Πέμπτη 8 Σεπτεμβρίου 2011

Ζακλίν ντε Ρομιγί

Ειρήσθω

Πολλές φορές παλιάνθρωπος…

| Εκτύπωση | 07/09/2011 | Με τον Λάζαρο Μαύρο

Μ Ε Γ Α Λ Υ Τ Ε Ρ Ο Σ ΕΧΘΡΟΣ της δημοκρατίας υπήρξε πάντα η δημαγωγία. Από γεννησιμιού της, στη γενέτειρα πόλη, την αρχαία Αθήνα του 5ου π.Χρ. αιώνα. Μέχρι σήμερα, στα διαφόρων ειδών και ποιοτήτων κακέκτυπά της, τις σύγχρονες «ρεππάμπλικ». Ενδοκαταστρεφόμενη από τους δημαγωγούς. Που κολακεύουν, εξαπατούν, παρασύρουν τον λαό και παίρνουν την ψήφο του. Οι δημαγωγοί που εκμεταλλεύονται και αξιοποιούν βεβαίως τη λαϊκή τύφλωση. Έτσι την έγραψε και την ανέλυσε στο βιβλίο της «Προβλήματα της αρχαίας ελληνικής δημοκρατίας» η κορυφαία Γαλλίδα ελληνίστρια Ζακλίν ντε Ρομιγί. Προτάσσοντας το «τυφλόν δ’ έχει ήτορ όμιλος ανδρών ο πλείστος», του Πινδάρου.
Α Π’ ΤΗ μια πλευρά, λοιπόν, η λαϊκή τύφλωση κι απ’ την άλλη η βδελυρή δημαγωγία. Σαν του Κλέονα Κλεαινέτου - γνωστότατου όσων μελετούν Θουκυδίδη - εκ των διαδόχων του Περικλή, στην αρχαία Αθήνα: «Ένας παλιάνθρωπος και παλιάνθρωπος και πάλιν παλιάνθρωπος και θα το πω αυτό πολλές φορές, γιατί κι αυτός υπήρξε παλιάνθρωπος πολλές φορές κάθε μέρα, δημαγωγός, μιαρός, αναιδής, θρασύς, αχρείος που λαδωνόταν κιόλας», όπως τον στόλιζε ο μέγας αθυρόστομος Αριστοφάνης στις κλασικές κωμωδίες του.
Π Ω Σ ΠΡΟΣΤΑΤΕΥΕΤΑΙ, λοιπόν, η δημοκρατία από τους δημαγωγούς, λαοπλάνους; Και πώς ξεριζώνει τη λαϊκή τύφλωση; Η Ζακλίν ντε Ρομιγί, δανειζόμενη κι από τον Αριστοτέλη έγραφε: «Το τελικό μάθημα της [αρχαίας] ελληνικής εμπειρίας είναι πράγματι σαφές. Η δημοκρατία που αφήνει την εκπαίδευση να πέσει στα χέρια των εχθρών του καθεστώτος, η δημοκρατία που δεν προσπαθεί να διατηρήσει για την παιδεία τον χαρακτήρα, όχι της πολιτικής μόρφωσης, αλλά της μόρφωσης πολιτικού ήθους, αυτή η δημοκρατία είναι χαμένη».
Α Υ Τ Ο ΥΠΗΡΞΕ το μέγιστο πολιτικό μήνυμα της κορυφαίας ελληνίστριας. Το πολυτιμότερο απόσταγμα του εκπληκτικού έργου που παρήγαγε, μελετώντας επί 80 χρόνια και διδάσκοντας τα αειθαλή επιτεύγματα που γέννησε για την ανθρωπότητα η αρχαία Ελλάδα: Παιδεία, η μόνη σίγουρη προστάτιδα της δημοκρατίας. Η Ζακλίν ντε Ρομιγί διήλθε την Αχερουσία στα 97 της, την Κυριακή 19.12.2010. Ψες στη Λευκωσία, στην εκδήλωση που μ’ ευγνωμοσύνη τής αφιέρωσαν, το Κυπριακό Κέντρο Μελετών, το Κέντρο Ελληνικών Ερευνών Καναδά κι ο Σύνδεσμος Ελλήνων Κυπρίων Φιλολόγων, ο γράφων υπέμνησε το διαρκές και κύκνειο μήνυμά της: «Η δημοκρατία δεν μπορεί να συμβιβαστεί με αξίες σε κατάπτωση. Και γι’ αυτό η ποιότητα της παιδείας με την οποία διαμορφώνονται οι άνθρωποι του μέλλοντος, έπρεπε να είναι η πρώτη φροντίδα των πολιτικών που αγαπούν τη δημοκρατία, πράγμα που όπως φαίνεται δεν συμβαίνει»…
ΛΑΖΑΡΟΣ Α. ΜΑΥΡΟΣ
ΕΡΩΤΗΣΗ
Μπορούν άραγε να βεβαιώσουν τον λαό οι ηγέτες των ΔηΣυ, ΔηΚο, ΕΔΕΚ, ΕυρωΚο, Οικολόγων ότι είναι ασφαλές και ακίνδυνο για τον λαό, για τον τόπο, για καθένα από τα μείζονα ζητήματα της πατρίδας, να εξακολουθήσει αυτό το κράτος, για άλλους δεκαέξι μήνες, να έχει πρόεδρο τον κ. Χριστόφια; Και, εάν όχι, τι μπορούν, άραγε, να πράξουν από κοινού ανιδιοτελώς;
Λάζ. Α. Μαύρος

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου