Σάββατο 18 Δεκεμβρίου 2010

Επιμνημόσυνος λόγος του κ. Ανδρέα Θ. Λυκουρέντζου, Γραμματέα της Πολιτικής Επιτροπής της Νέας Δημοκρατίας και Βουλευτή Αρκαδίας, στο ετήσιο μνημόσυνο του Τάσσου Παπαδόπουλου, την Κυριακή 12 Δεκεμβρίου 2010

                         
Μακαριότατε,
Κύριε Πρόεδρε της Βουλής των Αντιπροσώπων,
Κυρία Φωτεινή Παπαδοπούλου,
Αδελφοί Κύπριοι,

Αισθήματα αυθόρμητης και έντονης συγκίνησης με διακατέχουν καθώς ευρίσκομαι σήμερα εδώ μαζί σας στη μαρτυρική και ηρωοτόκο Κύπρο μας, για να τιμήσουμε τον Τάσσο Παπαδόπουλο και να λάβουμε διδαχή και σοφία από τη μεγαλοσύνη, το ήθος και το έργο του.

Η συγκίνηση μου αυτή γίνεται εντονότερη καθώς αναλογίζομαι ότι ο Πρόεδρος με τιμούσε με την προσωπική του φιλία και την εμπιστοσύνη του. Αναλογίζομαι επίσης τους πανάρχαιους δεσμούς της κοινής καταγωγής των Κυπρίων και των συμπατριωτών μου Αρκάδων, τους οποίους έχω την εξαιρετική τιμή να εκπροσωπώ στη Βουλή των Ελλήνων.

Πριν από ένα έτος συναντηθήκαμε και πάλι εδώ υπό το αφόρητο βάρος που προκάλεσε η απάνθρωπη και παρανοϊκή στη σύλληψή της σύληση του τάφου του αειμνήστου Προέδρου Τάσσου Παπαδόπουλου. Αισθάνομαι ικανοποίηση και ψυχική ηρεμία διότι με τον αγώνα της οικογένειας εξέλειπαν οι συνέπειες της βαρβαρότητας και η σωρός του Τάσσου Παπαδόπουλου αναπαύεται όπως ορίζει η ελληνοχριστιανική παράδοση και τα ήθη του Κυπριακού Ελληνισμού.

Κυρίες & Κύριοι,
Οι λαοπρόβλητοι πολιτικοί αναδεικνύονται σε χαρισματικούς ηγέτες όταν ενσαρκώνουν τα οράματα και τις προσδοκίες του λαού και ευεργετούν την πατρίδα.
Οι ηγέτες αυτοί διαθέτουν αρετές και ικανότητες, διορατικότητα και αξιοσύνη και μπορούν να τέμνουν τις πολιτικές εξελίξεις και να τιθασεύουν την ιστορία.
Στη μακραίωνη πορεία του Ελληνισμού και κατ’ εξοχήν σε δυσχερείς, ασταθείς και επικίνδυνες περιόδους διαπιστώνεται ότι αυτοί οι χαρισματικοί και λαοπρόβλητοι ηγέτες δεν εκφοβίζονται, δεν ενδίδουν και δεν διστάζουν, αλλά αντίθετα προμαχούν του δικαίου και της ελευθερίας, υπερβαίνουν τα καθιερωμένα όρια της συνήθους πολιτικής, επιδεικνύουν ευτολμία σθένους, φρονήματος και παρρησίας και αποκρούουν ευθέως τις ποικιλώνυμες επιβουλές αλώσεως της πατρίδας.

Στην τετιμημένη χορεία αυτών των ευγενών και μεγάλων πολιτικών ηγετών συναριθμείται ο Τάσσος Παπαδόπουλος, ο φλογερός αγωνιστής της ΕΟΚΑ, ο ακέραιος συνταγματικός νομοθέτης, ο φίλεργος υπουργός και αλύγιστος Πρόεδρος της Κυπριακής Δημοκρατίας. Ο Πρόεδρος Τάσσος Παπαδόπουλος εκφράζει ακέραιη και συμβολίζει ολοζώντανη την ψυχή και τη συνείδηση του Κυπριακού Ελληνισμού.

Μαχητής, ανιδιοτελής πατριώτης, λεβεντόψυχος και πιστός γιος της Κύπρου, πανυπερσέβαστος μύστης των οικουμενικών ελληνικών αξιών και δια βίου υψιπετής διάκονος του λαού και της δημοκρατίας, με το ανυπόκριτο προσωπικό του παράδειγμα και το περίζηλο έργο του εμπνέει, συγκινεί και συνεγείρει τους πανέλληνες.
Η πολύχρονη προσφορά του στον Κυπριακό Λαό αποκορυφώνεται με τις τρεις θεμελιώδεις και αλληλένδετες πολιτικές πράξεις του, οι οποίες διατέμνουν τον ιστορικό χρόνο, προκαλούν νέες ισορροπίες, επαναπροσδιορίζουν τη θέση της Κύπρου στον 21ο αιώνα και καθιστούν το μέλλον της ελπιδοφόρο για πρώτη φορά μετά την τουρκική εισβολή του 1974:

Πρώτον, το δημοψήφισμα και παλλαϊκό όχι στο ολέθριο σχέδιο Ανάν.
Προηγήθηκε βέβαια η περήφανη στάση του Τάσσου Παπαδόπουλου κατά τη διάρκεια των συνομιλιών στο Μπούργκεστον, όπου με τη συμπαράσταση του τότε Πρωθυπουργού της Ελλάδος, του Κώστα Καραμανλή, ο Πρόεδρος της Κυπριακής Δημοκρατίας με αξιοπρέπεια και απόλυτα σαφείς τοποθετήσεις διαφύλαξε τα συμφέροντα του Κυπριακού ελληνισμού, την τιμή και την αξιοπρέπεια της Κυπριακής Δημοκρατίας.

Είναι αξιοσημείωτη η αναφορά του Πρέσβη κ. Πέτρου Μολυβιάτη πριν από ένα περίπου έτος, στο πολιτικό μνημόσυνο του Τάσσου Παπαδόπουλου, ο οποίος εξηγεί τη βαρύνουσα σημασία της αντίστασης του αειμνήστου Προέδρου στις πιέσεις διεθνών παραγόντων και τη διαφύλαξη των δικαιωμάτων της Κυπριακής Δημοκρατίας. Κάτω από εξαιρετικά δύσκολες περιστάσεις, ο Τάσσος Παπαδόπουλος επέδειξε διορατικότητα, σωφροσύνη και τόλμη, και πέτυχε να αποφευχθούν οι διαφαινόμενες δυσμενείς επιπτώσεις στο εθνικό θέμα.

Δεύτερον, η πλήρης ένταξη στην Ευρωπαϊκή Ένωση ολόκληρης της Κυπριακής Δημοκρατίας, όχι μόνο της ελεύθερης αλλά και της κατεχόμενης, ως ενιαίου, ανεξάρτητου και κυρίαρχου κράτους, ισότιμου με τα λοιπά κράτη-μέλη, καθώς επίσης και η επακόλουθη πανηγυρική είσοδός της στην Ευρωζώνη.

Τρίτον, η οριοθέτηση της Αποκλειστικής Οικονομικής Ζώνης και κατ’ επέκτασιν η διασφάλιση της οικονομικής και γεωπολιτικής κυριαρχίας της Κύπρου στις εκτεταμένες θαλάσσιες ζώνες της στη νοτιο- ανατολική Μεσόγειο με την άμεση έναρξη της αξιοποίησης του υποθαλάσσιου ενεργειακού της πλούτου, γεγονός ήδη εξελισσόμενο με επιτυχία.

Το όχι του λαού στο σχέδιο Ανάν, στο οποίο πρωταγωνίστησε ο Πρόεδρος Τάσσος Παπαδόπουλος, έσωσε την ελευθερία, την κυριαρχία, την ανεξαρτησία και τη δυνατότητα αληθινής ενότητας της Κύπρου και εξασφάλισε οριστικά τις αναγκαίες δυνάμεις στους διαδόχους του Προέδρου για την τελική αποτίναξη της τουρκικής κατοχής από τον βορρά της Μεγαλονήσου καθώς και την επανένωσή της, όπως με επιτακτική σαφήνεια ορίζεται από το διεθνές δίκαιο, τα Ψηφίσματα του Συμβουλίου Ασφαλείας του ΟΗΕ και το Ευρωπαϊκό κοινοτικό κεκτημένο.

Ο Πρόεδρος Τάσσος Παπαδόπουλος με την πατριωτική στάση του, η οποία συνοψίζεται στην επική δήλωσή του «παρέλαβα κράτος και δεν θα παραδώσω κοινότητα», κατά το μεγαλειώδες διάγγελμα του προς τον Κυπριακό λαό τις παραμονές του δημοψηφίσματος, εκτός από τη σωτηρία της Κύπρου και την αλώβητη ένταξή της στην Ευρωπαϊκή Ένωση, τη μεθεπόμενη μάλιστα του δημοψηφίσματος, επέτυχε συνάμα την ιδεολογική αναγέννηση του Κυπριακού Ελληνισμού μέσα από την εκ νέου αναβάπτισή του στις κλασσικές αξίες και τα δημοκρατικά ιδανικά του Κυπριακού Αγώνα.

Ο Πρόεδρος Τάσσος Παπαδόπουλος στην κρίσιμη περίοδο της μεγάλης μάχης για τη σωτηρία της Κυπριακής Δημοκρατίας πικράθηκε από φίλους, συκοφαντήθηκε από αντιπάλους και πολεμήθηκε από συμμάχους. Αλλά αυτός έμεινε όρθιος, εμψύχωσε τον υπερήφανο λαό και τον οδήγησε σε μεγαλειώδη και ελπιδοφόρα νίκη με το βροντερό ΟΧΙ του δημοψηφίσματος στο κακόβουλο σχέδιο Ανάν.

Η κερκόπορτα για την άλωση και της υπόλοιπης ελεύτερης Κύπρου το 2004 δεν άνοιξε! Αντίθετα η Κύπρος έγινε και παραμένει  πλήρες και ισότιμο μέλος της Ευρωπαϊκής Ένωσης και της Ευρωζώνης. Ο Πρόεδρος απέκρουσε την ενορχηστρωμένη κατατρομοκράτηση του λαού και εξήλθε νικητής και σωτήρας της πατρίδος. Κατέδειξε ότι οι φίλοι οι οποίοι δεν είναι και σύμμαχοι σε κρίσιμες ώρες είναι αχρείαστοι καθώς και ότι οι σύμμαχοι οι οποίοι δεν είναι φίλοι ειλικρινείς και δίκαιοι ενίοτε γίνονται εχθροί.

Και όμως η διάψευση όλων των εναντίον του λοιδοριών, ότι δήθεν με την πολιτική του η Κύπρος απομονώνεται και οδηγείται στην αδιαλλαξία, απέδειξε περίτρανα ότι η εμπιστοσύνη στο διεθνές δίκαιο, η προβολή της αλήθειας και η σταθερή γενναιότητα του ηγέτη εκτιμώνται εν τέλει από τη διεθνή κοινότητα και μεταστρέφουν συχνά και τους φίλους σε συμμάχους, αλλά και τους συμμάχους σε φίλους.

Αυτές οι εμπαθείς λοιδορίες με τις οποίες ο Τάσσος Παπαδόπουλος κατασυκοφαντήθηκε και ενοχοποιήθηκε από ορισμένους Κυπρίους, προπετείς Ελλαδίτες και ξένους υποστηρικτές του σχεδίου Ανάν αποδείχθηκαν από την ίδια την πραγματικότητα έωλες και κακόβουλες.

Η Κύπρος έγινε μέλος της Ευρωπαϊκής ‘Ένωσης, παραμένει κυρίαρχο, ανεξάρτητο και ισχυρότερο από ποτέ κράτος, έχει περαιτέρω αναπτύξει τις διακρατικές σχέσεις της και απέκτησε νέες, προσαυξημένες και σύνθετες γεωπολιτικές δυνατότητες στην νοτιοανατολική Μεσόγειο, γεγονός ιδιαίτερα σημαντικό για την Ευρωπαϊκή οικογένεια.

Οι αμετανόητοι όμως διακινητές αυτής της ευτελούς δυσφήμισης και πολεμικής της προσωπικότητας και του έργου του Τάσσου Παπαδόπουλου, παραβλέπουν ότι οι λαοί είναι αυτεξούσιοι και δεν χρειάζονται κηδεμόνες και προστάτες. Φαίνεται ότι για αυτούς τους ηττοπαθείς προπαγανδιστές της ενδοτικής πολιτικής αποτελεί αδιαλλαξία και ακρότητα ο σεβασμός της βούλησης και της κυριαρχίας του λαού, και όταν ακόμη στηρίζεται απόλυτα στο διεθνές και ευρωπαϊκό δίκαιο. Αποκαλύπτονται όμως έτσι και στην πράξη ομολογούν ότι δεν αποδέχονται τις ευρωπαϊκές πολιτικές και πολιτιστικές αξίες, οι οποίες απορρίπτουν την υποτέλεια και την καταπάτηση των ανθρωπίνων και δημοκρατικών δικαιωμάτων.

Ο Πρόεδρος Τάσσος Παπαδόπουλος μας διδάσκει, ότι η φιλοπατρία είναι αρετή των ελεύθερων πολιτών, που απαιτεί απεριόριστες προσωπικές θυσίες και ‒το κυριότερο‒ έμπρακτο και αδιάπτωτο αγώνα για την ανάκτηση, την υπεράσπιση και την εδραίωση της ελευθερίας, της δικαιοσύνης, της δημοκρατικής νομιμότητας και της εθνικής ακεραιότητας.
Αυτή τη λαμπρή ηθική, ιδεολογική και πολιτική παρακαταθήκη μάς κληροδοτεί ο Τάσσος Παπαδόπουλος, με την οποία, εφόσον επιδείξουμε τη δέουσα ομοψυχία και αταλάντευτη μίμηση του παραδείγματός του, πρόκειται να διαφυλάξουμε την Κύπρο μας και να την απαλλάξουμε  από τα δεσμά και τα τείχη της κατοχής.

Στην παρούσα περίοδο το πολιτικό κεκτημένο της περιόδου διακυβέρνησης του Τάσσου Παπαδόπουλου, το οποίο, όπως ήδη ανέφερα, καθορίζεται κατά κύριο λόγο από τις δύο κορυφαίες επιλογές του, την απόρριψη του σχεδίου Ανάν και την πλήρη ένταξη της Κυπριακής Δημοκρατίας στην Ευρωπαϊκή Ένωση, αλλά και από την άοκνη και δημιουργική προσπάθεια για οικονομική θωράκιση της Κύπρου, θέτει το πλαίσιο εντός του οποίου μπορούν να εξευρεθούν οι δυνατότητες συμφωνίας μιας δίκαιης και βιώσιμης λύσης του Κυπριακού. Τα δικαιώματα, όπως και οι υποχρεώσεις, της Κυπριακής Δημοκρατίας ως χώρας μέλους της Ε.Ε. απαιτούν καθολικό και αδιαπραγμάτευτο σεβασμό. Κάθε δε σχέδιο και κάθε συναφής απόφαση που οδηγεί αταλάντευτα στην επιδιωκόμενη λύση πρέπει οπωσδήποτε να υπερβαίνει τις αρνητικές πλευρές του Σχεδίου Ανάν. Διότι είναι απόλυτα σαφές ότι δεν επιδέχονται αμφισβητήσεως ούτε το ευρωπαϊκό κεκτημένο ούτε η βούληση του Κυπριακού Ελληνισμού να μην αποδεχθεί συρρίκνωση των αναφαίρετων δικαιωμάτων της Κυπριακής Δημοκρατίας.

Το ερώτημα το οποίο γεννάται, συνεπώς, είναι εάν οι ακολουθούμενες διαδικασίες διαλόγου μπορούν να τελεσφορήσουν στην εξεύρεση λύσης που να οδηγεί στην επανένωση της Κυπριακής Δημοκρατίας ή αν θα οδηγήσουν για μια ακόμα φορά σε αδιέξοδο. Το αποτέλεσμα, δυστυχώς, δεν εξαρτάται τόσο από τη δική μας πλευρά όσο από εκείνους οι οποίοι καλούνται να σεβαστούν την ευρωπαϊκή ιδέα, το διεθνές δίκαιο, και τα ψηφίσματα του Οργανισμού Ηνωμένων Εθνών.

Ο προβληματισμός διακατέχει όλους όσους με μετριοπάθεια αλλά χωρίς διάθεση εγκατάλειψης του εθνικού συμφέροντος, με ειλικρίνεια και πίστη εργαζόμαστε για μια λειτουργική και βιώσιμη λύση, δικοινοτικής, διζωνικής Ομοσπονδίας με το σωστό περιεχόμενο που θα καθιστά την Κυπριακή Δημοκρατία ισχυρή και πραγματικά ανεξάρτητη, όπως την οραματιζόταν ο Τάσσος Παπαδόπουλος, αφιερώνοντας χάριν αυτού του οράματος τη ζωή του στην Εθνική Υπόθεση.

Η αγάπη μας και η ευγνωμοσύνη μας για τον Πρόεδρο Τάσσο Παπαδόπουλο ας γίνει όρκος ιερός και απαραβίαστος, ότι το πατριωτικό έργο του θα έχει άξιους συνεχιστές