Ειρήσθω

Οικουμενικώς εξαπατώμενοι

| Εκτύπωση | 02/02/2013 | Με τον Λάζαρο Μαύρο

Π Ρ Ο Π Α Ν Τ Ω Ν όταν πλησιάζουν οι εκάστοτε εκλογές, μέγιστη έγνοια του καλού κι ευσυνείδητου ψηφοφόρου καθίσταται: Πώς άραγε θα πάψει επιτέλους να ισχύει εκείνη η θλιβερότατη κι έκτοτε συχνάκις ισχύουσα διαπίστωση τού εθνικού μας ποιητή:
«Δυστυχισμένε μου λαέ,
καλέ και ηγαπημένε,
πάντοτ’ ευκολοπίστευτε
και πάντα προδομένε»…

Π Ρ Ο Φ Α Ν Ω Σ το ευκολοπίστευτε τού Διονύσιου Σολωμού, είναι το δικό μας ευκολόπιστε, εύπιστε, απονήρευτε κι απατημένε. Που εννοείται και ως αφελέστατε παραπλανημένε, θύμα της δημαγωγίας των λαοπλάνων, οι οποίοι σε ξεγέλασαν και τους ψήφισες. Σε κοροΐδευσαν, σ’ εξαπάτησαν και σε παρέσυραν με τις δόλιες προεκλογικές τους ψευδείς παραστάσεις, δεσμεύσεις, συμβόλαια με τον λαό και διακηρύξεις για λαγούς με πετραχήλια. Για να υπεξαιρέσουν την εμπιστοσύνη σου, να πάρουν την ψήφο σου. Ώστε να καταλάβουν και να λαφυραγωγήσουν την εξουσία. Και στο τέλος να σε προδώσουν. Και σένα και την εμπιστοσύνη σου και την ψήφο σου. Καταντώντας σε όντως δυστυχισμένο.

Ι Δ Ο Υ ΚΑΙ τώρα συρφετός κι ορυμαγδός προεκλογικών υποσχέσεων με τη σέσουλα. Οι μεν αναξίως κυβερνήσαντες και οι δε ανικάνως αντιπολιτεύσαντες που οδήγησαν και δεν ανέκοψαν την κατάρρευση του κράτους στη χρεοκοπία, της κοινωνίας στη δυστυχία και της πατρίδας στην απώλεια εθνικής ισχύος, επιχειρούν και πάλι να εξαπατήσουν τον ψηφοφόρο: Κυβέρνηση «εθνικής σωτηρίας» οι μεν, «εθνικού συνασπισμού» οι δε. Και… «οικουμενική κυβέρνηση» οι επευλογούντες την εξαπάτηση!

Μ Η Π Ω Σ , λοιπόν, το μέγα πρόβλημα του τόπου είναι που δεν συνένωσαν και δεν συνάσπισαν και δεν οικουμενοποίησαν ίσαμε τώρα τις αναξιότητες, τις ανικανότητες και τις ανεπάρκειές τους; Και τώρα αίφνης θα… μετεξελιχθούν σε… σωτήρες εκείνοι που μέχρι προ ολίγου ήσαν συνασπισμένοι και συγκυβερνώντες με τους άλλους και έσπευσαν να τους ξαπολύσουν για να… εθνικοσωτηριωθούν ξανά λαφυραγωγώντας υπουργεία κι εξουσίες; Είναι δηλαδή ο συνασπισμός και η συνένωση των δυνάμεων των ανίκανων, των ανάξιων και των ανεπαρκέστατων, μια κάποια συνταγή για να πάψουν να είναι ανάξιοι, ανίκανοι κι ανεπαρκείς; Σε ένα προεδρικό σύστημα όπου ο εκλεγόμενος, ως οιονεί μονάρχης, απλώς μοιράζει λάφυρα και υπουργεία στους… σωτήρες; Θα εξαπατηθεί και πάλι ο ηγαπημένος λαός, καθιστώντας την ψήφο του πολλαπλασιαστή ανικάνων;

ΕΡΩΤΗΣΗ
Αφού θα κάνουν, λένε, κυβέρνηση «Εθνικής Σωτηρίας» οι μεν, «Εθνικού Συνασπισμού» οι δε, γιατί ΔΕΝ λένε ΑΠΟ ΤΩΡΑ στον λαό ποιοι θα είναι οι συγκεκριμένοι υπουργοί (με τ’ όνομα και το βιογραφικό τους) αυτών των «εθνικών» κυβερνήσεων; Ποιο είναι το κώλυμα εξευρέσεως και από τώρα προβολής προς τους ψηφοφόρους, των υπουργών με τους οποίους έκαστος των υποψηφίων Προέδρων σχεδιάζει να συγκροτήσει την κυβέρνησή του;