποδεικνύονται στην πράξη ότι, διά ψευδών παραστάσεων απέσπασαν την ψήφο του λαού και πρόδωσαν την εμπιστοσύνη του, παραβίασαν την εντολή του και του κάρφωσαν κατακούτελα όλα εκείνα για την αποφυγή και απόκρουση των οποίων ο λαός τους ψήφισε.
Σ Η Μ Ε Ρ Α η αμαρτωλή βουλή, η εν πολλαίς αμαρτίαις περιπεσούσα βουλή, η διά ψευδών, εν πολλοίς, παραστάσεων εκλεγείσα 22.5.2011 βουλή, συνεδριάζει για την τραγική κατάσταση που και η ίδια, συμπολιτ-αντιπολιτευόμενη τους ΔηΣυ-ΑΚΕΛ Χριστόφια-Αναστασιάδη, οδήγησε τον τόπο, τον λαό και ιδίως τα τέκνα του λαού: Τους όρους της υποτέλειας στην Τροϊκοκρατία. Τους όρους της Δανείου Υποτελούς στην Τρόικα, τωρινής και των επόμενων δεκαετιών πατρίδας, άχρι… our children and grandchildren.
Ε Ν Τ Ο Λ Ε Α Σ της βουλής δεν είναι βέβαια ο λαός, παρά μόνο στις εκάστοτε προεκλογικές δημαγωγίες εξαπάτησης του λαού. Εντολέας της βουλής είναι οι ηγεσίες των κομμάτων της. Η Ολιγαρχική Κομματική Ηγετοκρατία. Σ’ αυτήν λογοδοτούν κι αυτήν υπακούουν, σούζα και αναντιρρήτως, στη συντριπτική τους πλειοψηφία, οι κ.κ. βουλευτές και βουλευτίνες. Για να έχουν οι ίδιοι - ιδιοτελώς - μέλλον στα κομματικά ψηφοδέλτια των επόμενων εκλογών. Γι’ αυτόν τον λόγο ούτε αυτή η βουλή θα νομοθετήσει ποτέ την αρχή του Διαρκώς & Άμεσα Ανακλητού κάθε ανίκανου, ανάξιου κι αποδεδειγμένα ανεπαρκέστατου εκλελεγμένου, απ’ τον ίδιο τον λαό.
ΕΡΩΤΗΣΗ
Όταν τους βλέπετε να παρελαύνουν καθημερινά, κατά μόνας, ανά ζεύγη ή κατά τριάδες, πρωί, μεσημέρι, βράδυ από τις τηλεοράσεις, τους κ.κ. βουλευτές και υπουργούς και εκπροσώπους πρώην και νυν κυβερνήσεων και κομμάτων, εντοπίσατε έστω και ίχνος από τύψεις συνειδήσεως στα λόγια τους; Στην εμφάνισή τους; Στο βλέμμα τους; Είδατε, έστω κι έναν, με το παραμικρό δείγμα έμπρακτης μεταμέλειας; Θυμάστε, άραγε, το «αμαρτία ομολογουμένη ελάττων γίνεται, χείρων δε μη ομολογουμένη», του Αγίου Χρυσοστόμου;

Sigma Live | Κείμενο Μεταξά 30 Οκτ. 1940 | Sigma Live

http://simerini.com.cy/simerini/politics/reportaz/559563


Από το iPhone μου-ΑΔ

Sigma Live | Ν. Αναστασιάδης Ιωάννης Μεταξάς | Sigma Live

http://www.sigmalive.com/simerini/columns/iristho/559510


Από το iPhone μου-ΑΔ

Ειρήσθω

Οι 13 του Μαρί & Τροϊκοκρατία

| Εκτύπωση | 14/04/2013 | Με τον Λάζαρο Μαύρο

Μ Ε Τ Α ΑΠΟ και εξαιτίας του Ολέθρου στο Μαρί της 11ης Ιουλίου 2011 και τις 13 ανθρωποκτονίες τών Ανδρέα Ιωαννίδη, Λάμπρου Λάμπρου, Κλεάνθη Κλεάνθους, Μιχάλη Ηρακλέους, Αντώνη Χαραλάμπους, Χρίστου και Μίλτου Χριστοφόρου (του Ναυτικού της Ε.Φ.), Ανδρέα Παπαδόπουλου, Σπύρου Τταντή, Αδάμου Αδάμου, Παναγιώτη Θεοφίλου, Γιώργου Γιακουμή και Βασίλη Κρόκου (της Πυροσβεστικής), ο τότε πρόεδρος Χριστόφιας έπρεπε αυθημερόν να είχε παραιτηθεί. Δεν το έπραξε. Ο λαός κατέβηκε στους δρόμους. Παλλαϊκά συλλαλητήρια απαιτούσαν κάθε βράδυ την παραίτησή του. Περιφρόνησε τον λαό. Διόρισε την Ερευνητική Επιτροπή Πολυβίου και ορκιζόταν, ψευδώς και δολίως, πλήρη σεβασμό στις αποφάσεις της. Τρεις Οκτωβρίου 2011 που εξεδόθη το Πόρισμα, το ’φτυσε και το καταφρόνησε. Η όση δημοκρατικότητα προϋπήρχε, κατέρρευσε. Θρυμματίστηκε. Τα σμπαράλια της πνίγηκαν στα βορβόπηλα της απολυταρχικής του εξουσιομανίας.
Η Τ Α Ν ΤΟ κρίσιμο χρονικό σημείο, ο ουσιώδης της δημοκρατικότητας χρόνος, όπου, όλες οι κομματικές ηγεσίες, κατά σειράν εκλογικής και κοινοβουλευτικής ισχύος και, άρα, πολιτικής ευθύνης, ΔηΣυ, ΔηΚο, ΕΔΕΚ, ΕυρωΚο, Οικολόγοι, έδωσαν εξετάσεις κι απέδειξαν ότι ήσαν ανάξιες κι ανίκανες ν’ αποκριθούν αποτελεσματικά στην παλλαϊκή αξίωση για τον εξαναγκασμό του Χριστόφια σε παραίτηση και διενέργεια πρόωρων εκλογών. Ουδείς εκ των ηγετών των κομμάτων τόλμησε να τηλεφωνήσει έστω στους υπόλοιπους ν’ αποφασίσουν τον από κοινού εξαναγκασμό του Χριστόφια σε παραίτηση, με μια κοινή τους απόφαση ότι δεν θα λειτουργούσε ξανά η Βουλή αν δεν παραιτείτο.

Α Ν Η Μ Π Ο Ρ Η να λειτουργήσει πλέον η δημοκρατία ως βούληση και κυριαρχία του λαού, παραλυμένη κι ανάπηρη, εξαιτίας αμφοτέρων: (α) του ανακτορικώς γαντζωμένου με νύχια και με δόντια στην κυβέρνηση ισχνοτάτης μειοψηφίας Χριστόφια και (β) των ανίκανων να τον εκδιώξουν ηγετών της αντιπολίτευσης, Αναστασιάδη, Καρογιάν, Ομήρου, Συλλούρη, Παναγιώτου, συνέχισε να παράγει, υποτροπιάζοντα, όλα τα αντιδημοκρατικά, διαδοχικά, επακόλουθα της Πουζιασμένης Πολιτικής, κατρακυλώντας την πατρίδα, την οικονομία της, κάθε συντελεστή εθνικής ισχύος και το πολίτευμά της στην καταστροφή.

Ε Τ Σ Ι ΟΜΩΣ ποδοπατημένη η ουσία του δημοκρατικού πολιτεύματος, με δράστες τις ηγεσίες των κομμάτων, πολιτειακούς άρχοντες και την ανοχή του ανήμπορου εισέτι για κάτι άλλο λαού, ήταν μοιραία επόμενο ότι: Και το πολίτευμα και η πατρίδα θα οδηγείτο στην εξωτερική υποδούλωση: Την Τροϊκοκρατία προκάλεσε και προσκάλεσε η Πουζιασμένη Πολιτική Χριστόφια. Και την επέβαλε στον τόπο το σύνολο της Κομματοκρατίας με επικεφαλής, πλέον, τον Αναστασιάδη.

Ειρήσθω

16λεπτη Βουλή

| Εκτύπωση | 13/04/2013 | Με τον Λάζαρο Μαύρο

Π Ρ Ο Ε Λ Α Υ Ν Ο Υ Ν ανεμπόδιστες οι ερπύστριες της Τροϊκοκρατίας πάνω στο κουρελιαζόμενο σώμα της πατρίδας και η υποτελής Βουλή της πρωταίτιας και πρωτένοχης Κομματοκρατίας - Φαυλοκρατίας, του πάντοτ’ ευκολοπίστευτου και πάντα προδομένου λαού, εξαντλείται σε 16λεπτη τακτική συνεδρίαση της Ολομέλειάς της. Ναι, ναι, δε-κα-ε-ξά-λε-πτη, όλη κι όλη. Προχθές Πέμπτη. Απόντος εν Αθήναις του Προέδρου της και προεδρεύοντος τού ηλικιακώς αρχαιότερου βουλευτή, η Ολομέλεια της Βουλής συνεδρίασε από 17:17 μέχρι 17:33 ώρας. Έτσι αποφάσισε η Κομματοκρατία: Η «σύσκεψη των αρχηγών κι εκπροσώπων των κομμάτων», όπως λέγεται το εν τη Βουλή ύπατο όργανο της Κομματοκρατίας. Και υπήκουσαν, όπως πάντα, οι εκ των Πενήντα έξι παριστάμενοι/ες «αντιπρόσωποι» του… λαού! Δεκάξι ολόκληρα λεπτά Ολομέλεια, υπό την κυριαρχία της προελαύνουσας Τροϊκοκρατίας…

Υ Π Ο Τ Ι Θ Ε Τ Α Ι ότι θα συζητούσαν «υπό τη μορφή του κατεπείγοντος» τις μομφές που η ίδια η Βουλή εκτόξευσε κατά του Διοικητού της Κεντρικής Τραπέζης και την κλοτσηδόν αναβαλλόμενη εβδομαδιαίως πρόταση νόμου του μοναχικού βουλευτή των Οικολόγων. Πρόλαβε όμως να στείλει απειλητικό το φιρμάνι του, είς εκ των του Φύρερ Βεζίρηδων από την Υψηλή Πύλη της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας κι έσπευσαν παραχρήμα κι άλαλοι να υποταχθούν. Κουμάντο κάνει πλέον η Κομαντατούρ. Προθυμότατοι ηρακλείς της, οι σύγχρονοι αυτόχθονες νεο-γερμανοτσολιάδες. Προσκαλέσαντες και υποταχθέντες και εκτελεστές των προσταγών της. Και τα… σκυλιά δεμένα!
Κ Υ Β Ε Ρ Ν Η Σ Η Αναστασιάδη και Βουλή Κομματοκρατίας, τροχάδην, σούζα κι ευπειθώς στο «διατάξτε με, κύριε Διοικητά! Διατάξτε μας, κύριε Ντράγκι!» Υπ' όψιν ότι οι εκ των 56 υπάκουοι υπήκοοι έμαθαν για το φιρμάνι μετά τις 17:33 κι αφού πρώτα ο προεδρεύων ττακκούρησε τη λήξη της συνεδρίασης της Ολομέλειας της Βουλής των Αντιπροσώπων της Κυπριακής Δημοκρατίας, στον «ναό της δημοκρατίας» και της «λαϊκής κυριαρχίας», ήμαρτον σου Κύριε….

Α Υ Τ Η η Βουλή εξελέγη 22α Μαΐου 2011. Μετά από τις ματσαράγκες του Υπουργού Οικονομικών του Χριστόφια, Χαρίλαου Σταυράκη, με τους Καταρινούς και τους Μούτις, προς εξαπάτηση των ψηφοφόρων. Ματσαράγκες εκ των υστέρων ομολογημένες στο βιβλίο του διαπράξαντος, υπερήφανου για τα εκλογικά κέρδη του ΑΚΕΛ!
Α Υ Τ Η Σ της Βουλής η πλειοψηφία έπρεπε τον Οκτώβριο του 2011, μετά το Πόρισμα Πολυβίου, να εξαναγκάσει τον Χριστόφια σε άμεση παραίτηση: «Δεν ξανασυνεδριάζει η Βουλή αν δεν παραιτηθείς». Δεν το έκανε. Συνεδρίαζε μεμψιμοιρώντας εκλιπαρισμούς περί «εκουσίας παραίτησής» του και φορτώνοντας στον λαό από 2011 - 2013, την πόλασελα πουζιασμένη πολιτική του. Με αβολίδωτες αντιπολιτεύσεις δημαγωγίας, ικανές μόνο να διώξουν εν τέλει απ’ το προεδρικό τους Τροϊκοφόρους και να εγκαταστήσουν εκεί τους Τροϊκολάγνους!
ΕΡΩΤΗΣΗ
Ξέρετε πόσοι δειλοί, με την πρόφαση «ας όψουνται τζείνοι που εφέρασιν τους Τούρκους», επετάξασιν τα όπλα της πατρίδος τα ιερά, εγκατέλειψαν τους συμπολεμιστές τους στην πρώτη γραμμή, λιποτάκτησαν ενώπιον του εχθρού και μετά περιφέρονταν ανάμεσα στα γυναικόπαιδα των μετόπισθεν παίζοντας τους καμπόσους Ιούλιο και Αύγουστο του 1974, και πόσο συνειρμικά μάς τους θυμίζουν οι παρελαύνοντες από τα ΜΜΕ κυβερνώντες Τροϊκολάγνοι, που προφασίζονται τους Τροϊκοφόρους τέως κυβερνώντες;

Ελεύθεροι Κατακτημένοι. Ένα συγκλονιστικό μήνυμα του Αλκίνοου Ιωαννίδη. Διαβάστε το οπωσδήποτε, αξίζει!

Ελεύθεροι Κατακτημένοι. Ένα συγκλονιστικό μήνυμα του Αλκίνοου Ιωαννίδη. Διαβάστε το οπωσδήποτε, αξίζει!

Δεν θα πω για τους άλλους. Λίγο με ενδιαφέρει η ποιότητα και η στάση τους σε τέτοιες στιγμές. Ούτε και περίμενα καλύτερη αντιμετώπιση. Όσο και να τους βρίσω, χαϊδεύω τα αυτιά μας και τίποτα δεν αλλάζει.

Θα πω για εμάς, και συγχωρήστε με:

Έρχεται η μέρα που η μάσκα τραβιέται βίαια. Η μέρα που το αληθινό μας πρόσωπο φανερώνεται, θέλουμε-δεν θέλουμε, αφτιασίδωτο και τρομακτικά αληθινό. Πρέπει να το κοιτάξουμε, είναι θέμα ζωής και θανάτου. Πρέπει να το ρωτήσουμε, να μας πει ποιοι είμαστε. Γιατί μόνο αυτό γνωρίζει.


Γυρνάμε απότομα, για να αντικρίσουμε μια τρύπα στον καθρέφτη. Πού απουσιάζει το πρόσωπό μας; Το ξεχάσαμε σε μικρά, ταπεινά, εγκαταλελειμμένα σπίτια, στη σκόνη χαμηλών, πλύνθινων ερειπίων, στους τάφους αγράμματων, ακατέργαστα σοφών παππούδων.
Εκεί αφήσαμε θαμμένες τις αληθινές καλημέρες, τη συγκίνηση των στίχων, την αλληλεγγύη των ανθρώπων κι ότι πολύτιμο δεν μετριέται σε χρήμα.
Έκτοτε, προχωρήσαμε στον «σύγχρονο κόσμο» απρόσωποι, γυμνοί, παλεύοντας να κρατήσουμε το νήμα της ύπαρξής μας άκοπο, μέσα σε εποχές δύσκολες, μέσα σε ένα τοπίο που δεν μας μοιάζει.

Γίναμε αρχοντοχωριάτες, επενδύοντας στα χειρότερα χαρακτηριστικά των δύο συνθετικών της λέξης. «Έχω γάμο», λέγαμε και στεκόμασταν καλοντυμένοι σε γκαζόν ξενοδοχείων, με φακελάκια στα χέρια, χωρίς αληθινή, από καρδιάς ευχή. «Και οι γάμοι μας, τα δροσερά στεφάνια και τα δάχτυλα, γίνουνται αινίγματα ανεξήγητα για την ψυχή μας». Ούτε αινίγματα, ούτε τίποτε. Όλα απαντημένα, όλα πεζά. Μεγάλα και άδεια. Απομείναμε αναίσθητοι μπροστά στο ιερό, ζώντας ένα γυαλιστερό, αντιαισθητικό, άχαρο, ανέραστο, ανίερο, ξοδεμένο παρόν. Χωρίς μνήμη, χωρίς όνειρο, διαζευγμένοι από το είναι μας.

Τα καλύτερα παιδιά μας τα πουλήσαμε. Τα αφήσαμε να σπαταλούν τη ζωή τους σε λογιστικά βιβλία, σε γραφεία εταιρειών, σε άψυχους λογαριασμούς. Τα κάναμε σκλάβους με τίτλους διευθυντικού στελέχους.

Τα ταΐσαμε χρήματα, τα σπουδάσαμε χρήματα, τα μάθαμε να σκέφτονται χρήματα, να υπηρετούν χρήματα, να ονειρεύονται χρήματα, να παντρεύονται χρήματα, να γεννάνε χρήματα, να είναι χρήματα.

Μιλούν άπταιστα τα χειρότερα Αγγλικά (αυτά της δουλειάς) και άθλια τα καλύτερα Ελληνικά (τα Κυπριακά). Όταν τα χρήματα λείψουν, από πού θα κρατηθούν;

Αντικαταστήσαμε το γλέντι στην πλατεία του χωριού με το σκυλάδικο. 

Τον έρωτα με το στριπτιζάδικο. 

Τα αναγκαία για την επιβίωση, με ένα τζιπ γεμάτο άχρηστα ψώνια. 

Τον ελεύθερο χρόνο με την υπερωρία. 

Κάναμε το παιγνίδι των παιδιών υπερπαραγωγή, σε πάρτι γενεθλίων κατά παραγγελία.
Ξεχάσαμε ποια είναι τα βασικά συστατικά της ύπαρξής μας, ως ατόμων και ως κοινωνίας, αντικαθιστώντας τα με ότι μάς γυάλισε στη βιτρίνα. 
Γίναμε ότι μας έπεισε ο διαφημιστής, η τηλεόραση ή το περιοδικό να γίνουμε.
Καταντήσαμε οπαδοί ομάδων, φανατικοί, με μαχαίρια και μίσος.

Έφηβος, προτού σιχαθώ όλες τις ομάδες εξίσου, ήμουν με την Ομόνοια. Μια μέρα που έπαιζε με το ΑΠΟΕΛ, αρρώστησε ο τυμπανιστής των αντιπάλων. Ήρθαν στην άλλη κερκίδα και μου ζήτησαν να πάω στη δική τους, για να παίξω το τύμπανο. Πήγα ευχαρίστως.

Πέρασε ο καιρός, αλλάξαμε. Ξεχάσαμε. Χωριστήκαμε σε κόμματα και τα ψηφίσαμε τυφλά, διχαστήκαμε με τρόπο αταίριαστο στην ιστορία και την παράδοσή μας. Σε μια σταλιά τόπο, λέγαμε «οι άλλοι». Πήραμε τα χειρότερα χαρακτηριστικά της Ελλάδας και τα κάναμε αξιώματα.

Να πάει στο καλό τέτοιος εαυτός, να μην ξανάρθει. Καθόλου μην τον κλάψουμε, καθόλου μη μας λείψει. Στον αγύριστο!

Πέρασαν χρόνια. Το κορίτσι από τις Φιλιππίνες έκλαιγε κρυφά στο κρεβάτι του για το παιδί και τη μάνα που άφησε για να σερβίρει καφέ τον κύριο Πάμπο, που έγινε σερ, για να σιδερώνει τα ακριβά βρακιά της κυρίας Αντρούλλας, που έγινε μάνταμ. Η κοπέλα θα γυρίσει φτωχή στο Μπάγκιο Σίτι ή στη Μανίλα. Θα αγκαλιάσει τη μάνα της, θα φιλήσει το παιδί της. Εμείς, πού επιστρέφουμε;

Τι μένει όταν ο σερ και η μάνταμ, έκπληκτοι, χάνουν το αυτοκίνητο, την υπηρέτρια, το λούσο και το σπίτι τους;
Τι κρατιέται αναλλοίωτο μέσα στον χρόνο, κάτω από την επιφάνεια που βουλιάζει;
Πού ακριβώς βρίσκεται ανεξίτηλα χαραγμένος ο βαθύς Χαρακτήρας, που μας επιτρέπει, όταν όλα αλλάζουν, να λέμε ακόμη «Εμείς»;

Μπορούμε σήμερα να αποφασίσουμε ξανά, ο καθένας για τον εαυτό του και όλοι μαζί, ποιοι είμαστε. Τι είναι σημαντικό και τι όχι. Τι αξίζει να προσπαθήσουμε μέχρι τέλους. Ποια λόγια αξίζει να πούμε προτού φύγουμε, πώς αξίζει να σταθούμε και απέναντι σε τι, προτού πεθάνουμε. Κι αυτό, μπορούμε να το κάνουμε, ακόμη και νηστικοί, άνεργοι και άστεγοι. Ήταν όμως αδύνατον να το κάνουμε χορτάτοι και υποταγμένοι, με έναν εαυτό-καταναλωτή, εξαρτημένο και ευχαριστημένο.

Μείναμε σε σκηνές, στο ύπαιθρο, για χρόνια. Χάσαμε για πάντα τα σπίτια, τα χωριά και τις ζωές μας. Περιμέναμε κάθε μέρα, για χρόνια, αγνοούμενους που δεν γύρισαν. Για δεκαετίες, ακούγαμε αεροπλάνο και στρέφαμε έντρομοι τα μάτια στον ουρανό.
Χιαστί ταινίες στα παράθυρα, μη σπάσουν από τον βομβαρδισμό που μπορούσε ανά πάσα στιγμή να ξαναρχίσει. Τα παιδιά που έβγαλαν το σχολείο διαβάζοντας με το κερί στα αντίσκηνα, χειμώνες στη σειρά, βρίζονταν στην Ελλάδα από τους Ελλαδίτες, γιατί τους έτρωγαν τις θέσεις στα πανεπιστήμια. Η Μεγάλη Μαμά τίποτα δεν κατάλαβε. Κι ακόμη δεν καταλαβαίνει. Γιατί, μπορεί η Κύπρος να είναι Ελληνική, όμως, πόσο λίγο Κυπριακή είναι η Ελλάδα! Πόσο λίγο Ελληνική είναι η Ελλάδα!

Επιτρέψαμε στους μικρούς πολιτικούς ενός αδύναμου και απροστάτευτου τόπου, να συμπεριφέρονται σαν άρχοντες αυτοκρατορίας. Να υπηρετούν κόμματα και τσέπες, σαν να μην υπάρχει απειλή, κίνδυνος και γκρεμός, σαν να είναι αδύνατον από τη μια μέρα στην άλλη να γίνουμε μπουκιά στο στόμα κροκοδείλων. Είδαμε τα τρυφερά, αγνά χαμόγελα των παιδιών του Απελευθερωτικού Αγώνα να χρησιμοποιούνται από βάρβαρους, απαίδευτους «πατριώτες» με ξυρισμένα κεφάλια, φαλακρούς «απ’ έξω κι από μέσα». Ζήσαμε την αδικία, την απώλεια, την εγκατάλειψη. Τα ξέρουμε όλα, τα είδαμε όλα, τα ζήσαμε όλα. Τώρα θα φοβηθούμε;

Όταν κλαίγαμε το ’74, κλαίγαμε για τα σπίτια μας. Σήμερα θα κλάψουμε για τις επαύλεις μας; Τότε, κλαίγαμε για το χωριό μας. Θα κλάψουμε σήμερα για την τράπεζα; Τότε, για τους τάφους των γονιών μας. Σήμερα για τα χρέη μας; Τότε, για τις ζωές μας. Σήμερα για τις δουλειές μας; Δεν νομίζω...

Η κοινωνία μας, αυτή η διαλυμένη, πιέζοντας ασταμάτητα την όποια επίσημη πολιτική ηγεσία, αλλά και πέρα απ’ αυτήν, θα αναπτύξει μηχανισμούς στήριξης των ανέργων, θα φροντίσει τα παιδιά της. Όχι από ελεημοσύνη. Από αλληλεγγύη. Και με τη γνώση πως, αν ο διπλανός δε ζει καλά, κανείς δε ζει καλά.
Γιατί, ότι ποτέ μας κράτησε σ’ αυτόν τον τόπο, ήταν ένας ιδιόμορφος, ποιητικός, παράλογα ωραίος κοινωνικός ιστός, που αυτοπροστατεύεται και που μας προστατεύει. Αυτός είναι που ανάγκασε τους βουλευτές να πουν, για μια έστω στιγμή, «Όχι».

Το «Όχι» της Κυπριακής Βουλής, είναι σημαντικότερο απ’ ότι κάποιοι χαιρέκακοι μπορούν να υποψιαστούν. Κι ας επιστρέψει η Βουλή εκλιπαρώντας τους Τροϊκανούς, κι ας πέσει στα γόνατα, κι ας τους γλύψει τα πόδια, μετά. Κι ας χάσουμε περισσότερα.
Γιατί, για μια στιγμή έστω, έμοιασε η Δημοκρατία να έχει νόημα, ένα νόημα ξεχασμένο εδώ και δεκαετίες. Έμοιασαν, έστω και για μια στιγμή, οι εκπρόσωποι να εκπροσωπούν πράγματι. Η στιγμή καταγράφεται και μένει, δημιουργώντας προηγούμενο, παρά την όποια κατάληξη. Και το γεγονός πως το προηγούμενο δημιουργήθηκε από μισή μερίδα τόπο, αγαπητοί λογικοί λογιστές, το κάνει ακόμη σημαντικότερο. Τίποτα «δικό σας» δεν θα μείνει ποτέ στην Ιστορία, να σηματοδοτεί, να καθορίζει, ή έστω να θυμίζει κάτι υπαρξιακά σημαντικό. Αφήστε μας να το χαρούμε. Δεν μας προσφέρονται συχνά τέτοιες χαρές.

Αυτό το «Όχι», φαίνεται να είχε και χειροπιαστά αποτελέσματα: Εκτός από τη δυνατότητα μη φορολόγησης των μικροκαταθετών, εκτός από το χρονικό περιθώριο που έδωσε για τη νομοθετική ρύθμιση του περιορισμού των συναλλαγών και τη δημιουργία Ταμείου Αλληλεγγύης, που μπορούν να παίξουν σημαντικά θετικό ρόλο στο μέλλον, έδωσε και τη δυνατότητα, έστω σπασμωδικά, έστω την τελευταία στιγμή, έστω με απογοητευτικό αποτέλεσμα, να μετρηθούν οι δυνάμεις και οι «φιλίες», τόσο της Κύπρου, όσο και της Ελλάδας. Βοήθησε να καθαρίσει το τοπίο, να τελειώσουμε με ψευδαισθήσεις, να καταλάβουμε ξανά το πόσο μόνοι είμαστε, το πόση ευθύνη έχουμε. Κι όσοι πιστεύουν πως με ένα «Ναι» θα σώζαμε κάτι, τη Λαϊκή Τράπεζα ή την Κύπρου ( αλήθεια, πόσο «δική μας» μπορεί να είναι μια τράπεζα; ) και μαζί τις δουλειές, ή τους κόπους μιας ζωής που τους εμπιστευτήκαμε, να μην ξεχνούν πως, όποιο κομμάτι μας έμεινε απροστάτευτο, ούτως ή άλλως, και με τα «Ναι» και με τα «Όχι», θα κατασπαραχθεί.

Δυστυχώς, δεν ήταν δυνατόν να υπάρχει “plan B”. Θα ήταν αδύνατον να έχει εκπονηθεί από ανθρώπους της γενιάς μου και της προηγούμενης, από ανθρώπους βουτηγμένους στην κατανάλωση, στο εφήμερο, στο συμφέρον, στο νεοπλουτισμό και στο τίποτε, μια πολιτική που να έχει βάθος και σοβαρότητα. Κι όμως, αυτοί οι άνθρωποι, χωρίς δικλίδες ασφαλείας, χωρίς λογική, είπαν ενστικτωδώς “Όχι”. Έστω και για μια στιγμή. Ένα “Όχι” καταστροφικό και λυτρωτικό μαζί, που εσείς, αγαπητοί Ελλαδίτες μνημονιακοί, πολιτικοί και δημοσιογράφοι, με πρόσχημα το καλό μας, δεν θα πείτε ποτέ. Θα προτιμήσετε να καταστραφούμε εξίσου, λέγοντας “Ναι”.

Οι Κύπριοι προσφυγοποιούμαστε ξανά στην ίδια μας την πατρίδα. Χάνουμε ξανά τη ζωή όπως τη χτίσαμε, όπως νομίζουμε πως τη διαλέξαμε, όπως νομίσαμε πως μας ανήκε ι. Και φοβόμαστε. Είναι ανθρώπινο.
Όμως, τι πραγματικά φοβόμαστε;
Ότι θα πεινάσουμε; Πεινάσαμε και παλιότερα.
Ότι θα κρυώσουμε; Κρυώσαμε χρόνια.
Ότι θα μείνουμε μόνοι; Πάντα μόνοι ήμασταν.
Ότι θα πονέσουμε; Από πόνο άλλο τίποτε...
Ότι θα μας κατακτήσουν; Πάντα κατακτημένοι υπήρξαμε.

Θα τα καταφέρουμε, το ξέρουμε καλά! Γιατί, τελικά, δεν φοβόμαστε τίποτε. Γιατί, τελικά, το μόνο που φοβόμαστε, είναι το υποχρεωτικό κοίταγμα στον καθρέφτη. Το μόνο που μας φοβίζει, είναι το μόνο που πραγματικά έχουμε: το αληθινό μας πρόσωπο. Ας το ξεθάψουμε, ας το θυμηθούμε, ας το κοιτάξουμε. Ενώ όλοι, φίλοι και εχθροί, μας αγριοκοιτάζουν, ενώ η μάσκα μας πέφτει νεκρή, αυτό θα μας χαμογελάσει.


Αλκίνοος Ιωαννίδης

  ..

Attica time

  

Ειρήσθω

Περίπτωση Αβέρ-off και Υπ. Οικονομικών

| Εκτύπωση | 04/04/2013 | Με τον Λάζαρο Μαύρο

Γ Ε Γ Ο Ν Ο Σ 1ον: Μέγιστο, κατεπειγόντως επικινδυνότερο την τελευταία 3ετία, εκρηκτικότατων διαστάσεων πρόβλημα του τόπου η οικονομία. Προϊόν και αποτέλεσμα πλειόνων παραγόντων, ο κυριότερος και καθοριστικότερος των οποίων υπήρξε η πολιτική των επί παντός θέματος Πουζιασμένων Κκοντέινερς τής καταστροφικότερης στην ιστορία διακυβέρνησης Χριστόφια - ΑΚΕΛ, την οποία υπέστη ποτέ ο τόπος.
Γ Ε Γ Ο Ν Ο Σ 2ον: Καθ’ όλη τη διάρκεια της προεδρίας «Καταστρόφκια», ο καθημερινά προβαλλόμενος πρωτομάχος επικριτής της καταστροφικής οικονομικής της πολιτικής ήταν ο αναπληρωτής πρόεδρος του ΔηΣυ Αβέρωφ Νεοφύτου. Παρουσιαζόταν στον λαό ως ο πλέον καταρτισμένος και δαήμων γνώστης των διακυβευομένων στην οικονομία, που είχε την ικανότητα, όχι μόνο να μαστιγώνει τις πράξεις και παραλείψεις των ανεπαρκέστατων του Χριστόφια, αλλά και να εμφανίζεται ως ο κατ’ εξοχήν επιστήμων της οικονομικής πολιτικής της αντιπολίτευσης.

Γ Ε Γ Ο Ν Ο Σ 3ον: Μόλις ανήλθε στην εξουσία 24η Φεβρ. 2013 ο πρόεδρος του ΔηΣυ Ν. Αναστασιάδης, αντί να σπεύσει αυθημερόν να αναθέσει το υπουργείο Οικονομικών στον προβαλλόμενο απ’ το κόμμα του ως ειδικότερο και ικανότερο Αβέρωφ, όστις υπηρέτησε και ως «επιτελάρχης» του, επικεφαλής των προεκλογικών του επιτελείων που του απέφεραν την εκλογική νίκη, το εμπιστεύθηκε στον εντελώς μειωμένης αξιοπιστίας κι εξαρχής αμφισβητούμενης αποτελεσματικότητας «τεχνοκράτη» Μιχ. Σαρρή.
Γ Ε Γ Ο Ν Ο Σ 4ον: Στην πρώτη-πρώτη ερώτηση που θέσαμε τότε ραδιοφωνικώς στον κ. Αβέρωφ, στην 1η Εκπομπή του Ρ-1ο, γιατί δεν ανέλαβε καθηκόντως το υπουργείο Οικονομικών, απάντησε ότι για τον ίδιο προείχε το κόμμα, ο ΔηΣυ, του οποίου ήθελε την προεδρία, αφού πλέον, ο ανελθών στο Προεδρικό Αναστασιάδης παραιτήθηκε απ’ το κόμμα.
Γ Ε Γ Ο Ν Ο Σ 5ον: Μετά τις απίστευτες κατραπακιές μέσα στις οποίες καταγκρεμίστηκε η οικονομία του τόπου από της ανόδου Αναστασιάδη στην εξουσία, μεθοδεύτηκε η, για… λόγους «ευθιξίας» δήθεν, αποπομπή Σαρρή. Το υπουργείο ανατέθηκε στον διαπρέψαντα σε προσόντα επίσημου κομματικού δημαγωγού Χ. Γεωργιάδη.
Δ Ι Κ Α Ι Ω Μ Α και καθήκον μας λοιπόν να συμπεραίνουμε τα προφανή: Μπροστά στον μέγιστο κίνδυνο της ήδη συντελούμενης οικονομικής καταστροφής, ο πρωτομάχος της οικονομίας Αβέρωφ καθίσταται ρίψασπις, προκειμένου να εξυπηρετήσει την προσωπική του «ατζέντα», αρχομανία και ιδιοτέλεια, για να γίνει πρόεδρος κόμματος, αντί υπουργός Οικονομικών. Και αυτό αποτελεί ένα χειροπιαστά σπουδαίο δείγμα, για να αντιληφθεί κάθε πολίτης τις διαστάσεις της γάγγραινας της Κομματοκρατίας, πρωταίτιας των όσων υποφέρει η αθλία ημών ρεππάπλικ…
ΕΡΩΤΗΣΗ
Αφού πλέον ο τόπος κυβερνάται με διατάγματα της Τρόικας, της οποίας η παρούσα εν Κύπρω Κομαντατούρ ελέγχει μέχρι και την τελευταία λεπτομέρεια όλα τα εγκεκριμένα υπό της ιδίας νομοσχέδια, μπορεί να βρει κάποιος για ποιους λόγους πρέπει να συνεχίσει να λειτουργεί η Βουλή της υπό Τροϊκοκρατίαν αθλίας ημών ρεππάπλικ και γιατί θα πρέπει να επιβαρύνονται τα χρεοκοπημένα κρατικά ταμεία με μισθούς βουλευτών και κρατικές χρηματοδοτήσεις κομμάτων;

Ειρήσθω

Υπό τας διαταγάς τής Κομαντατούρ

| Εκτύπωση | 23/03/2013 | Με τον Λάζαρο Μαύρο

ΤΗΝ ΚΡΙΣΙΜΗ προ βδομάδας Παρασκευή 15.3.13, που πριν ξημερώσει το Σάββατο μας έφερε απ’ τις Βρυξέλλες τα μαντάτα της υποταγής στο τελεσίγραφο της Ευρω-Ομάδας «Γιούρογκρουπ», η στήλη δημοσίευσε ένα απόσπασμα απ’ τ’ αειθαλούς αξίας Απομνημονεύματα του Στρατηγού Μακρυγιάννη, με τη δική του γραφή και με τίτλο «Μακρυγιάννη Ευρωπαίγοι». Σήμερα η στήλη, καθώς η εν Κύπρω Εκτελεστική Εξουσία (κυβέρνηση) μετά από έγκριση της διατάσσουσας Κομαντατούρ - Τρόικας (γερμανιστί Kommandantur) απέστειλε προς ψήφιση στο Βουλευτικό τα πολυσέλιδα φιρμάνια, και πάλι θ’ αντιγράψει. Απ’ το πρόσφατο βιβλίο του Γιώργου Καραμπελιά «Η Αποστασία των Διανοουμένων» και τη σελ. 53 για τα Δάνεια της Επανάστασης του 1821, την 192η εθνική επέτειο της οποίας γιορτάζουμε μεθαύριο.
«Στις 2/6/1823 το Εκτελεστικό εξουσιοδότησε τους Ιω. Ορλάνδο (γαμβρό του Γ. Κουντουριώτη), Ανδρ. Ζαΐμη και Ανδρ. Λουριώτη να συνάψουν δάνειο [εν Λονδίνω] Ύστερα από διαπραγματεύσεις με τον Γ. Κάνινγκ και το “φιλελληνικό” Κομιτάτο (πρόεδρος Τζ. Μπένθαμ) και γραμματέας ο Τζ. Μπόουρινγκ) συνομολόγησαν ένα δάνειο 800.000 λιρών στο 59% του ονομαστικού (472.000) με τόκο 5% προμήθεια 3%, ασφάλιστρα 1,5% και διάρκεια 36 χρόνια. Για την αποπληρωμή του παρακρατήθηκαν 80.000 ως προκαταβολή τόκων, 16.000 για χρεωλύσια, 2.000 ως προμήθεια, 5.900 κατακρατήθηκαν από τον ίδιο τον Ορλάνδο για χρέη του κράτους προς τη σύζυγό του, 60.000 πήγαν σε μίζες (ο “φιλέλληνας” Μπόουρινγκ πήρε 11.000 για τη μεσιτεία) και μόλις 10.000 για αγορά εφοδίων για την Επανάσταση […]

Το δάνειο διασπαθίστηκε για να κερδίσει η παράταξη Κουντουριώτη - Κωλέττη - Μαυροκορδάτου την εμφύλια διαμάχη 25/11/1823-12/6/1824 στην Πελοπόννησο. Στις 31/7/1824, το Βουλευτικό, μετά την καταστροφή της Κάσου (30/5/1824) και των Ψαρών (22/6/1824) αποφάσισε σύναψη νέου δανείου. Ήδη προετοιμάζεται ο 2ος εμφύλιος (22/10/1824-6/2/1825) για την οριστική συντριβή της παράταξης Κολοκοτρώνη-Ανδρούτσου και Πελοποννησίων. Στις 26/1/1825 οι ίδιοι διαπραγματευτές συνομολόγησαν στο Λονδίνο το 2ο δάνειο ύψους 2.000.000 λιρών στο 55,5%(!) του ονομαστικού. Το καθαρό ποσό περιορίστηκε στις 816.000 λίρες […] Οι Άγγλοι (Γ.Κάνινγκ) όχι μόνο φρόντισαν να δέσουν στο άρμα τους την Ελλάδα, όχι μόνο καθυστέρησαν σκόπιμα έξι ατμοκίνητα και δύο φρεγάτες να έλθουν τέλη 1825 που ίσως θα έσωζαν το Μεσολόγγι και την Επανάσταση από τον Ιμπραήμ και τους διεθνείς “σωτήρες” του Ναυαρίνου, αλλά κι επέβαλαν με απειλή ακύρωσης του δανεισμού και έναν απατεώνα, τον λόρδο Κόχραν ως διοικητή του ελληνικού στόλου […] Τελικά από το 2ο δάνειο, στην Ελλάδα έφτασαν μόνο 232.000 λίρες»…

Μ Α Κ Ρ Υ Γ Ι Α Ν Ν Η Σ: «Υποπτευόταν η Αγγλία να μη γένωμεν κι’ εμείς θαλασσοδύναμη και με την ευκαρίστησιν του Εκλαμπροτάτου Μαυροκορδάτου και συντροφιάς τάκαψαν [την φεργάδα και παπόρι κι’ άλλα] και τελειώσαμε κι από αυτά» (Βιβλίο Β’ κεφ.2ο)…

ΕΡΩΤΗΣΗ
Μπορούμε, άραγε, τώρα βυθισμένοι στην υπό την Τροϊκοκρατία μας χρεοκοπία όπου οδηγηθήκαμε, να στοχαστούμε νηφάλια πού μας οδήγησε το ότι τόσες δεκαετίες επιλέγουμε πλειοψηφικά ως ηγέτες μας τα πιο εγνωσμένα Ηττημένα Μυαλά, της αναπαραγομένης διά της ψήφου μας Ολιγαρχικής Κομματικής Ηγετοκρατίας, Ηττημένα Μυαλά επί παντός θέματος, ξεβράκωτους τού κάθε φορά «ρεαλιστικού» «ιστορικού συμβιβασμού», δυστυχισμένε αξύπνητε καημένε μου Ραγιά, πάντοτ’ ευλοκοπίστευτε και πάντα προδομένε;

 

Θέμος Ανασταστασιάδης: «Περήφανοι σαν Κύπριοι»

Θέμος Ανασταστασιάδης: «Περήφανοι σαν Κύπριοι»

από  protothema.gr

• Print
• Email
• Media

 5602  28 Share0  0  

Αναδημοσιεύουμε τι έγραψε πριν από λίγο ο γνωστός Ελλαδίτης δημοσιογράφος Θέμος Αναστασιάδης για το όχι της Κυπριακής Βουλής στο νομοσχέδιο για το κούρεμα:
«Και το 1940 όλη η Ευρώπη – πλην Μ. Βρετανίας – θεωρούσε εντελώς άσκοπο, να αντισταθεί στην ισοπεδωτική πολεμική ΧΙΤΛΕΡΙΚΗ μηχανή. Ετσι οι Γερμανοί πέρασαν περπατώντας ακόμη κι από ολόκληρη Γαλλία και λίγο έλειψε να αλλάξουν για πάντα την μοίρα της ανθρωπότητος. Εντελώς παράλογο έμοιαζε και το σθεναρό «ΟΧΙ» της ασήμαντης Ελλάδας, απέναντι στον Μουσολίνι που απλώς ήθελε να διέλθει απ' την χώρα μας. Ετσι γράφηκε μια απ' τις πιο μεγάλες σελίδες της ιστορίας μας. Μέσα απ' την στρατιωτική ήττα, κερδίθηκε με βαρύτατο κόστος ένας ΗΘΙΚΟΣ ΘΡΙΑΜΒΟΣ που μας έβαλε μετά την τραγωδία στο τραπέζι των νικητών. Χαράχθηκε στα βιβλία με πολύ αίμα η ρήση του Τσώρτσιλ ότι «εφεξής θα λέμε ότι οι ήρωες πολεμούν σαν Έλληνες».
Σήμερα, τηρουμένων των αναλογιών το «ΟΧΙ» των Κυπρίων, στον άγριο εκβιασμό της γερμανοκρατούμενης ΕΕ, μοιάζει μάταιο, παράλογο και αυτοκαταστροφικό. «ΠΟΙΟΙ ΕΙΝΑΙ ΑΥΤΟΙ ΠΟΥ ΛΕΝΕ ΟΧΙ», όταν όχι απλώς η Ελλάδα, αλλά «θηρία», όπως η Ιταλία και η Ισπανία έχουν μπει ψυχή τε και σώματι, φοβάμαι, κάτω απ' τη γερμανική μπότα; «Είναι τρελοί αυτοί οι Κύπριοι;» ρωτάνε όλοι, και μαζί εμείς, οι σκυφτοί «νουνεχείς». «Δεν το βλέπουν ότι θα χρεοκοπήσουν;» αναρωτιούνται. Το ποια πλευρά έχει δίκιο και ποια άδικο από οικονομική άποψη θα φανεί στο μέλλον.
Αν όμως μιλάμε για το Δίκαιο και το Ηθικό, δεν υπάρχει κανένας που να μην νοιώθει σήμερα Κύπριος. Κι αν ήμασταν στα αλήθεια μέσα μας λιγάκι έτσι... μπορεί να τα 'χαμε πάει και λίγο καλύτερα. Τα μεγάλα λόγια όμως – και δη εκ του ασφαλούς – είναι φτώχεια. Το μόνο που μπορούμε να κάνουμε ως Ελλάδα είναι να σταθούμε αλληλέγγυα όσο μπορούμε και να στηρίξουμε έξυπνα ευέλικτα και ουσιαστικά την ΓΕΝΝΑΙΑ, παρότι τόσο ριψοκίνδυνη απόφαση των Κυπρίων, που μπορεί να οδηγήσει ΑΜΕΣΑ και σε εθνική περιπέτεια. (Εμφανίστηκε ήδη το πρώτο τούρκικο πολεμικό στα ασφαλή Ελληνικά ύδατα...) Αλλωστε γενναιότητα χωρίς λίγη «τρέλα» δεν έλειπε ποτέ απ' το γένος μας 3.000 χρόνια τώρα. Εφεξής μπορεί τουλάχιστον να λέμε ότι «νιώθουμε περήφανοι σαν Κύπριοι»... Μια που περί Ελλήνων ουδείς καλός λόγος...
Υ.Γ.: Την διαφορά επιπέδου συζήτησης στην Κυπριακή Βουλή, σε σχέση με την Ελληνική την παρατηρήσατε; Ελειπαν τελείως οι «-αίοι». Οι ακραίοι και άλλοι ομοιοκατάληκτοι».

Ειρήσθω

Προσταγή λαού στο πεδίο μάχης

| Εκτύπωση | 22/03/2013 | Με τον Λάζαρο Μαύρο

Π Α Σ Η ΘΥΣΙΑ να σώσουμε τώρα την πατρίδα. Είναι η απόφαση του συνόλου των Ελλήνων Κυπρίων, που τη διαλαλεί με κάθε τρόπο ο λαός στην απελπιστικά δεινή θέση όπου βρεθήκαμε, μετά το τελεσίγραφο του Σαββάτου.
Α Κ Ο Υ Σ Τ Ε , λοιπόν, όλοι, πολύ προσεκτικά τη φωνή του λαού. Την προσταγή υπεράσπισης της πατρίδας, που εξέδωσε ήδη επί του πεδίου τής μάχης ο κυρίαρχος λαός. Προσφέροντας συνάμα ό,τι έχει και δεν έχει για τη διάσωση της πατρίδας.

Ε Χ Ο Υ Μ Ε έναν Πρόεδρο, τον Αναστασιάδη, ο οποίος, 20 μέρες αφότου εξελέγη, ξημερώματα του περασμένου Σαββάτου στις Βρυξέλλες και την Κυριακή με το διάγγελμα και την Τρίτη με το νομοσχέδιό του, έδειξε στην πλειοψηφία, ακόμα κι εκείνων που τον ψήφισαν, ότι είναι ανεπαρκής, ανίκανος και ανάξιος. Νύκτα της Τρίτης, που η Βουλή καταψήφισε και το τελεσίγραφο και το διάγγελμά του, όφειλε αυθωρεί και παραχρήμα να παραιτηθεί. Δεν το έπραξε. Ούτε κι οποιοδήποτε κόμμα τού το ζήτησε. Παραμένει λοιπόν στο ύπατο της εξουσίας αξίωμα.

Σ Η Μ Ε Ρ Α Παρασκευή, 26 μέρες από την εκλογή του, το σύνολο του λαού, όλες οι Ελληνίδες και οι Έλληνες της Κύπρου, κάθε ηλικίας και κάθε κομματικής ή μη κομματικής προέλευσης, στεκόμαστε αποφασισμένοι δίπλα του, με μίαν και μόνη απαίτηση: Να γίνει πάραυτα αξιότατος, ικανότατος και επαρκέστατος. Να γίνει αμέσως ο αποτελεσματικότερος όλων Ηγήτορας τών ικανότερων να σώσουν την πατρίδα προσφερομένων συμπολιτών μας, κάθε ειδικότητας και επιστημοσύνης.
Π Ρ Ο Σ Τ Α Γ Η σήμερα του λαού, ο οποίος μπροστά στον φοβερό κίνδυνο της πατρίδας αναγεννιέται - ως εκ των ανέκαθεν ελληνικών προγονικών του παραδόσεων - σε αποφασίζοντα επί παντός δήμο πολιτών - οπλιτών της δημοκρατίας, είναι μία προς όλους τους εκλελεγμένους πολιτικούς: Κλειδώστε στ’ ασφαλισμένα μπαούλα σας τα κομματικά σας. Ξεχάστε ακόμα και τα ονόματα των κομμάτων σας, για να σώσουμε τον τόπο. Εγκατασταθείτε οι Βουλευτές νυχθημερόν στο Κοινοβούλιο. Πάρτ’ εκεί μαζί σας και κρεβάτια εκστρατείας, για να διοργανώσετε τη διάσωση της πατρίδας. Και μη βγάλετε καν τ’ άρβυλα ούτε για όση ώρα θα ρίξετε έναν υπνάκο. Αρνηθείτε για λίγο τις συμμετοχές στις τηλεοράσεις κι εξορμήστε, εντός και εκτός, όπου χρειαστεί, για να έχει η πατρίδα το καταλληλότερο σχέδιο διάσωσης και τους αποτελεσματικότερους συμμάχους, ξεκολλημένοι από κάθε αγκύλωση…
Π Ρ Ο Σ Φ Ε Ρ Ε Ι τα πάντα για την πατρίδα σήμερα ο λαός. Φανείτε αντάξιοι της προσφοράς του. Παίδες Ελλήνων ίτε, νυν υπέρ πάντων αγών: Να σώσουμε σήμερα την Κύπρο μας. Για να την κάνουμε αγκωνάρι διάσωσης και της Ελλάδας μας. «Κι ας τρώγωμεν πέτρες», όπως είχαν ορκιστεί οι βρακάδες παππούδες μας κι οι μαντιλοφορούσες γιαγιάδες μας, που γέννησαν έναν Αυξεντίου κι έναν Ευαγόρα Παλληκαρίδη.

ΕΡΩΤΗΣΗ
Μπορείτε άραγε, σε μια κοινή συνεδρίαση Υπουργικού Συμβουλίου, Βουλής και Κεντρικής Τράπεζας, υπό την προεδρία Αναστασιάδη, να καλέσετε έναν ικανό επιστήμονα για μια διάλεξη 45 λεπτών, για κείνη την εθνοκτόνα γάγγραινα του 1ου «επαναστατικού δανείου» τού 1824 - 1825, των 2.800.000 στερλινών που εξουσιοδοτημένοι συνήψαν εν Λονδίνω οι Ορλάνδος, Ζαΐμης, Λουριώτης, περί του οποίου στις 11 Μαΐου 1823 το Βουλευτικόν, μετά από προβούλευμα του Εκτελεστικού αποφάσισε «το απαιτούμενον δάνειον διά τας κατεπειγούσας χρείας της πατρίδος και ενεκρίθη να λειφθή δάνειον εις χρέος της ελληνικής επικρατείας ποσότητος τεσσάρων μιλιονίων ταλλήρων κατά τον περικλειόμενον νόμον υπ’ αριθ. Α’, α δη και καθυποβάλλει εις την απόκρισιν του Εκτελεστικού»;
Λάζ. Α. Μαύρος

Ειρήσθω

Πρόθυμος λαός, ματαίως όμως!

| Εκτύπωση | 21/03/2013 | Με τον Λάζαρο Μαύρο

Θ Α ΜΠΟΡΟΥΣΑΝ να προκαλέσουν ρίγη εθνικής συγκίνησης. Κι ενδυνάμωση του πείσματος αυτοσυντήρησης. Κι αναγέννηση της βεβαιότητας επιβίωσης του κυπριακού Ελληνισμού: Όλες αυτές οι δηλώσεις προθυμίας εθελοντικής προσφοράς των αναγκαίων χρημάτων στο κράτος. Ώστε να ξεφύγει η Κύπρος απ’ την αγχόνη των πρόστυχων εκβιαστών της. Ο Αρχιεπίσκοπος, που πρώτος έδωσε την Κυριακή τον χαρακτηρισμό της προστυχιάς στα όσα διαπράχθηκαν και συνομολογήθηκαν πριν από τα ξημερώματα του Σαββάτου στο Γιούρογκρουπ, δήλωσε χθες την προθυμία της Εκκλησίας να δώσει όλη της την περιουσία.
Πλήθη συμπολιτών λένε ότι προσφέρουν ακόμα κι απ’ το υστέρημά τους. Μην το αποκλείετε ν’ ακούσουμε παρόμοιες δηλώσεις και κομμάτων απ’ τα… εκατομμυριούχα κομματικά ταμεία τους. Οι φτωχές γιαγιάδες μας, νέες τότε, που δεν είχαν τι άλλο να προσφέρουν, μετά το ΟΧΙ της 28ης Οκτωβρίου 1940, έβγαζαν απ’ το δάκτυλο τη χρυσή βέρα του γάμου τους και την έδωσαν στους εθνικούς εράνους για τη μάνα Ελλάδα.

Ε Ν Ω ΟΜΩΣ μπορούμε να αισθανόμαστε τη σιγουριά ότι αυτός ο λαός διαθέτει ανεξάντλητες δυνάμεις ψυχής και πείσματος, ικανές να μετουσιωθούν σε εμπράγματη ισχύ, είμαστε δυστυχώς αναγκασμένοι να ομολογούμε, ταυτοχρόνως, με την επιβεβλημένη απ’ το καθήκον παρρησία κι εντιμότητα ότι: Αυτός ο λαός δεν διαθέτει την αναγκαία, για τις περιστάσεις, άξια και ικανή ηγεσία. Η Κύπρος οδηγήθηκε στη χρεοκοπία, διότι έχει επικεφαλής μια χρεοκοπημένη, ανάξια, ανίκανη κι ανεπαρκέστατη ηγεσία. Διότι η άρχουσα Ολιγαρχική Κομματική Ηγετοκρατία, το μόνο αποτελεσματικό προσόν και ικανό προσωπικό που αποδεδειγμένα διαθέτει, είναι τα επιτελεία και τις στρατιές λαοπλάνων και δημαγωγών συστηματικής εξαπάτησης του λαού, ώστε διά ψευδών παραστάσεων να υφαρπάζει τη λαϊκή ψήφο για τη νομιμοποίησή της στην εξουσία.

Ν Α ΔΩΣΕΙ ό,τι έχει και δεν έχει ο λαός. Σε ποιων όμως τα χέρια; Σε ποιων την εξουσία; Υπό την ηγεσία ποιων θα αξιοποιηθεί, άραγε, και πώς, η όποια εθελοντική προσφορά του λαού; Σε ποιας αξιοπιστίας κυβερνώντες να δώσει έστω και μια εικοσάρα ο πολίτης;
Ε Π Ε Μ Ε Ν Ε φορτικά και κατ’ επανάληψιν η στήλη, μήνες τώρα αντέχοντας τις μομφές περί… γραφικότητας, να ενθυμείται και να υπενθυμίζει το πικρότατο του εθνικού μας ποιητή «δυστυχισμένε μου λαέ, καλέ και ηγαπημένε, πάντοτ’ ευκολοπίστευτε και πάντα προδομένε». Τα προστύχως συνομολογηθέντα πριν από το χάραμαν του φου το Σάββατο στις Βρυξέλλες, δυστυχώς επαλήθευσαν και πάλι, απ’ άκρου εις άκρον, τον Διονύσιο Σολωμό. Ένας λαός έτοιμος να προσφέρει κάθε θυσία υπέρ πατρίδος! Ματαίως όμως. Διότι δεν ευτύχησε να έχει αντάξιους της προσφοράς του ηγέτες…
ΕΡΩΤΗΣΗ
Τι είδους πολιτικό σύστημα είναι αυτό όπου κόμματα όπως το ΔηΚο του κ. Καρογιάν, το ΕυρωΚο του κ. Συλλούρη, καταψηφίζουν στη Βουλή το νομοσχέδιο περί κουρέματος τής κυβέρνησης Αναστασιάδη - Χρίστου Στυλιανίδη - Μακάριου Δρουσιώτη, αλλά συνεχίζουν να έχουν στην ίδια κυβέρνηση τούς λιμουζινάτους υπουργούς τους;

Ειρήσθω

Έπρεπε ήδη να έχει παραιτηθεί

| Εκτύπωση | 20/03/2013 | Με τον Λάζαρο Μαύρο

Ε Π Ρ Ε Π Ε ΗΔΗ να έχει παραιτηθεί ο Αναστασιάδης. Πρώτ' απ' όλα ως απάντηση του κυρίαρχου κυπριακού λαού στους πρόστυχους (κατά τον Αρχιεπίσκοπο) εκβιαστές του στο Γιούρογκρουπ. Ως απάντηση του κυρίαρχου λαού, συμπεριλαμβανομένων και των ψηφοφόρων τού προ 24 ημερών εκλεγέντος Προέδρου, στο ΝΑΙ που ο Αναστασιάδης, έστω με «το πιστόλι στον κρόταφο», ή με την «μπλόφα» διά μέσου της οποίας του «την έκατσαν», ή με την όποια δική του και του Χρήστου Στυλιανίδη και του Μιχάλη Σαρρή ανεπάρκεια, σύρθηκε να υποταχθεί τα ξημερώματα του Σαββάτου στο εκβιαστικό τελεσίγραφο. Τελεσίγραφο, όμοιο στην ουσία, πλην αναίμακτο, εξίσου όμως πρόστυχο, εκείνου του τελεσιγράφου που απέρριψε τα ξημερώματα της Δευτέρας, 28ης Οκτωβρίου 1940, στο σπίτι του στην Κηφισιά, ενώπιον του πρέσβη της Φασιστικής Ιταλίας, εκείνος ο θλιβερός δικτατορίσκος Ιωάννης Μεταξάς και που γι' αυτόν και μόνο γι' αυτόν τον λόγο κατέστη γίγαντας ανά τους αιώνες.
Π Η Γ Ε ΣΤΙΣ Βρυξέλλες ο Αναστασιάδης ως εντολοδόχος τού δεσμευτικού «όχι στο κούρεμα των καταθέσεων» τού κυπριακού λαού. Κι επέστρεψε στην πατρίδα ως πειθήνιο όργανο των πρόστυχων εκβιαστών για την επιβολή του «κουρέματος». Βγήκε με διάγγελμα ενώπιον του λαού και είπε ότι ανέλαβε προσωπικά την ευθύνη του ως όργανο των πρόστυχων εκβιαστών, διαγγέλλοντας το σύνολο των επιχειρημάτων της απόφασής του να καταστεί φορέας και πειθήνιο όργανό τους. Δεν έπεισε ούτε καν εκείνους που για τις υπουργικές καρέκλες του ΔηΚο και του ΕυρωΚο στην κυβέρνησή του, του έδωσαν τις ψήφους τους στις 17 και 24 του περασμένου μήνα.

Ε Π Ι ΤΡΙΑ συναπτά εικοσιτετράωρα η Βουλή αρνείτο να υποκύψει στον εκβιασμό. Αρνείτο καν να συγκληθεί εκτάκτως η Βουλή, που οι διαταγές, τις οποίες κόμισε απ' τους εκβιαστές ο Αναστασιάδης, την ήθελαν να συγκληθεί εκτάκτως Κυριακή και να υποκύψει στο τελεσίγραφο. Και χθες βράδυ που τελικά συνεδρίασε, του είπε το μεγάλο ΟΧΙ. Ήδη οι δημοσκοπήσεις δείχνουν ότι ο ίδιος έχει καταστεί πλέον έκπτωτος στη συνείδηση της πλειοψηφίας ακόμα κι εκείνων που τον ψήφισαν: Πέραν του 70% των 236.965 ψηφοφόρων που του 'δωσαν τις ψήφους τους στις 24 Φεβρουαρίου, τον έχουν απαξιώσει. Η υποταγή του στους πρόστυχους εκβιαστές των Βρυξελλών έχει προκαλέσει την παλλαϊκή απέχθεια.
Δ Ε Ν ΧΡΕΙΑΖΕΤΑΙ να υποβάλει ο Αναστασιάδης τον λαό στην 20μηνη, απ' τον Όλεθρο στο Μαρί 11.7.11 ώς τις εκλογές 24.2.13 αηδιαστική καταφρόνηση που είχε υποστεί απ' την αναθεματισμένη προεδρία Χριστόφια. Να υποβάλει σήμερα την παραίτησή του. Για ν' αναλάβει αυθημερόν και για τις 45 μέρες μέχρι τις πρόωρες εκλογές, ο Πρόεδρος της Βουλής Γ. Ομήρου. Για να πάρουν ΣΗΜΕΡΑ, πριν ανοίξουν οι τράπεζες, οι πρόστυχοι εκβιαστές των Βρυξελλών, την ηχηρότερη και αποτελεσματικότερη απάντηση του κυπριακού λαού.

ΕΡΩΤΗΣΗ
Ό,τι κι αν αποφασίσει, όποτε κι αν αποφασίσει η Βουλή, ό,τι κι αν αποφασίσουν τα κόμματα, συμπεριλαμβανομένου και του δυστυχέστατου ΔηΣυ, ότι κι αν εισηγηθούν οι όποιοι σπουδαίοι οικονομολόγοι και άλλοι επιστήμονες, ποια αξιοπιστία διαθέτει πλέον για οτιδήποτε -επί κάθε ζητήματος- η κυβέρνηση Αναστασιάδη - Χρήστου Στυλιανίδη - Μακάριου Δρουσιώτη, για την υποταγή της οποίας στις Βρυξέλλες, το μόνο άρθρο που εκθείασε τη στάση της ήταν στην τουρκική «Μιλιέτ»;

Ειρήσθω

Μ α κ ρ υ γ ι ά ν ν η Ε υ ρ ω π α ί γ ο ι

| Εκτύπωση | 15/03/2013 | Με τον Λάζαρο Μαύρο

Σ Τ Ρ Α Τ Η Γ Ο Υ ΙΩΑΝΝΗ Μακρυγιάννη (1797-1864) «Απομνημονεύματα», Βιβλίον Β΄ 1828-1832, Κεφάλαιον 3ον, σελ.607 επ. (εκδ. Σ.Ι.Ζαχαρόπουλος 1998), άνευ σχολίων: «Και τι σας έκαμεν αυτό τ' όνομα των Ελλήνων εσάς των γενναίων αντρών της Ευρώπης, εσάς των προκομμένων, εσάς των πλούσιων;
Όλοι οι προκομμένοι άντρες των παλαιών Ελλήνων, οι γοναίγοι όλης της ανθρωπότης, ο Λυκούργος, ο Πλάτων, ο Σωκράτης, ο Αριστείδης, ο Θεμιστοκλής, ο Λεωνίδας, ο Θρασύβουλος, ο Δημοστένης και οι επίλοιποι πατέρες γενικώς της ανθρωπότης κοπιάζαν και βασανίζονταν νύχτα και ημέρα μ' αρετή, με 'λικρίνειαν, με καθαρόν ενθουσιασμόν να φωτίσουνε την ανθρωπότη και να την αναστήσουν να 'χη αρετή και φώτα, γενναιότητα και πατριωτισμόν.

Όλοι αυτήνοι οι μεγάλοι άντρες του κόσμου κατοικούνε τόσους αιώνες εις τον Άδη σ’ έναν τόπον σκοτεινόν και κλαίνε και βασανίζονται διά τα πολλά δεινά οπού τραβάγει η δυστυχισμένη μερική πατρίδα τους. Χάνοντας αυτήνοι, εχάθη και η πατρίδα τους η Ελλάς, έσβησε τ' όνομά της. Αυτήνοι δεν τήραγαν να θησαυρίσουνε μάταια και προσωρινά, τήραγαν να φωτίσουν τον κόσμο με φώτα παντοτινά.
Έντυναν τους ανθρώπους αρετή, τους γύμνωναν από την κακή διαγωή και τοιούτως θεωρούσαν γενικώς την ανθρωπότη και γένονταν δάσκαλοι της αλήθειας. Κάνουν και οι μαθηταί τους οι Ευρωπαίγοι την ανταμοιβή εις τους απογόνους εμάς - γύμναση της κακίας και παραλυσίας. Τέτοι' αρετή έχουν, τέτοια φώτα μας δίνουν. Μια χούφτα απογόνοι εκεινών των παλαιών Ελλήνων χωρίς ντουφέκια και πολεμοφόδια και τ' άλλα τ' αναγκαία του πολέμου ξεσκεπάσαμεν την μάσκαρα του Γκραν Σινιόρε, του Σουλτάνου, οπούχε εις το πρόσωπόν του κ' έσκιαζε εσέναν τον μεγάλον Ευρωπαίγον. Και του πλέρωνες χαράτζι εσύ ο δυνατός, εσύ ο πλούσιος, εσύ ο φωτισμένος, και τον έλεγες Γκραν Σινιόρε, φοβόσουνε να τον ειπής Σουλτάνο.
Όταν ο φτωχός ο Έλληνας τον καταπολέμησε ξυπόλυτος και γυμνός και του σκότωσε περίτου από τετρακόσες χιλιάδες ανθρώπους, τότε πολέμαγε και μ' εσένα τον χριστιανόν - με τις αντενέργειές σου και τον δόλο σου και την απάτη σου κ' εφόδιασμα τις πρώτες χρονιές των κάστρων. Αν δεν τα 'φόδιαζες εσύ ο Ευρωπαίγος, ήξερες που θα πηγαίναμεν μ' εκείνη την ορμή. Ύστερα μας γιομώσατε και φατρίες - ο Ντώκινς μας θέλει Άγγλους, ο Ρουγάν Γάλλους, ο Κατακάζης Ρούσσους και δεν αφήσετε κανέναν Έλληνα - πήρε ο καθείς σας το μερίδιον του και μας καταντήσετε μπαλαρίνες σας και μας λέτε ανάξιους της λευτεριάς μας, ότι δεν την αιστανόμαστε. Το παιδί όταν γεννιέται, δεν γεννιέται με γνώση, οι προκομμένοι άνθρωποι το αναστήνουν και το προκόβουν. Τέτοια ηθική είχετε εσείς και προκοπή, τέτοιους καταντήσετε κ' εμάς τους δυστυχείς.
Όμως του κάκου κοπιάζετε. Αν δεν υπάρχει σ’ εσάς αρετή, υπάρχει η δικαιοσύνη του μεγάλου Θεού, του αληθινού βασιλέα. Ότι εκεινού η δικαιοσύνη μας έσωσε και θέλει μας σώσει, ότι όσα είπε αυτός είναι όλα αληθινά και δίκαια - και τα δικά σας ψέματα δολερά. Κι' όλοι οι τίμιοι Έλληνες δεν θέλει κανένας ούτε να σας ακούση, ούτε να σας ιδή, ότι μας φαρμάκωσε η κακία σας, όχι των φιλανθρώπων υπηκόγωνέ σας, εσάς των ανθρωποφάγων οπ' ούλο ζωντανούς τρώτε τους ανθρώπους και 'περασπίζεστε τους άτιμους και παραλυμένους και καταντήσετε την κοινωνία παραλυσία»…

  

Ειρήσθω

Εντολείς και εντολοδόχοι

| Εκτύπωση | 14/03/2013 | Με τον Λάζαρο Μαύρο

Σ Τ Ο ΔΙΑΔΙΚΤΥΟ μπορεί ο καθένας να μελετήσει ένα σημαντικό, κατά τη γνώμη μας, κείμενο - πρόταση πολιτικής, του καθηγητή στο Πανεπιστήμιο Πειραιώς Παναγιώτη Ήφαιστου απ’ τη σκλαβωμένη Λάπηθο. Αναρτήθηκε πριν από λίγες μέρες με τίτλο «Κατάσταση εκτάκτου ανάγκης: Αυτοσυντήρηση και επιβίωση». Διατυπώνει δέσμη εισηγήσεων που αναζητούν πεδίο καταστατικής συζήτησής τους και φορείς δράσης προς διεκδίκηση κι εφαρμογή. Αναφέρονται στο ελλα-δικό μας κράτος, ενδιαφέρουν, όμως, και το κυπριακό μας κράτος και το σύνολο του Ελληνισμού.

Σ Ε ΕΝΑ απόσπασμα αναφέρει και τα εξής: «Μπορεί οι Έλληνες πολίτες να έκαναν λάθος με το να εμπιστευθούν κάποιους λαοπλάνους κομματάρχες της ξενοκρατίας -κατά κανόνα λόγω αφέλειας και κατ’ εξαίρεση λόγω σύμπραξης με το φαύλο κομματικό πελατειακό σύστημα- αλλά, η κλίμακα της καταστροφής που συντελείται, είναι εκτός αναλογιών και γι’ αυτό η ελληνική κοινωνία δεν φέρει ευθύνη. Εν τέλει, ποιο σύγχρονο κράτος δεν είναι ατελές; Δεν είμαστε ουτοπιστές: Η ιδεατή πολιτεία ακόμη δεν υπήρξε και μάλλον ποτέ δεν θα υπάρξει. Ο προσανατολισμός και η φορά κίνησης προς δημοκρατία και ελευθερία ενδιαφέρει και γι’ αυτό μιλάμε. Είναι κατεπείγον, λοιπόν, το κράτος να τεθεί υπό τον έλεγχο των εντολέων Ελλήνων πολιτών»…

Ε Ν Τ Ο Λ Ε Α Σ ο λαός, εντολείς οι πολίτες που συγκροτούν τον λαό και την, πρωταρχική -υποτίθεται- στο πολίτευμα, λαϊκή κυριαρχία και εντολοδόχοι οι εκλελεγμένοι πολιτικοί. Ιδού ένα άλλο σχετικό απόσπασμα κειμένου, του καθηγητή στο Πάντειο Πανεπιστήμιο Γιώργου Κοντογιώργη απ’ τη Λευκάδα. Δημοσιεύτηκε 3.6.2003 στην «Καθημερινή» και βρίσκεται στη σελ. 175 του βιβλίου του «Κομματοκρατία και Δυναστικό Κράτος» (εκδ. Πατάκη 2012):
«Η πολιτική προσέγγιση της διαφθοράς προϋποθέτει κατ’ ελάχιστον το αντιπροσωπευτικό πρόσημο της πολιτικής εξουσίας. Ο πολιτικός, εν προκειμένω, ασκεί λειτουργία εντολοδόχου, δεν είναι δικαιούχος της πολιτικής. Δεν ενεργεί ιδίω ονόματι αλλά για λογαριασμό τρίτου εντολέως. Η ρήτρα αυτή υποδηλώνει ότι στο πολιτικό σύστημα συναντώνται ο ΕΝΤΟΛΕΑΣ και ο ΕΝΤΟΛΟΔΟΧΟΣ σε μια σχέση όπου ο πρώτος εξουσιοδοτεί τον δεύτερο να πραγματοποιήσει ορισμένο έργο: ειδικότερα, να διαχειριστεί την πολιτική λειτουργία της κοινωνίας.

Στη σχέση αυτή, ο εντολέας επιλέγει τον εντολοδόχο, ορίζει τον χρόνο και το περιεχόμενο της εντολής, διατηρεί το δικαίωμα του πλήρους ελέγχου των σταδίων υλοποίησης της εντολής και βεβαίως μπορεί ανά πάσα στιγμή να την ανακαλέσει ή να υποχρεώσει τον εντολοδόχο να εναρμονισθεί με τη βούλησή του. Ο εντολοδόχος υπέχει ευθύνη για την ενδεχόμενη βλάβη, υποκείμενος στη δικαιοσύνη. Ο εντολέας δύναται να μεταβάλει ελευθέρως το περιεχόμενο της εντολής -τον σκοπό της πολιτικής- , όχι ο εντολοδόχος»…

ΕΡΩΤΗΣΗ
Πώς, λοιπόν, θα εξοπλιστεί θεσμικά ο εντολέας λαός, με νόμο κι αποτελεσματική διαδικασία, ώστε ν’ απαιτεί και να λαμβάνει την υπεσχημένη απ’ τον νέο ΠτΔ «λογοδοσία των πολιτειακών και άλλων αξιωματούχων του κράτους στους πολίτες» και με ποιαν προεδρικά υπεσχημένη θεσμοθέτηση θα επιβάλλουν οι πολίτες (ο λαός) τις αποφάσεις και τις κυρώσεις τους όταν, ως Εντολείς, κρίνουν ανάξιο Εντολοδόχο τον λογοδοτήσαντα; Πότε θα διαφωτίσουν γι’ αυτά τον λαό οι ετοιμάσαντες τα του ΔηΣυ 54, κυβερνητικά ήδη, νομοσχέδια;
Λάζ.Α.Μαύρος

Ειρήσθω

Πόσα πρόλαβε Ευαγόρας 19χρ.

| Εκτύπωση | 13/03/2013 | Με τον Λάζαρο Μαύρο

Δ Ε Κ Α Τ Ρ Ε Ι Σ μέρες μετά τα 19α γενέθλιά του, οι Εγγλέζοι αποικιοκράτες τής έως και νυν Αυτής Μεγαλειότητος Ελισάβετ και της Αυτού Εξοχότητος τού τότε Κυβερνήτου της Colony of Cyprus στρατάρχου Σερ Τζον Χάρντινγκ, ημέρα Τετάρτη 13η Μαρτίου 1957, μισή ώρα πριν από τα μεσάνυκτα, θανάτωσαν δι’ απαγχονισμού τον Ευαγόρα Παλληκαρίδη τού Μιλτιάδου και της Αφροδίτης, από την Τσάδα Πάφου, στην κρεμάλα των Κεντρικών Φυλακών και πριν από το χάραμα του φου της Πέμπτης 14.3.1957 τον θάψανε στα Φυλακισμένα Μνήματα, στον ίδιο τάφο που δέκα μέρες νωρίτερα είχανε θάψει το πυρίκαυστο κορμί τού θυσιασθέντος 3 Μαρτίου 1957 στον Μαχαιρά, Γρηγόρη Αυξεντίου.
Ε Υ Α Γ Ο Ρ Α Σ , ο 9ος και τελευταίος των απαγχονισθέντων αγωνιστών της Ε.Ο.Κ.Α. Προηγήθηκαν: Μιχαλάκης Καραολής και Ανδρέας Δημητρίου 10 Μαΐου 1956. Ανδρέας Ζάκος, Χαρίλαος Μιχαήλ και Ιάκωβος Πατάτσος 9 Αυγούστου 1956. Ανδρέας Παναγίδης, Μιχάλης Κουτσόφτας και Στέλιος Μαυρομμάτης 21 Σεπτεμβρίου1956.

Π Α Λ Λ Η Κ Α Ρ Ι Δ Η Σ , ο 11ος απ’ τους Δεκατρείς των Φυλακισμένων Μνημάτων, αφού μαζί με τους εννέα της αγχόνης και τον Αυξεντίου, τάφηκε ήδη εκεί κι ο θυσιασθείς 18 Ιανουαρίου 1957 Μάρκος Δράκος. Ακολούθησαν: 12ος ο Στυλιανός Λένας 28 Μαρτίου 1957 και 13ος ο Κυριάκος Μάτσης 19 Νοεμβρίου 1958.

Π Ρ Ο Λ Α Β Ε : 15χρονος διαδηλωτής, ο Ευαγόρας, να κατεβάσει 1.6.1953 απ’ το Ιακώβειο Γυμναστήριο τη σημαία των Εγγλέζων και με τους συμμαθητές του να διαλύσουν στην Πάφο τους εορτασμούς για τη στέψη της Ελισάβετ. Πρόλαβε να μετέχει στις ομάδες ποδοσφαίρου και καλαθόσφαιρας και στίβου του Ελληνικού Γυμνασίου Πάφου. Πρόλαβε να ερωτευθεί σφόδρα την 15χρονη Λύα Χ΄΄Αδάμου, 17χρονος να μετάσχει και σ’ άλλες μαχητικές διαδηλώσεις κατά των Άγγλων, για τις οποίες κλητεύθηκε να δικαστεί, πρόλαβε να επιτεθεί μ’ εμπρηστικές βόμβες κατά των κυβερνητικών κτηρίων των Εγγλέζων στην Πάφο Ιούνιο 1955 κι αμέσως μετά να μετάσχει στη μαθητική εκδρομή στη μάνα Ελλάδα και να εγκαταλείψει 5.12.1955, στα μισά, την Στ΄ Γυμνασίου για να γίνει - με το «Θα πάρω μιαν ανηφοριά» - αντάρτης της Ε.Ο.Κ.Α. επί 12 μήνες, μέχρι τη σύλληψή του 18.12.1956.

Π Ρ Ο Λ Α Β Ε : Μέχρι και τέσσερεις ώρες πριν ανέβει με τον Εθνικό Ύμνο στην Αγχόνη, που 'γραψε, «ώρα 7.30 μ.μ.» στο κελί μελλοθανάτων το τελευταίο του για τη λευτεριά - ώς τα 19 του χρόνια δηλαδή - να είχε γράψει περισσότερα από 550 ποιήματα και να καταστεί έκτοτε κι εσαεί Ήρωας - Ποιητής, Διαρκές Σύμβολο και Άσβεστος Φάρος, Υπόδειγμα και Ταυτότητα Υπερηφάνειας, για όλες τις επόμενες ελληνικές γενιές, για όσους ακόμα αιώνες η λευτεριά της πατρίδας θα παραμένει ανάμεσα στα ύψιστα του ανθρώπου.
ΕΡΩΤΗΣΗ
Κι αν οι έχοντες το 1974 του Ευαγόρα την ηλικία, οδηγήθηκαν από την πανούκλα του εμφύλιου διχασμού στις προδομένες κυπριακές Θερμοπύλες και στη συνεχιζόμενη 39 χρόνια εθνική ατίμωση της σκλαβωμένης πατρίδας, ανήμποροι να πάρουν μιαν ανηφοριά, να πάρουν μονοπάτια, να βρουν τα σκαλοπάτια που παν στη λευτεριά, δικαιούνται άραγε να ελπίζουν τουλάχιστον ότι μεταλαμπάδευσαν στα παιδιά και στα εγγόνια τους ακέραιο και χιλιοτραγουδημένο τον Ευαγόρα;

ΑΟΖ και ευρωπαϊκή απόφαση

ΑΟΖ και ευρωπαϊκή απόφαση

Ν. Λυγερός

Την ώρα που μερικοί αναρωτιούνται ακόμα αν είναι η κατάλληλη ώρα να θεσπίσουμε την ελληνική ΑΟΖ και άλλοι αν πρέπει να προτιμήσουμε την έννοια της υφαλοκρηπίδας, το Ευρωκοινοβούλιο ετοιμάζεται να ψηφίσει το νέο νομοσχέδιο της ενέργειας για το 2020 και 2050 για να καθοριστούν οι προτεραιότητες στο θέμα των υδρογονανθράκων. Με αυτόν τον τρόπο θα ενισχύσει την απεξάρτηση της Ευρωπαϊκής Ένωσης από την πηγή της Ρωσίας και του Αζερμπαϊτζάν. Δίνει έμφαση στη Μεσόγειο και στη Μαύρη Θάλασσα ακόμα και σε σχέση με την Αρκτική, όπου υπάρχουν ακόμα τεχνικές δυσκολίες λόγω κλιματολογικών συνθηκών της περιοχής. Η πρόσβαση στη Μαύρη Θάλασσα ενεργοποιεί τις δραστηριότητες στη Βουλγαρία και στη Ρουμανία, που ανήκουν στην Ευρωπαϊκή Ένωση, αλλά και στην Ουκρανία για να υπάρξει μια πιο έντονη παρουσία της Ευρωπαϊκής Ένωσης στην περιοχή. Σε όλο αυτό το πλαίσιο, το Ευρωκοινοβούλιο προτρέπει για την οριοθέτηση των Αποκλειστικών Οικονομικών Ζωνών και δεν κάνει καμιά αναφορά στην έννοια της υφαλοκρηπίδας, διότι θέλει ταυτόχρονα να αξιοποιήσει τη θαλάσσια κολόνα αλλά και την επιφάνεια της θάλασσας, πράγμα το οποίο είναι δυνατόν μόνο και μόνο μέσω της ΑΟΖ. Με άλλα λόγια θα υπάρξει πλέον επίσημα μια σύγκλιση στρατηγικών των κρατών μελών της Ευρωπαϊκής Ένωσης όσον αφορά στο ενεργειακό και ειδικά στους υδρογονάνθρακες. Κατά συνέπεια αυτή η απόφαση θα ενισχύσει το υπόβαθρο που προετοιμάζει τη θέσπιση της ελληνικής ΑΟΖ και βέβαια θα αφοπλίσει και οποιαδήποτε ενέργεια των γειτονικών χωρών, αφού αυτή τη φορά θα είναι μια κοινή απόφαση της Ευρωπαϊκής Ένωσης, που δίνει βέβαια μια άλλη βαρύτητα και στη δική μας προσέγγιση. Δεν υπάρχει λοιπόν λόγος να θεωρούν οι δικοί μας ότι είμαστε απομονωμένοι μέσα στο πλαίσιο της ΑΟΖ, αλλά αντιθέτως ότι αυτή η απόφαση ενισχύει την υψηλή μας στρατηγική για την ανάκαμψη της οικονομίας της Ελλάδας. Πρέπει λοιπόν να αξιοποιήσουμε την εισήγηση της Ελληνίδας Ευρωβουλευτού, Νίκης Τζαβέλλα, για να προωθήσουμε τα εθνικά μας συμφέροντα στον τομέα της ενέργειας, ειδικά τώρα που έχουμε λόγω των αποδεικτικών στοιχείων μέσω των σεισμικών ερευνών της νορβηγικής εταιρείας PGS όσον αφορά στην ύπαρξη των υδρογονανθράκων στο Ιόνιο και Νότια της Κρήτης. Αντί λοιπόν ν’ ακούμε ακόμα όσους έλεγαν ότι δεν υπάρχει τίποτα στον υποθαλάσσιο χώρο της πατρίδας μας, ας δώσουμε σημασία σε αυτή την νέα απόφαση που δίνει έμφαση στην έννοια της ΑΟΖ κι ας αρχίσουμε λοιπόν να σκεφτόμαστε το στρατηγικό σχεδιασμό μας όσον αφορά στην αξιοποίησή της, διότι μόνο με αυτόν τον τρόπο θα προετοιμάσουμε επί του πρακτέου το πεδίο δράσης και θα εκμεταλλευτούμε εμείς και μάλιστα με ορθολογικό τρόπο τα ενεργειακά μας αποθέματα, διότι είναι απαράδεκτο να υποφέρει ο ελληνικός λαός, ενώ υπάρχουν τέτοιες δυνατότητες στην πατρίδα μας. Όλοι όσοι δεν ξεχνούν έχουν στο νου τους ανάλογες περιπτώσεις μη αξιοποίησης και πρέπει να είναι έτοιμοι να διαχειριστούν αυτό το θέμα με έναν στρατηγικό τρόπο διότι θα έχει όφελος για κάθε περιφέρεια της πατρίδας μας.

Ειρήσθω

Άμα ξέρουν ότι ξεβρακώνεσαι…

| Εκτύπωση | 12/03/2013 | Με τον Λάζαρο Μαύρο

Σ Ε ΜΙΑ γελοιογραφία -ξανά- τα είπε όλα. Εσείς, οι άλλοι, γράψτε όσα άρθρα θέλετε. Κάντε κι άλλων 36 χρόνων προεκλογικές εκστρατείες, προγράμματα διακυβέρνησης, συμβόλαια με τον λαό, προέδρους δίκαιης κοινωνίας και δίκαιης λύσης, προέδρους εθνικής σωτηρίας κι ό,τι άλλο κόψει ο νους σας κι ο επ’ αμοιβή νους των επικοινωνιολόγων σας και των ζαρζαβατεπιστημόνων συμβούλων σας και των γλοιωδών αντιπρυτάνεών σας και των εκ της αλλοδαπής χρηματοδοτηθέντων εγχωρίων “to canvas the Anan plan” πρωτοπαλίκαρών σας και των πάνσοφων κομμάτων σας, με τις κοινοβουλευτικές σας ομαδάρες και τα πρόθυμά σας μέσα μαζικής εξαπάτησης, άχρι your children and grandchildren…
Σ Α Σ ΤΙΝΑΞΕ όλους στον αέρα μια γελοιογραφία: Στον καφενέ τής πάντα εκκολαπτόμενης και πάντα προδομένης λαϊκής κυριαρχίας. Υπό το βλέμμα του ακροαζομένου τους πελάτες του, κομίζοντος τον δίσκο καφετζή, ο μυστακοφόρος λαός ερωτά τον αναγιγνώσκοντα εφημερίδες λαό. Και εισπράττει μιαν ακόμα ερώτηση:

- Έχει αποδεχθεί κανένας στον κόσμο κούρεμα καταθέσεων; Ρώτησε ο πρώτος λαός.
- Έχει αποδεχθεί κανένας στον κόσμο Διζωνική Δικοινοτική Ομοσπονδία; Ρωτά, ως απάντηση, ο δεύτερος ομοτράπεζος λαός.
Τ Η Ν ΠΡΟΑΙΩΝΙΑ των σοφότερων Ελλήνων σοφία κατέθεσε με τη γελοιογραφία του χθες στον «Φ» ο κ. Πιν: Και άλλο τι μείζον ευθύς επιταχθήσεσθε ως φόβω και τούτο υπακούσαντες, έγραψε πριν από δυόμισι χιλιάδες χρόνια ο Θουκυδίδης (Α-140): Εάν υποχωρήσετε απέναντί των, θα ευρεθήτε ενώπιον νέας και επαχθεστέρας απαιτήσεως, διότι θα νομίσουν ότι και εις τούτο θα υποκύψετε ένεκα φόβου, όπως το μετέφρασε πριν από 90 χρόνια ο Ελευθέριος Βενιζέλος. Εμάθασιν ούλλοι ότι κατεβάζετε τα βρατζιά σας τζι ήρταν να σας καβαλλιτζέψουν, ξαναλέει, με άπταιστον επιστημοσύνη Περικλέους, ο εν Κύπρω απόγονός του λαός…
Ε Κ Ε Ι Ν Α που λέγαμε Ηττημένα Μυαλά, δεν ήταν ηττημένα μόνο έναντι των Τούρκων κατακτητών, πρόθυμα για διζωνικούς ιστορικούς συμβιβασμούς, όπως κατ’ ευφημισμόν ονομάζουν τα ξεβρακώματα. Είν’ επί παντός Ηττημένα: Έναν πππα της Τρόικας και σπεύδουν ευθύς ομοθύμως στο ξεβράκωμα. Δες «Ειρήσθω» 7.12.12: «Πέμπτη, έξι μηνός Δεκεμβρίου σ.ε. 2012, από 6ης μέχρι και 7ης εσπερινής ώρας Κύπρου, η εν Λευκωσία συνεδριάζουσα Ολομέλεια τής Βουλής των Αντιπροσώπων της ΚΔ, κάτω από το δίλημμα "Ή Χρεοκοπία - Ή Μνημόνιο", αποφάσισε την έναρξη υπαγωγής του κυπριακού κράτους υπό την κυριαρχία της Τρόικας. Με τους όρους και τις διαδικασίες της κατεπείγουσας ψήφισης σε νόμους τών εγκεκριμένων από την Τρόικα κειμένων των [25-28] νομοσχεδίων που η κυβέρνηση Χριστόφια - ΑΚΕΛ απέστειλε στη νομοθετική εξουσία»…
ΛΑΖΑΡΟΣ Α. ΜΑΥΡΟΣ
ΕΡΩΤΗΣΗ
Θυμάστε -στον αντίποδα- πώς είχε απαντήσει στους Γάλλους αξιωματικούς «από τη φεργάδα» πριν απ’ τη μάχη στους Μύλους το 1825, που του ‘λεγαν «είστε πολλά ολίγοι κι’ αυτηνοί πολλοί οι Τούρκοι και ταχτικοί κι αυτηνή η θέση είναι αδύνατη, έχει και κανόνια ο Μπραΐμης και δεν θα βαστάξετε», ο Μακρυγιάννης, στο 8ο κεφ. των Απομνημονευμάτων του, «όμως ο Θεός φυλάγει και τους αδύνατους κι αν πεθάνωμεν, πεθαίνομεν διά την πατρίδα μας» και -χωρίς ίσως να το διαβάσει- ο Ευαγόρας Παλληκαρίδης το «μετέφρασε»: «Mπορεί σε κάποια μάχη / γραμμένο η μοίρα νάχη / να μη γυρίσουμε / Μα πάμε με καμάρι / και λέμε “όποιον πάρει” / και “θα νικήσουμε”»;
Λάζ.Α.Μαύρος

FW: -Γέρων Παΐσιος - Ρωσική Ταινία ΠΡΕΜΙΕΡΑ 5 Νοε 2012

 

 

From: S [mailto:smby8214n@gmail.com]
Sent: Sunday, March 03, 2013 5:48 PM
To: undisclosed-recipients:
Subject: -Γέρων Παΐσιος - Ρωσική Ταινία ΠΡΕΜΙΕΡΑ 5 Νοε 2012

 

 

 

http://olympia.gr/2012/11/08/%CE%B3%CE%AD%CF%81%CF%89%CE%BD-%CF%80%CE%B1%CE%90%CF%83%CE%B9%CE%BF%CF%82-%CF%81%CF%89%CF%83%CE%B9%CE%BA%CE%AE-%CF%84%CE%B1%CE%B9%CE%BD%CE%AF%CE%B1-%CF%80%CF%81%CE%B5%CE%BC%CE%B9%CE%B5%CF%81%CE%B1-5/#more-205814

Γέρων Παΐσιος – Ρωσική Ταινία ΠΡΕΜΙΕΡΑ 5 Νοε 2012

Αναρτήθηκε από τον/την antexoume στο Νοεμβρίου 8, 2012

Τη Δευτέρα 5 Νοεμβρίου πραγματοποιήθηκε με μεγάλη επιτυχία στη Μόσχα η πρεμιέρα της ρωσικής ταινίας του Γέροντος Παϊσίου. Η επιτυχία της ταινίας ήταν τόση που οι διοργανωτές αναγκάστηκαν να την προβάλουν τρεις φορές και ο κόσμος περίμενε υπομονετικά τη σειρά του να τη δει. Ευχαριστούμε το κινηματογραφικό στούντιο ΠΟΚΡΟΒ και ιδιαίτερα τον π. Κυπριανό Γιασένκο για την ευγενή παραχώρηση της άδειας τοποθέτησης της ελληνικής έκδοσης της ταινίας στο κανάλι http://www.youtube.com/user/RumOrthodox?feature=watch

 

Link from Twitter

m.youtube.com/#/watch?feature=inp-tw-paq&v=-qZ6oiaSm00&desktop_uri=%2Fwatch%3Fv%3D-qZ6oiaSm00%26feature%3Dinp-tw-paq&gl=GR

Download the official Twitter app here

Από το iPhone μου-ΑΔ

ΝΕΟ ΕΛΛΗΝΙΚΟ ΦΟΡΟΥΜ: ΕΤΣΙ ΠΟΛΕΜΗΣΑΜΕ ΤΗΝ ΑΡΠΑΓΗ ΤΗΣ ΚΥΠΡΟΥ

ΝΕΟ ΕΛΛΗΝΙΚΟ ΦΟΡΟΥΜ: ΕΤΣΙ ΠΟΛΕΜΗΣΑΜΕ ΤΗΝ ΑΡΠΑΓΗ ΤΗΣ ΚΥΠΡΟΥ: Mια μαρτυρία από τον Μίκη Θεοδωράκη είναι πάντα σημαντική. Σε παλιότερη συνδιάσκεψη της κίνησης ανεξαρτήτων πολιτών «Σπίθα» στην Αθήνα, ...

Ειρήσθω

ΑΚΕΛ 2013 & εοκαβήτα (2)

| Εκτύπωση | 28/02/2013 | Με τον Λάζαρο Μαύρο

Π Ρ Ο Φ Α Ν Ω Σ ένα από τα σημαντικότερα μαθήματα στα σχολεία όλων των χωρών είναι το μάθημα της Ιστορίας. Ώστε οι της παιδείας μετέχοντες, αυριανοί πολίτες, από ορθώς (υποτίθεται) διδασκόμενη την ιστορία, να γνωρίζουν τουλάχιστον ποια λάθη του παρελθόντος πρέπει ν’ αποφεύγονται. Σε μας τους Έλληνες, επιπρόσθετο θα 'πρεπε να διδάσκεται ξεχωριστά έν’ άλλο μάθημα, με τ’ όνομα «Εμφύλια Ασφάλεια». Αντίστοιχης έγνοιας, όπως της… «Οδικής Ασφάλειας»:
- Πώς καλλιεργείται η πρόληψη κι αποτροπή των εμφυλίων παθών; Τα οποία, υπό ορισμένες περιστάσεις, φτάνουν μέχρι τη λαίλαπα των αδελφοκτόνων πολέμων.
- Πώς δηλαδή εντοπίζονται και διδάσκονται, προς αποφυγήν, τα αίτια του εμφύλιου μίσους;

Μ Ε Σ Α ΑΠΟ την πλουσιότατη -δυστυχέστατα- εμφυλίων σπαραγμών δική μας ιστορία: Απ’ την αρχαιότητα ώς τις μέρες μας. Απ’ το εναρκτήριον της Ομήρου Ιλιάδος «μήνιν άειδε, θεά, Πηληϊάδεω Αχιλήος ουλομένην» και τους αλληλοσφαγέντες για την εξουσία στη Θήβα αδελφούς Ετεοκλή και Πολυνείκη της Αντιγόνης του Σοφοκλή. Απ’ τα Κερκυραϊκά του Θουκυδίδη (Γ-82) ώς τους φρικτούς εμφυλίους κατά την εθνικήν ημών Επανάσταση του ’21. Τον Εθνικό Διχασμό βασιλικών - βενιζελικών, που επέφερε τη Μικρασιατική μας Καταστροφή το ’22. Την πανούκλα του εμφυλίου πολέμου κομμουνιστών - εθνικοφρόνων 1944-49, ώς τα εμφύλια μακαριακών - γριβικών που παρήγαγαν τ’ ολέθριο πραξικόπημα και την τουρκική εισβολή-κατοχή απ’ το 1974:

Π Ρ Ω Τ Ο ΑΙΤΙΟ, πάντα, η αρχομανία. Κι ο φατριασμός η μέθοδος: Η λιγούρα, ακατάσχετος πόθος και βουλιμία της εξουσίας. Η αχόρταγη πλεονεξία, «του δε πλέονος ωρέγοντο». Να ένα δείγμα σπουδαιότατου κειμένου, που θα ’πρεπε να διδάσκεται απ’ το δημοτικό σχολείο. Μέχρι και έδρες πανεπιστημίων να έθεταν στα διδακτορικά τους:

«Και είμαστε σε τούτην την άθλια κατάστασιν και κιντυνεύομεν να χαθούμεν. Γράφοντας αυτά τα αίτια και τις περίστασες, όπου φέραμεν τον όλεθρον της πατρίδας μας όλοι μας, τότε ως έχοντας και εγώ μερίδιον εις αυτηνή την πατρίδα και κοινωνία, γράφω με πολλή αγανάχτησιν αναντίον των αιτίων… για όσους φέραν δυστυχήματα εις την πατρίδα και εμφυλίους πολέμους διά τα ατομικά τους νιτερέσια [συμφέροντα] και την ‘διοτέλειά τους και από αυτούς έπαθε και παθαίνει ώς σήμερον η δυστυχισμένη πατρίδα και οι τίμιοι αγωνισταί… Και διά να χαίρωνται αυτά όπου άδραξαν όλοι αυτηνοί, κάθε ολίγον εφυλίους πολέμους φέρνουν εις την πατρίδα και φατριασμούς [κομματισμούς]… ότι την επανάστασίν μας θα την καταντήσουμε ληστεία και η πατρίς κατάντησε η παλιόψαθα των ατίμων»: Απ’ του στρατηγού μας του Μακρυγιάννη τ’ Απομνημονεύματα, του 1850. Απ’ τα οποία, λόγω Κομματοκρατίας («το Κόμμαν τζιαι τα μμάθκια σας»), αρνείται επί 163 χρόνια να διδαχθεί και να ξεστραβωθεί η πανεθνική μας στραβάρα…
ΕΡΩΤΗΣΗ
Νικητές στις κάλπες, επί των προθύμων να δημαγωγούνται, δημαγωγοί - «δυστυχισμένε μου λαέ, καλέ και ηγαπημένε, πάντοτ’ ευκολοπίστευτε και πάντα προδομένε» - καβάλα πλέον στην Εξουσία, θα μπορέσουν άραγε να μαζέψουν τον «αέραν τους τον κουπανιστόν» τής αναίσχυντης προεκλογικής εξαπάτησης των προθύμων να εξαπατώνται, για να μελετήσουν πώς η ρωσική Gazprom προαγοράζει 33% του φυσικού αερίου εκ του ισραηλινού Ταμάρ, επιτελάρχα της δημαγωγικότερης δημαγωγίας, κύριε Αβέρ-off;

Ειρήσθω

Λογική του ΑΚΕΛ: Κυβερνά εοκαβήτα

| Εκτύπωση | 27/02/2013 | Με τον Λάζαρο Μαύρο

Τ Ο ΠΟΣΟΣΤΟ του εκλογικού σώματος που θεωρεί αξιόπιστα όσα λέει η ηγεσία του ΑΚΕΛ κι είναι ευπειθέστατο στα όσα μ’ επιμονή πρόβαλλε καθ’ όλη τη διάρκεια της προεκλογικής περιόδου το καθημερινό όργανό του, η «Χαραυγή», δηλαδή η μερίδα του λαού που ευκολόπιστα παρασύρεται απ’ την κομματική προπαγάνδα, θα πιστεύει προφανώς ότι, με την εκλογή του Αναστασιάδη στην προεδρία, θα εγκατασταθεί στο Προεδρικό και θα κυβερνά τον τόπο η… εοκαβήτα!
Μ Ε ΒΑΣΗ του ΑΚΕΛ την προπαγάνδα, έτσι όπως εκαλλιεργείτο καθημερινά μέσω των δημοσιευμάτων και της αρθρογραφίας της «Χαραυγής» και των «από πόρτα σε πόρτα» ψηφοκυνηγών του κομματικού μηχανισμού, το τελικό εκλογικό τους συμπέρασμα της 24ης Φεβρουαρίου 2013 θα πρέπει να είναι ότι, η πλειοψηφία 57,48% των εγκύρων ψήφων του λαού τάσσεται υπέρ της… εοκαβήτα! Ή ότι εγκρίνει, ή δεν ενοχλείται να κυβερνάται η Κύπρος απ’ την εοκαβήτα! Μ’ επικεφαλής Πρόεδρο της Δημοκρατίας, μάλιστα, τον… «δικηγόρο των εοκαβητατζήδων» κ. Νίκο Χρ. Αναστασιάδη!

Ο Λ’ ΑΥΤΑ, βεβαίως, μπορεί, εκ πρώτης όψεως, να θεωρούνται απλώς ανοησίες. Προϊόντα της ίδιας ανόητης λογικής που επιχειρούσε ν’ αποσείσει τις ευθύνες για τον Όλεθρο στο Μαρί το 2011, πίσω από τις ευθύνες για το… πραξικόπημα του 1974! Ωστόσο δεν είν’ ανοησίες. Ούτε καν παλιμπαιδισμοί ποδοσφαιριζόντων εγκεφάλων, οίτινες, κάθε φορά που χάνει η ομαδάρα τους, αντιτάσσουν πόσες φορές κέρδισε πρωτάθλημα…
Π Ρ Ο Κ Ε Ι Τ Α Ι για τον υπαρξιακό του Κόμματος ψυχισμό. Αποτελεί υποστασιακό πρόταγμα του Κόμματος. Στον πυρήνα του χαρακτήρα του. Ένα απ’ τα θεμελιώδη νάματα με τα οποία παιδιόθεν κατηχείται κι εξ απαλών ονύχων αναγιώνεται, απ’ τα ανήλικα της κομματικής νεολαίας, κάθε οπαδός. Αποτελεί συστατικό μέρος της ξεχωριστής «πάστας» και «στόφας» για την οποία αυτοθαυμάζεται κι αυτοεπαινείται η κομματική ηγεσία και οι πιστοί της:
Δ Ι Α Ρ Κ Η Σ έγνοια -ιδίως προεκλογική- για την υποδαύλιση ορμέμφυτων εμφύλιου μίσους. Επαληθεύεται ό,τι γράψαμε εδώ 9.7.2012: «Πρόκειται για το Κόμμα του Εμφυλίου Μίσους: Δεν μπορεί να ζη το Κόμμα και δεν μπορεί να αισθάνεται και να πραγματώνει τον εαυτό του, ούτε να δικαιολογεί την ύπαρξή του, χωρίς το εμφύλιο μίσος. Το αναζητεί, το ψάχνει, το ξεθάβει, το αναμοχλεύει, το αναδεικνύει, το συντηρεί, ως ένα από τους ζωτικότερους πυρήνες της ύπαρξής του. Για να υπάρχει, πρέπει να μισεί εμφυλίως! Πρέπει να πείθει τους οπαδούς του ότι πρέπει να μισούν εμφύλια […] Το εμφύλιο μίσος είναι όρος ύπαρξης του Κόμματος». Θα είναι πολύ ενδιαφέρον για τις επιστημονικές μελέτες, με κατάλληλο ερωτηματολόγιο οι επόμενες δημοσκοπήσεις να εντοπίσουν πόσα ποσοστά του λαού πήγαν φοβισμένοι να ψηφίσουν για να μην ανέλθει στην εξουσία το 2013 η… εοκαβήτα!
ΕΡΩΤΗΣΗ
Μπορείτε, παρακαλώ, να αποφανθείτε πόσο, άραγε, η στήλη έπεσε έξω όταν ανέλυε π.χ. στις 26.7.12 ότι, «η προεδρία Χριστόφια, η ηγεσία του ΑΚΕΛ αύτανδρη, η καθημερινή τους «Χαραυγή» εντεταλμένη, έχουν ήδη παραδώσει ανομολογητί από καιρό την επόμενη προεδρία στον Νίκο Αναστασιάδη. Ο Ν ί κ α ρ χ ο ς (εκ του Νίκος και άρχω) αποτελεί γι’ αυτούς τη μόνη ελπίδα (α) για συνέχιση της Διζωνικής τους πολιτικής και (β) για ανάκαμψη των ποσοστών του ΑΚΕΛ ως «εναντίον του» αντιπολίτευσης»;

Ειρήσθω

1η κατά Νικάρχου

| Εκτύπωση | 25/02/2013 | Με τον Λάζαρο Μαύρο

Η ΠΛΕΙΟΨΗΦΙΑ όσων αποφάσισαν χθες να μετρηθούν στα έγκυρα ψηφοδέλτια, συγκρότησε την αναγκαία σε εκλογές νικητήρια έκφανση της στιγμιαίως ασκούμενης λαϊκής κυριαρχίας κι ανέδειξε ψες τον κ. Νίκο Αναστασιάδη 7ο Πρόεδρο της ήδη συρόμενης στην οικονομική υποδούλωση, κοινωνική εξαθλίωση και εθνική υποταγή Κύπρου. Ο Νίκαρος, για τους θαυμαστές του, κατέστη πλέον Νίκαρχος (εκ του Νίκος & άρχω). Η δική του πολιτική και θεσμική ανεπάρκεια κι ανικανότητα, όπως κι η συλλογική του κόμματός του, είχαν συμβάλει, διά πράξεων και ιδίως διά παραλείψεων, στο ν’ αφεθεί να προκαλέσει αυτήν την άθλια της πατρίδας κατάσταση ο κλοτσηδόν αποσυρθείς Χριστόφιας, με το εκδιωχθέν επιτέλους ΑΚΕΛ.
Ε Υ Θ Υ Ν Η ΚΑΙ συνυπαιτιότητα ισόποση του εκτοπίσματος πολιτικής και θεσμικής ισχύος τής αρχηγούμενης υπό του ιδίου μείζονος αντιπολιτεύσεως. Η οποία δεν παρέλειπε να «επιπλώνει τις μιντιακές ανάγκες» τού Χριστόφια, αρνούμενη ν’ αποκριθεί εγκαίρως, θετικά και αποτελεσματικά, στην αξίωση της λαϊκής πλειοψηφίας για δημοκρατικό εξαναγκασμό σε παραίτηση της κυβέρνησης ισχνοτάτης μειοψηφίας. Τα γράφαμε καθημερινά, τις κρίσιμες μέρες που συνέβαιναν, που διαπράττονταν, που κατρακυλούσαν «πουζιασμένα» απ’ το Μαρί στην Τρόικα και που τότε θα ‘πρεπε ν’ αποτραπούν και ν’ αποσοβηθούν. Αλλ’ ο κ. Αναστασιάδης, αρχομανίας ένεκεν, περιοριζόταν να τρίβει χαρούμενος τα χέρια του, καθώς η απίστευτων διαστάσεων αναξιότητα Χριστόφια τού έστρωνε το χαλί για να καταστεί ο επόμενος ένοικος του Προεδρικού.

Ψ Ε Σ ΑΝΗΛΘΕ στον προεδρικό θώκο: Θρόνο εκλελεγμένου οιονεί μονάρχη 5ετούς προεδρίας. Πολλοί εξ εκείνων που αρέσκονται να τρέφουν ευσεβείς πόθους και διακατέχονται από λίγες ή πολλές, μόνιμες ή προσωρινές αυταπάτες, είναι ήδη πρόθυμοι να του παράσχουν πίστωση χρόνου, να δοκιμαστεί κυβερνώντας, με τις ευχές και τις προσευχές ότι, κηδόμενος της υστεροφημίας του, δεν θα επιδεινώσει, τουλάχιστον, την κατάσταση.
Τ Ε Τ Ο Ι Ο Υ ΕΙΔΟΥΣ αυταπάτες δεν τρέφει η στήλη, η οποία παλαιόθεν μαστιγώνεται νυχθημερόν απ’ τη μόνιμη πίκρα του εθνικού μας ποιητή, «δυστυχισμένε μου λαέ, καλέ και ηγαπημένε, πάντοτ’ ευκολοπίστευτε και πάντα προδομένε». Η πολιτική ιστορία του κ. Αναστασιάδη, κατά τη δική μας αντίληψη, τον αναδεικνύει «από χέρι» επικίνδυνο Πρόεδρο. Ο θρόνος ο ίδιος εμπεριέχει τον επιπρόσθετο κίνδυνο εμφανίσεως και του Συνδρόμου της Ύβρεως.
Π Ρ Ο Ε Χ Ε Ι , ΟΘΕΝ, κατεπείγον το καθήκον και άμεση η ανάγκη ανάληψης αποστολής για την εξαρχής καθημερινή, αυστηρή παρακολούθησή του. Και τη δημόσια άσκηση αυστηρής κριτικής. Για την ανακοπή τού εν εξουσία πλέον πιθανού υποτροπιασμού του.
ΕΡΩΤΗΣΗ
Ήταν άραγε οι χθεσινές δηλώσεις Αναστασιάδη την ώρα που ψήφιζε, και όλο εκείνο το ολόκληρο διάγγελμα που στάθηκε μπροστά στις κάμερες κι εκφώνησε περιστοιχιζόμενος απ’ το ΑΚΕΛ ο κ. Μαλάς, μεταδιδόμενα διαρκώς και κατ’ επανάληψιν χθες από τα ΜΜΕ, συνιστούσαν άραγε σεβασμό στους ψηφοφόρους οι οποίοι, δήθεν - νομοθεσία προνοεί ότι - από τα μεσάνυκτα της Παρασκευής αφήνονται απερίσπαστοι κι ανεπηρέαστοι ν’ ασκήσουν το «ιερό» καθήκον του εκλέγειν; Και καλά ο υποψήφιος του ΑΚΕΛ είχε κάθε λόγο να εκλιπαρεί ψήφους μέχρι της υστάτης. Ο κυρ Νίκαρχος πόσους νομίζει ότι επηρεάζει το όποιο πρωτοσέλιδο της «Χαραυγή» που χρησιμοποίησε ως πρόσχημα;