Ειρήσθω

Ιντέλιτζενς Σέρβις και ΑΚΕΛ… 11χρ.

| Εκτύπωση | 04/01/2013 | Με τον Λάζαρο Μαύρο

Τ Ρ Ι Α ΧΡΟΝΙΑ πριν από την έναρξη του ένοπλου εθνικοαπελευθερωτικού - αντιαποικιακού αγώνα της Ε.Ο.Κ.Α., δηλαδή το 1952, όταν το ΑΚΕΛ συμπλήρωνε το 11ο έτος από την ίδρυσή του, υψηλόβαθμο στέλεχος του κόμματος κατάγγελλε τον τότε Γ.Γρ. Εζεκία Παπαϊωάννου ότι ήταν… πράκτορας της μυστικής βρετανικής Ιντέλιτζενς Σέβρις!
Το κάρφωμα το είχε κάνει, γραπτώς μάλιστα απ’ τη Μόσχα, σε επιστολή του προς την ηγεσία του Κομμουνιστικού Κόμματος Ελλάδας (ΚΚΕ) στις 14 Απριλίου 1952 ο υπεύθυνος του Δημοσιονομικού Γραφείου του ΑΚΕΛ Χριστοφής Οικονομίδης - Νούσης, ο οποίος είχε σταλεί ως αντιπρόσωπος στη Διεθνή Οικονομική Διάσκεψη της σοβιετικής πρωτεύουσας, απ΄ όπου πληροφορούσε το Πολιτικό Γραφείο του ΚΚΕ ότι «υπάρχουν σοβαρές υπόνοιες ότι ο Παπαϊωάννου είναι πράχτορας της Ιντέλιτζενς Σέρβις» και η επιστολή του εντοπίστηκε στο αρχείο του ΚΚΕ (Κιβώτιο 371 Φάκελος 20/21/69).

Ο Χρ. Οικονομίδης - Νούσης ήταν, αμέσως μετά, ανάμεσα στα υψηλόβαθμα στελέχη της ηγεσίας του ΑΚΕΛ που διαγράφηκαν από το κόμμα στις εκκαθαρίσεις του Αυγούστου 1952. Τότε διαγράφηκαν ο εκ των ιδρυτών του ΑΚΕΛ και πρώτος Γ.Γρ. Πλουτής Σέρβας, ο 2ος Γ.Γρ. Φιφής Ιωάννου και οι: Γεώργιος Κακογιάννης, Χρύσανθος Σαββίδης, Ματθαίος Χατζηνικόλα, ο δήμαρχος Αμμοχώστου Αδάμ Αδάμαντος και ο… Βάσος Λυσσαρίδης!
Π Ρ Α Κ Τ Ο Ρ Ε Σ της Ιντέλιτζενς Σέρβις (εντός του ΑΚΕΛ) είχε χαρακτηρίσει -με τη σειρά του- όλους τους πιο πάνω διαγραφέντες ιστορικούς ηγέτες και στελέχη του ΚΚΚ-ΑΚΕΛ και ο εξασφαλίσας τελικά τον απόλυτο έλεγχο επί του κομματικού μηχανισμού, 3ος Γ.Γρ. του ΑΚΕΛ, Εζεκίας Παπαϊωάννου, σε χειρόγραφη επιστολή του που είχε απευθύνει 23 Αυγούστου 1952 στον εκ των ηγετών του ΚΚΕ Μιλτιάδη Πορφυρογένη κι η οποία επίσης βρίσκεται στο Κιβώτιο 371, Φ.20/21/89 των Αρχείων του ΚΚΕ…

Τ Α ΠΟΛΥ ενδιαφέροντα αυτά στοιχεία περιέχονται στο ογκώδες βιβλίο (598 σελ.) «Εκλογική ιστορία της Κύπρου - Πολιτευτές, κόμματα και εκλογές στην Αγγλοκρατία 1878 -1960» του Βασίλη Πρωτοπαπά, που κυκλοφόρησε πριν από λίγους μήνες απ’ τις εκδόσεις Θεμέλιο. Το βιβλίο παραθέτει πλήθος στοιχείων από βρετανικά, ελλαδικά, κυπριακά, κομμουνιστικά κ.ά. αρχεία και πηγές, μέρος των οποίων αφορούν και την ιστορία, απ’ το 1926, του Κομμουνιστικού Κόμματος Κύπρου (ΚΚΚ) και απ’ το 1941 τού ΑΚΕΛ.
Απ’ τα οποία φαίνεται ότι, μια από τις κατηγορίες που ο Εζεκίας κι οι σύντροφοί του χρησιμοποίησαν για να καθαιρέσουν το 1949 τον 2ο Γ.Γρ. του ΑΚΕΛ ήταν ότι… «οι σχέσεις του Φιφή Ιωάννου με γυναίκες εξέθεταν το Κόμμα και αποτελούσαν κάκιστο παράδειγμα για τα απλά μέλη του Κόμματος και το λαό» (σελ. 450). Βέβαια το βιβλίο περιέχει πλήθος άλλα ενδιαφέροντα, για τα οποία θα πρέπει να επανέλθουμε. Υπενθυμίζεται -ξανά- ότι το ΑΚΕΛ, παρ’ ότι 86 ετών, δεν έχει εκδώσει ακόμη την «επίσημη» ιστορία του…
ΕΡΩΤΗΣΗ
Αφού, λοιπόν, όλους αυτούς τους κομματικούς ηγέτες, που με τις πράξεις και τις παραλείψεις τους οδήγησαν την Κύπρο στην Τρόικα και τον λαό στη δυστυχία, τους βλέπετε και τους ακούτε ότι, ούτε κατ’ ελάχιστον άλλαξαν τη ρητορική τους, ούτε και την παραμικρή ευθύνη τολμούν ν’ αναλάβουν ως δικό τους μερίδιο φταιξίματος, πώς γίνεται, άραγε, να έχουν και τη θρασύτατη αναίδεια να μας λένε κιόλας τι να ψηφίσουμε και τι όχι;